woensdag 30 december 2009
Paramaribo
Internet is hier nogal lastig. Met veel moeite is het gelukt om foto's te uploaden (gaat dat allen zien!) en dit berichtje te plaatsen, maar de verbinding is moeizaam. Hopelijk lukt het de site up to date te houden, maar alvast voor iedereen een zeer gelukkig nieuwjaar!
zaterdag 26 december 2009
Zaterdag 26 december, 2e kerstdag
vrijdag 25 december 2009
Vrijdag 25 december, 1e kerstdag/ 1860 mijlen afgelegd
De oversteek volgens de kinderen
Floris;
Vond het best wel goed. Ik kon zelfs lego-en en heb me maar heel soms verveeld.
Katelijne;
Vond het ook wel goed en leuk. Heeft veel dvd-tjes gekeken, zodat nu helaas het snoertje echt op is.
(lees: kapot getrokken)
Heeft ook nog wel wat school gedaan.
Baaf;
Vond het niet fijn. Maar het is wel een belevenis, eentje die je wel je hele leven bij blijft.
En achteraf gezien was het wel leuk!
Wat was het leukste van de reis?
Baaf: vissen vangen
Floris: de kerstslingers ophangen
Katelijne: dat we chocolade pudding hebben gegeten
Wat was het lekkerste wat jullie gegeten hebben tijdens de oversteek?
Floris: nasi
Baaf: nasi
Katelijne: ja de chocolade pudding natuurlijk
Wat was he tminst leuke of vervelendste van d ereis?
Baaf: school en zeeziek zijn, wat gelukkig niet al te vaak voorkwam.
Floris: het vreselijke schommelen van d eboot
Katelijne:
donderdag 24 december 2009
Donderdag 24 december, kerstavond!/ 1700 mijl afgelegd
woensdag 23 december 2009
Woensdag 23 december, dag 14 / 1561 mijl afgelegd
dinsdag 22 december 2009
Dinsdag 22 december/ 1410 mijl afgelegd
Vandaag hebben we ook weer buiten gedoushed met z'n allen, dat is wel een feest. Goed vast houden aan de reling en je lekker laten opfrissen. Vandaag hebben Baaf en ik ook even langs de reling gezeten met de voeten in het water. Er gebeurt nog niet zoveel verder. We zijn nog te ver van land, zo'n 1000 kom voor er wat gebeurt. Maar we mogen niet klagen, het schiet op. En om nu nog meer mijlen te maken, hebben we vanmorgen de parasailor gezet. Weliswaar met teveel wind, maar we willen mijlen maken. We lopen zo'n 30 mijl achter op de Brandaan en de Barbarossa (hoe is het mogelijk?!) dus in de achtervolging! We gaan ruim 7 knopen...........
maandag 21 december 2009
Maandag 21 december, dag 12 / 1235 mijl afgelegd
Hier aan boord zitten we in onze dagelijkse routine. 's-Ochtends voordat iedereen wakker wordt, bak ik een brood van het deeg dat Mo in haar dienst tevoren heeft gekneed. Floris wordt meestal als eerste wakker, net als thuis. Katelijne volgt dan meestal snel en beiden krijgen een lekkere warme boterham en een kop thee. Mo en Baaf volgen iets later. Na het ontbijt ga ik nog even een uurtje slapen, want om 5 uur de dag beginnen is toch niet helemaal mijn ding. De kids gaan wat lezen (Luisterboeken), op de Nintendo of een filmpje kijken. Mo vermaakt zich met de afwas, yoghurt maken, of een klein handwasje. Tegen een uur of tien ben ik weer van de partij en gaat er een vislijn uit. We moeten toch nog steeds die tonijn scoren! Als het effe kan gaat de Parasailor op, maar de afgelopen dagen was de wind ook overdag te sterk. We komen de dag door met veel lezen. Om 11 uur en om 8 uur 's-avonds hebben we even SSB-contact met de Barbarossa en Brandaan. Zo blijven we op de hoogte van hun belevenissen, positie en de hoeveelheid gevangen vis. Baaf doet wat school en zo hobbelen we de dag door. Eigenlijk doen we niet zoveel, wat ivm de golven ook wel zo handig is. Alles kost namelijk enorm veel extra inspanning. Om een uur of vijf gaat Mo het eten klaar maken. Is meestal zo gebeurd, want omdat we niet zoveel verse vlees en groenten hebben, zijn de maaltijden ook wat simpel. Maar ook hier geldt dat het door het geschommel altijd weer een hele tour de force is. We eten dus ook vrij vroeg, met name omdat het dan nog licht is. Afwasje, kopje thee er nog bij, en het is zo 7 uur en genieten we van de zonsondergang. Het is de afgelopen nachten erg donker, omdat het nieuwe maan is en er ook regelmatig wolkenpartijen langskomen die het licht van de sterren tegenhouden. Ik had nooit gedacht dat ook sterren nog zoveel licht geven dat je soms de weerspiegeling ervan in de zee kunt zien. Om acht uur ben ik de eerste die naar bed gaat om alvast wat uren slaap te pakken voor de nachtshifts. Mo heeft de 8-11 en 2-5 shifts en ik de 11-2 en 5-8. Nou, zo hebben jullie een beetje een indruk hoe onze dagen eruit zien. Zodra we aan land zijn is de dag-indeling weer totaal anders, maar dat vertellen we tegen die tijd wel weer.
zondag 20 december 2009
Zondag 20 december/1120 mijl afgelegd
zaterdag 19 december 2009
Zaterdag 19 december, dag 10 / 974 mijl afgelegd
Overigens is Neptunus ons nu goed gezind. Het waait stevig en we maken daarmee weer goede voortgang. Een beetje hobbelig is het wel. We hadden gistermiddag weer de Parasailor opgezet, maar vannacht hebben we hem er toch maar afgehaald vanwege de stevige wind. Nu varen we weer met grootzeil en fok bak. Beiden wat gereefd om ze goed vlak te houden, anders krijg je een hoop geklapper.
Het vissen vangen lukt de laatste dagen niet meer zo goed. Ik denk dat de vissen wat uitgelaten zijn, want ze springen regelmatig uit het water. Maar bijten, ho maar. Ook zien we regelmatig een stevige, donkerblauwe vis (tonijn?) naast de boot zwemmen. Maar niet achter de boot, waar ons haakje zit! Helaas dus nog niet die lekkere verse tonijn, en moeten we ons behelpen met vlees uit blik, toch een beetje het dieptepunt wat je kunt bereiken op culinair gebied, al moet ik zeggen dat de kinderen het lekker vonden.
Boot en bemanning doen het goed. Het log (snelheidsmeter) loopt ook weer. Er zat waarschijnlijk iets in het wieltje, of er had een vis in gehapt (jongens, achter de boot hangt een heel lekker visje, daar moeten jullie in bijten). We hebben er een lijn langsgehaald en toen liep hij weer. Was overigens een goede om de windvaan eens uitgebreid te testen, en deze doet het gewoon erg goed. Om elektriciteit te sparen, varen we nu zo veel mogelijk met deze windvaan.
Mo en Baaf moesten even wennen aan het geschommel, maar dat is ook weer achter de rug. Mo is nog net geen wasjes aan het draaien, maar voor de rest gaat het hier prima.
We begrijpen uit de mails dat Nederland zich opmaakt voor een witte Kerst. Dat is natuurlijk toch wel weer erg bijzonder en we wensen iedereen een hele fijne Kerst. Wij denken nog niet echt veel aan Kerst. In je korte broek bij 30 graden heb ik daar ook nog wel wat problemen mee. We moeten overigens ergens op de boot nog een klein Kerstboompje hebben, maar waar ook alweer. Of we Kerst op zee vieren of dat we al zijn aangekomen moeten we nog even afwachten. Het zal er om spannen!
vrijdag 18 december 2009
Vrijdag 18 december/ 816 mijl afgelegd
donderdag 17 december 2009
Donderdag 17 december/ 686 mijl afgelegd
Ondertussen zitten we al een hele week op zee. Het voelt niet zo, de tijd gaat erg snel. Maar de voorraad levensmiddelen raakt op. We hebben geen groente meer, hooguit een paar komkommertjes en gelukkig nog een beetje fruit. Ik hoop echt dat er wind komt en we binnen 8-10 dagen aan de overkant zijn. Kerst op zee vind ik niet zo erg, maar oud en nieuw zou ik wel jammer vinden! Het hele trajact is 1900 nautische mijlen dat is maal 1,854 km dus zo'n 3500 km. Het schiet dus niet op als we nu een snelheid hebben van 1,5 knoop (= 1,5 mijl per uur).......Onze SSB radio doet het ook niet super goed! We kunnen alleen 's morgens mail ophalen, dus er zit wat vertraging in het email verkeer!
woensdag 16 december 2009
Woensdag 16 december, dag 7 / 623 mijl afgelegd
Er is nog steeds heel weinig wind en snel gaat het niet, maar wel comfortabel! Gisteren hebben we einde middag de motor uitgezet en hebben we de zeilen gefixeerd in de klaverstand. Heel weinig wind, maar we maakten toch nog 2 en af en toe 3 knopen snelheid. Net genoeg om de elektrische stuurautomaat aan de praat te houden, want die gaat protesteren als we helemaal stil komen te liggen. Om maar niet te spreken over de windvaan, want die heeft natuurlijk wind nodig om te sturen. Heerlijk rustig de nacht in. Het blijft onwaarschijnlijk mooi om midden in de nacht, midden op de oceaan te zitten, met allemaal sterren en verder niemand om je heen. Vallende sterren vliegen je om de oren, dus er zijn nog heel wat wensen die uit gaan komen! Lekker de I-Pod op je hoofd met een sentimental journey langs alle mooie muziek. Meer heb je op zo'n moment niet nodig. Nou, ok dan, een beetje wind zou wel heel fijn zijn. We hebben net nog even geprobeerd de Parasailor te zetten. Nou lukt dat altijd wel, alleen er staat gewoon te weinig wind om hem op z'n plek te houden, en dan komt de boot helemaal stil te liggen. Nu maar even weer op de motor, ook om wat stroom te draaien, en dan kijken we later op de middag wel weer of er nog iets van een zuchtje wind komt.
dinsdag 15 december 2009
Dinsdag 15 december/ 547 mijl afgelegd
maandag 14 december 2009
Dag 5, maandag 14 december / 451 mijl afgelegd
zondag 13 december 2009
Zondag 13 december/ 350 mijl afgelegd
De volgende goudmakreel die we aan de haak slaan, kan linea recta weer terug in de oceaan! En popcorn hebben we gebakken en chocoladepudding gemaakt. Ja, het gaat hier goed aan boord.
zaterdag 12 december 2009
Zaterdag 12 december, dag 3 / 243 mijl afgelegd
Met de bemanning gaat het goed. We zijn allemaal goed ingeslingerd en zelfs Baaf heeft al wat lesjes school gedaan. Alles gaat natuurlijk wel wat langzamer en we zitten en lezen veel en de kids hangen veel op de bank met de Nintendo.
Het meegebrachte brood is nu op, dus morgen gaan we weer zelf brood bakken. Vanmiddag ook weer eens een lijntje uitgooien, want we moeten ook nog die tonijn van 5 kilo zien te verschalken!
vrijdag 11 december 2009
Vrijdag 11 december/ 109 mijl afgelegd in 25 uur
Vrijdag 11 december/ 109 mijl afgelegd in 25 uur
woensdag 9 december 2009
Morgen gaan we!
Nieuwe foto's
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/LaGomera?feat=directlink, maar ook
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/OvertochtNaarKaapVerden?feat=directlink, en
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/Mindelo?feat=directlink
dinsdag 8 december 2009
Opmaak voor Suriname
De echte dit keer. Op weg naar de overkant. We zullen niet in een keer naar de Carieb doorvaren, maar toch eerst even langs Suriname varen. Het wachten is alleen nog op toestemming van de verzekering van de Barbarossa. We zullen met z'n 3-en gaan. Valentijn, Barbarossa en de Brandaan. In principe wilen we morgen al weg, maar tot op heden hebben we nog geen uitsluitsel gekregen. We zijn dus allemaal erg druk (zoals gewoonlijk in een haven) met klussen aan de boot, schoonmaken binnenkant boot, wasjes draaien en boodschappen doen.
De tocht zal 2 weken duren. Van Mindelo, hier op de Kaapverden hebben we vooralsnog erg weinig gezien. De denque mug is gelukkig ook nergens te bekennen, dus dat is wel fijn. De mensen zijn hier heel erg vriendelijk. Maken graag een praatje, maar als je niets wil, is het ook goed. Van het weekend hebben we met de volwassenen sinterklaas gevierd en het was weer ouderwets gezellig. Vanavond gaan we met z'n allen uiteten. Gisteren zijn wij als gezin iedereen alvast voorgegaan om kreeft te eten. Die was waanzinnig lekker. Vanavond met z'n allen, ik ben benieuwd. Ik weet ook dat we nog wat foto's op moeten laden, we hebben er niet zoveel, we zijn eigenlijk alleen maar op zee geweest en hebben op de Canaries gehopt en geklust, maar ik zal kijken of er nog wat bij zit. Verder zijn de andere Nederlandse boten al op weg naar Suriname. Zij zijn gisteren onder luid getoeter vertrokken. Daar krijg je dan wel kippevel van. En oh ja, het is hier erg slecht weer. Bewolkt en heel, heel veel wind! Dat belooft wat!
zondag 6 december 2009
Sinterklaas en de rest van de mannen met baard
Nou Daniel en ik zijn de hele dag bezig geweest met cadootjes inpakken, rijmen maken, cadootjes verstoppen en pepernoten bakken, die dit keer wel gelukt waren. Jammie!!!!! Inmiddels is de hele boot weer volgeladen met Lego, Playmobiel, Kapla en Barbie. Bedankt Sint!
Zoals eerder geschreven zijn wij vrijdagochtend om half 5 na 6 dagen varen, aangekomen hier in Mindelo. Spannend om een vreemde haven in het donker aan te varen, maar het was gelukt.
We werden ook nog getrakteerd op zoeklampen en fluitjes, waarvan wij dachten dat het de politie was, waar wij ons eerst zouden moeten melden ofzo. Dit was in Marokko het geval, maar hadden wij niet hier op de Kaapverden verwacht. We hebben het maar gehouden op een warm welkom van aangeschoten medereizigers. In de loop van de morgen kwamen daar ook de Brandaan en de Barbarossa aangevaren en het was erg leuk om elkaar weer te zien. Het voelde goed! Helaas heeft de Barbarossa een hele nare ervaring achter de rug. Zij zijn in de nacht van hun anker afgeschoten en zijn zonder dit te merken naar de rotsen en branding afgedreven. Pas toen de kiel over de rotsen schuurde, werden zij wakker en ze hebben zo ongelovelijk veel geluk gehad, het water kwam al binnen en een golf later hadden ze zo op de rotsen gesmeten kunnen worden......... Vandaag is er een schade expert langsgeweest. De schade lijkt mee te vallen, maar moet wel gemaakt. Helaas kan dat niet hier in Mindelo. De vraag is nu of ze permissie krijgen tot uitstel en of ze Suriname nog kunnen aandoen of dat ze direct naar Trinidad in de Carieb moeten varen. Wij gaan dit afwachten. We hadden gehoopt met een heleboel Nederlandse boten in Suriname oud en nieuw te zullen vieren, maar misschien moeten de plannen gewijzigd worden.
Verder hadden we gehoopt en gedacht hier een supergoede internet verbinding te hebben, maar helaas blijkt het tegendeel waar. Skypen is helaas geen optie!
vrijdag 4 december 2009
Aangekomen op Sao Vincente !
Er is hier supergoed internet, dus zullen we uitgebreid foto's uploaden, skypen, etc, maar dat is voor later.
donderdag 3 december 2009
Beet !!
En of het nou van de inspanningen ligt of toch die tropische breedte-graad, maar het begint nu toch echt wel warmer te worden. Het zweet loopt me over de rug, maar ik wilde jullie deze ontwikkelingen niet onthouden!
Ik ook nog!
Donderdag 3 december / dag 5 - 700 mijl afgelegd
woensdag 2 december 2009
Woensdag 2 december / dag 4 - 55 mijl afgelegd
Verder zijn er niet zo veel hoogtepunten op zo'n dag. Gisteravond kwam er opeens een boot in zicht die recht op ons afkwam. Toch wel een beetje eng. We zijn tot nu toe 3 boten tegengekomen die allemaal op ruime afstand passeerden en ook AIS hebben. Deze dus niet. Denk je toch even aan een vluchtelingenboot die op weg is naar de Canarische eilanden, vooral als je daar net een verhaal over hebt gelezen. Toch maar even de koers verleggen om ruim afstand te houden. Uiteindelijk passeert hij ons op minder dan een halve mijl. Het was waarschijnlijk een vissersboot, maar het blijft toch eng als ze zo dichtbij langskomen. Onmiskenbaar hoogtepunt van de dag is het eten. Mo weet toch elke dag weer iets lekkers tevoorschijn te toveren en de zilte lucht maakt hongerig. Ook het eigengebakken brood smaakt goed.
dinsdag 1 december 2009
Dinsdag 1 december/ 380 mijl afgelegd
De wind is goed, we stuiven erover, maar we hobbelen behoorlijk!
Je wordt van links naar rechts geslingerd en niet alleen jezelf, alles wat er staat, wat je oppakt, wat je eet, wat je drinkt......en het went moeilijk. Daan is inmiddels weer helemaal hersteld en vindt het heerlijk dat zeilen en dat gehobbel en vooral dat niets doen. Ik kan dat niet, dat niets doen. Gisterochtend heb ik samen de de kinderen pepernoten gemaakt, die natuurlijk, hoe kan het ook anders, direct in de oven verbrandden. Daaaaaaaag pepernoten. Toen maar speculaas gemaakt en nog wat onderbroekjes uitgewassen. daarna was het lunchtijd en was ik he-le-maal kapot. Ik moest plat, werd misselijk en heb me eigenlijk de rest van de dag zo gevoeld. Bah! Wat nou vanzelf. Er gaat niks vanzelf.
Toch hoop ik nog steeds dat het wel vanzelf zal gaan......Ik moet mezelf overgeven aan het niets doen. Daar waar je thuis wel eens van droomt. Ziek thuis zijn, zonder ziek te zijn en dan he-le-maal niets te hoeven doen. Nou dat is hier, behalve dat je heen en weer geslingerd wordt, hoef je vrijwel niets te doen. En waarom kan ik er dan toch niet van genieten? Met die vraag zal ik me de komende uren weleens bezig houden! De kinderen liggen ook in de ligstand. Baaf ligt al 3 dagen (en 3 nachten) in de ligstand. Overbodig te zeggen, dat er van school op deze manier weinig terecht komt. Maar daar moet ik nu ook even niet aan denken. Monique nog bedankt voor alle keren dat je hebt geoefend om brood voor ons te maken. We hebben vanacht voor het eerst brood gebakken en het was goed dat je schreef dat het echt goed zou komen, want ik dacht echt even, dit wordt he-le-maal niets! Maar wonder boven wonder kwam daar een prima lekker broodje uit de oven. Het recept is helemaal goed! En nu maar even een tomatensoepje in elkaar draaien, want helemaal niets doen, daar gaat wel heel ver!
maandag 30 november 2009
Maandag 30 november 2e nachtje op zee/ 225 mijl afgelegd
zondag 29 november 2009
Zondag 29 november 1e nacht op zee /100 mijl afgelegd
Toen wij vertrokken hadden we geen wind! Een klein beetje wind, maar die stond tegen. Dat is niets nieuws, dat hebben we nou altijd. Het was gek geweest als we wel wind hadden gehad! Dus hebben wij nog heel even de parasailor uit de kast gehaald. Dat is ons "voor de wind" zeil. En het gaat ons ook voor de wind, we hebben niet te klagen, maar das meer de figuurlijke zin. Maar na 2 uurtjes had de parasailor het ook wel gezien. De rest van de uren tot vanmorgen half 9 hebben we gemotord. Nu staat de parasailor weer op en hebben we vanaf gistermiddag tot nu 100 mijl weggetikt. Nog 700 te gaan. Het gaat goed aan boord, we moeten wel aan de wiebelstand wennen, maar de kleintjes spelen volop en Baaf is aan het chillen. Hij heeft er nog de meeste moeite mee, of zou het zijn dat hij anders school moet doen? Hmmm, we kijken het aan. Misschien vanmiddag wat lesgeven. Ik hoef nog steeds geen brood te bakken, maar ja, dat kan ik misschien morgen ook niet meer zeggen en moet ik toch echt aan de bak. Ben wel yogurt aan het maken, nooit gedacht dat ik dat zou kunnen maar het schijnt niet zo moeilijk te zijn hahahaha.
vrijdag 27 november 2009
Morgen vertrek......
Deze week zijn we een beetje bijgekomen op La Gomera. Moesten weer wennen aan het feit dat alles westers is, iedereen gewoon weer Engels praat of iets anders verstaanbaars en dat je "gewoon" weer alles kunt kopen in de winkel. Wat een bijzonderheid eigenlijk! Schoolwerk is opgevijzeld, want dat zal wel even wat minder worden de komende weken, wasjes gedaan en we zijn zelfs met z'n allen tegelijk naar de kapper geweest! Top! Was hard nodig! Ook hebben we weer eens een borrel gedronken met de Nebulae, die erg gezellig was. Vandaag hebben we een autootje gehuurd en zijn we het eiland over gecrost. Was leuk. Het is een leuk eiland. Bovenop een Nationaal Park met subtropisch klimaat. Dus onderin zijn de bergen kaal en onherbergzaam, maar hoe hoger je komt, hoe groener het wordt en kouder dat ook. Zoiets als 1 graad per 100 meter? Nou het scheelde uiteindelijk 10 graden met "beneden". Hebben ook nog in de zee gezwommen aan de andere kant van het eiland, tja je moet toch even voelen....... hahahahaha en we hebben nog een supergave wandeling gemaakt van dik een uur! Wandelen kun je hier trouwens als de beste. Supergoed georganiseerd en de moeite waard om voor terug te komen! En nu de laatste klusjes.....
Die klusjeslijst is er ook eentje die nooit korter zal worden, maar we doen ons best en denken dat we alles onder controle hebben. Vandaag is de Nebulae uitgevaren naar de Carieb. Erg spannend, 3 weken op zee, dus toi toi toi en behouden vaart......
Wij morgen en we hopen dat we volgende week op het hoofdeiland van de Kaapverden aankomen. De Brandaan en de Barbarossa komen morgen aan op Sal, een van de kleinere eilanden en we hopen elkaar volgende week in Mindelo te treffen. Op de Kaapverden heerst de denque-mug. Ook weer zo eentje, die je liever niet tegen hoopt te komen, maar het schijnt op Mindelo mee te vallen. Van de Kaapverden zullen we naar wellicht Suriname varen......helemaal zeker zijn we nog steeds niet, maar hangt ook af of we kunnen aanhaken bij Brandaan en Barbarossa. Dan zijn we misschien op tijd om samen oud en nieuw in Suriname te kunnen vieren, maar moeten we wel weer ons best doen met varen! Iedereen mag gerust een berichtje achterlaten in het gastenboek of een reactie plaatsen op het blog, dat vinden wij helemaal niet erg, vinden wij heel erg leuk en het is helemaal niet erg als iedereen dat leest!!!!!!
Want wij gaan nu weg en zullen pas over 3 weken of langer weer internet op kunnen. Wij hopen dat alles en iedereen goed gaat! Wel zullen wij zelf berichtjes kunnen plaatsen via de SSB radio.
maandag 23 november 2009
La Gomera, de vertrekkershaven
De ARC ( Atlantic Rally fot Cruisers) is gisteren vertrokken. Zij steken in groepsverband over. Nu nog voorbereidingen treffen. En hopelijk ergens een internet aansluiting vinden......want die hebben we nog steeds niet!
vrijdag 20 november 2009
Fuerte Ventura - Puerto Morro Jable
Ik slaap wat minder goed, want ook Daniel zit af en toe rechtop in zijn bed omdat hij iemand op de boot hoort......gelukkig is dat niet altijd waar (en ook nu niet). Maar goed zo'n 3 keer per nacht, "hoor" ik dan wel iemand op de boot.....De geluiden zijn nu dan wel vertrouwd, maar die van boeven zullen dat nooit worden. Vanmorgen weer schoolwerk gedaan en daarna even naar het dorpje gelopen om te lunchen en boodschappen te doen. Nou dat dorpje is een schatje en maakte een hoop goed. Het zijn wel allemaal toeristen resorts. En met name de wat oudere mens kom je hier geregeld tegen. En waarom niet. Nu zijn we weer op weg naar Gran Canaria. We hebben weer een mooie haven in de pilot gezien en ja, dit maal goed gelezen, ook al is onze pilot zo'n 15 jaar oud, wil het nog niet zeggen dat het waar is wat erin staat. Het blijft dus altijd weer een verrassing. De kindjes zitten nu de dvd van sinterklaas te kijken en wij schommelen hier lekker, want de diepte varieert van 1000 m tot 35m met de wat golfslag. Na Gran Canria zitten we nog even in dubio of we naar La Gomera gaan. We willen wel, moeten ook de voorraad voor de oversteek inslaan, maar moeten even kijken hoeveel tijd we nog hebben. Ik heb wel het gevoel dat we steeds maar moeten haasten. Dat onthaastingsgevoel heb ik nog niet mogen ervaren. Eerst wilden we toch maar niet naar Suriname gaan, omdat dat toch ook weer 2 weken of misschien wel meer tijd zal kosten. De grote oversteek staat al bijna voor de deur en wij zijn alleen nog maar aan het racen. Hebben nauwelijks benul dat we dalijk ook daadwerkelijk aan het oversteken zijn! Je wordt er wel moe van en dat klinkt heel gek, maar van uitrusten is echt nog geen sprake. Nu even de Canaries afvinken, dan snel naar de Kaapverden ( 1 week varen) alwaar we de Brandaan en de Barbarossa weer zullen ontmoeten. Daar hebben we wel zin in. En tja, als zij toch naar Suriname gaan, is het ook wel leuk om met zijn drie-en te gaan en wel zo makkelijk. Maar goed, dan moeten we ook weer opschieten, want van de Kaapverden naar Suriname is het toch ook wel 2 weken varen en om niet met alle feestdagen op zee te zitten.......pfffffffft moeten we nog even doorvaren om misschien wel oud en nieuw in Parimaribo te vieren??????
donderdag 19 november 2009
Fuerte Ventura, Puerto del Castillo
We hadden de pilot (= boek) niet goed gelezen, maar nu begrijp ik waarom iedereen voor Lanzarote kiest ipv Fuerte Ventura. Ten eerste is het veel korter varen, ten tweede is er op Lanzarote een geweldige goede haven! Maar okee, ik had voor Fuerte Ventura gekozen en de pilot zei, no warm welcome for visitors.......3 or 4 abreast. Oftewel, je mag wel komen maar je ligt wel 3 of 4 dik en hebt geen eigen plek! Baal, baal. Een uur voor binnenkomen in deze haven heb je ook niet veel keus meer! Toen wij het kleine haventje invoeren viel het gelukkig heel erg mee.
Er was zelfs nog een box vrij! Wow! Ik heb me weer gigantisch voor niks druk gemaakt. Daan de rust zelve, zou wel eens zien wat het ons zou brengen.....en kijk daar! Bravo! Vandaag met het zonnetje in de kuip was het weer een dag van beddegoed wassen, school werk en hebben we ook nog een uurtje op het strand gelegen. Daarna snel boodschappen gedaan en eindelijk weer eens lekker gekookt! Gisteravond waren we het eerste de beste restaurantje ingedoken en dat is echt een heel verkeerde keus geweest. Ik heb nog nooit zo slecht gegeten, gadver! Nou verder hebben de kinderen uit volle borst liedjes gezongen voor de Sint, dus het zou mij verbazen als hij niet op Fuerte Ventura langs zou komen, notch notch! Al zijn de liederen tegenwoordig wel heel eigentijds. Sint klopt op de deur met zijn mitrallieur en daar wordt op de deur geklopt, deur kapot! Nou zo kennen wij er ook nog wel eentje, uit het boek van Roald Dahl, gruwelijke rijmen, trekt roodkapje op een gegeven moment als ze de wolf wil doden, een revolver uit haar slipje (in een wipje) GEWELDIG boek! Misschien dat dit aangezet heeft tot het rijmen, maar daar wil ik verder niet over uitwijden. Sint zal dus wel komen en daarna gaan we er weer als de haas vandoor, gaan we verder het eiland af richting Morro Jable, 35 mijl zuidelijker.
dinsdag 17 november 2009
Nog steeds op zee
maandag 16 november 2009
Van Agadir naar Fuerta Ventura
Zaterdagmiddag hebben we eerst nog kennisgemaakt met de Jonathan A! Een Trintella 57, met aardig leuk stel met 3 jonge kids. Voor Floris en Katelijne genoeg te spelen.
Ze zijn voor ons eigenlijk een beetje uit de lucht komen vallen, want meestal hoor je wel wie er een rondje Atlantic gaan maken, maar Giel en Monica hadden er zo'n zin in, dat ze onlangs de boot gekocht hebben, erin gestapt zijn en weggevaren zijn. Helaas bleek ook deze Trintella wat mankementen te vertonen. Ik geloof dat op een gegeven moment alleen de stuurautomaat nog werkte en ook daar werd voor gevreesd! Maar goed, uiteindelijk zaten zij met een kapotte motor een volle week op zee, zonder ook maar iets te kunnen doen. Uiteindelijk zijn ze de haven van Agadir in gesleept en kwamen in de "clubhaven" te liggen, daar waar wij ook de eerste nacht lagen en waar je eigenlijk niet wil liggen!
Wij hebben ze zondag dan ook naar de marina gesleept. Machtig, hoe breed je dan bent als je twee van die joekels van boten naast elkaar legt en er dan mee gaat varen. Maar alles ging goed. En helaas hebben wij toch maar afscheid van ze genomen, want wij willen verder om straks ook weer de Brandaan en de Barbarossa te ontmoeten. Die overigens in het hete Gambia zitten! We hopen de Jonathan trouwens nog wel weer een keer te ontmoeten en dan eens die lekkere borrel te gaan drinken! Het drinken hebben we een beetje afgeleerd, wat op zich niet zo heel slecht voor ons is hahahahaha. Maar gistermiddag, na eerst nog even getankt te hebben, voor 66 cent de liter diesel, konden we het ruime sop kiezen. Dat tanken is trouwens ook weer een verhaal apart want de slang van de pomp was te dik en de diesel moest dus via een trechter de tank in. Gelukkig of misschien ook juist weer niet, nu ie zo goedkoop was, hadden we maar 150 liter nodig! Dat duurde ruim een half uur! Het uitklaren ging soepeltjes, ach je moet er wel een paar uur op wachten en je bootpapieren en je paspoorten voor afgeven, maar die brachten ze ook weer netjes naar de boot terug en dat helemaal voor niets. En nu zitten we alweer 17 uur op zee. De wind wisselt een beetje, er staat eigenlijk niet zoveel wind, dus het gaat goed. Van de 250 mijl, hebben we er al 90 afgetikt, dus nog 160 te gaan!
Agadir
Water is schaars in Marokko, dus het kwam echt met een pielstraaltje uit de kraan. Gelukkig had ik ook genoeg te wassen, dus voortaan zul je mij niet meer horen klagen over wasjes in de wasmachine! Daan en ik moesten om de beurt een emmertje tappen, waarmee ik kon wassen en hij de boot kon schoonmaken. Van de week heb ik ook gezien dat ze kilometers moesten lopen naar waterput of riviertje, waar ze water haalden of de was aan het doen waren. Verder hadden we de boot helemaal afgetuigd, dus die moest ook weer opgetuigd worden. Vanmorgen hebben we ook weer school gedaan en ik heb medelijden met de juf van Katelijne, mijn hemel wat een donder! En Baaf heeft ook veel in te halen. Hij heeft veel zin om naar het Sint Jans te gaan, maar daar zal hij nog even mee moeten wachten. Hij mist zijn vriendjes. Floris heeft het steeds over het opbouwen van al zijn Lego en dat natuurlijk met zijn grote vriend Levi. Zo zijn we allemaal weer blij om "thuis" te zijn of om met thuis bezig te zijn. Morgen nog zo'n klusdag! Het liefst willen we zondag of maandag vertrekken, maar nu blijkt de wind ons niet gunstig gezind. De komende dagen staat ie vanuit het zuiden en ra ra, waar wij naartoe moeten??? Dat gaan we dus niet doen!
Het weer is in Agadir trouwens wel lekker, de kinderen zwemmen nog heel af en toe in de haven waar er regelmatig een grote kwal komt langsdrijven! Tijdens de rondreis was dat wel anders, we hadden lange mouwen, lange broeken en zelfs jassen mee, want 's avonds en 's nachts was het soms gewoon echt koud. Maar goed, ik heb sinds ons verblijf hier in Marokko vandaag dus voor het eerst mijn bikini maar eens aangetrokken. Dat is echt wel gedurfd, want Marokko is nog steeds van de mannen. De mannen dirigeren het straatbeeld, de vrouwen zitten thuis en werken thuis. Maar hier in de haven is het voor het eerst wat westelijker. Maar het is afspoelen en daarna gewoon maar weer kleren aan, dat voelt toch nog steeds het beste! We wachten op wind!!!!
(no subject)
we zijn op dit moment bezig met een rondreis door marokko en het is heel leuk.
eerst door de woestijn en nu in marrakach. wat het leuke is aan de woestijn is het zitten op een kameel alleen heb je na afloop wel een zere kont. het is ook leuk om later te vertellen van 'he ik heb op een kameel gezeten in de sahara. van marakech vindt ik het handelen het leukste bijv. iets van 45 euro kun je kleinslaan op 15. dat is geweldig want dan krijg je alles heel goedkoop. ik wens daar in nederland mooi weer en een dik pak sneeuw voor kerst.
gr.Baaf
zondag 15 november 2009
We hebben foto's van onze reis door Marokko op de site gezet. Kijk en geniet, want dat hebben wij ook gedaan. Ga er even lekker voor zitten want het zijn er nogal wat (en dan hebben wij al een selectie gemaakt!)
Het ziet er nu naar uit dat we morgen naar de Canaries gaan. De wind draait dan van zuid naar iets noordelijks. De oversteek duurt ongeveer 2 dagen, dus dan komen we woensdagmiddag / avond aan. We laten het weten!
Verder iedereen bedankt voor de leuke mailtjes. We lezen ze allemaal en vinden het fantastisch dat jullie zo meeleven. Terugmailen blijft alleen erg lastig, want als we goed internet hebben (nu in een cafeetje op de kant) zijn we druk met het uploaden van foto's en downloaden van weerberichten.
woensdag 11 november 2009
Marrakesh - Imlil
dinsdag 10 november 2009
Ait Ben Haddou- Marrakesh
De volgende dag vinken we de nodige essentiele monumenten af. Met de 4WD van Hicham gaat dat best efficient. Weliswaar is hier asfalt, maar het is toch ook hier een soort off-the-road rijden en het recht van de sterkste geldt ook hier nog steeds. Het paleis van de groot-vizier maakt op Daniel de meeste indruk. Nog maar zo'n honderd jaar geleden speelde hier een soort Aladin verhaal af, inclusief intriges, moorden, slaven en harems. Prachtig paleis. Verder de graftombes van een oude dynastie, die voor de verandering eens niet is geplunderd. In de middag weer naar de Djeema. De kinderen hebben hun angsten overwonnen en willen nu wel eens echt een slang en aapje op de schouder. En ach, hoevel je ze ook geeft voor een foto, het is nooit genoeg. Verder nog een keer de Souks in, want dat is toch ook echt Arabië en volgende week zitten we weer in de Westerse Canaries. Na een drankje met uitzicht over het plein zit Marrakesh voor ons er op. Morgen naar de bergen.
maandag 9 november 2009
Ouazazate- M'hamid
Ook nu werd er weer lekker voor ons gekookt en een supergaaf kampvuur voor ons gemaakt.
Om 21.00 uur lagen we dan toch wel in bed! De volgende dag mochten we als toetje weer 2 uur terug op de kameel en ik denk dat we allemaal toch wel een beetje klaar waren met die kamelen, pfffffffft. Pijn in onze billen en gek van de vliegen! Snel nog een duik in het zwembad en dan weer in de auto, want we moesten 's avonds weer terug zijn in Aid Ben Hadoe. Het decor van menig film. Weer 6 uur in de auto! Maar de kindjes doen het geweldig en dit hebben we toch maar weer gedaan met elkaar...................
donderdag 5 november 2009
Agadir - Ouarzazate
Vanochtend dan vertrokken in een mooie 4WD Landcruiser met chauffeur. Inladen en met enig pijn in het hart laten we de Valentijn achter in de overigens goed bewaakte marina. De eerste dag is er voornamelijk een van een flink stuk rijden naar Ouarzazate, 400 km in de richting van de woestijn. Maar de rit is allerminst saai. Landbouwgebieden wisselen af met kale stukken waar om de kilometer wel een geiten/schapen-kudde wordt gehoed. Het wordt ons daarbij gemakkelijk gemaakt: de schapen zijn wit, de geiten zwart. Groter verschil is dat de geiten ook in de bomen grazen. Een belangrijk evolutionair voordeel ten opzichte van schapen lijkt me dat in deze dorre omgeving.
Gaandeweg wordt het landschap droger en droger. Fantastische uitzichten vind ik. En op de meest afgelegen plaatsen vind je dan toch weer een kudde geiten/schapen. Of een staat er een ezeltje langs de kant van de weg en blijkt er ook een bijbehorend mannetje ergens te zitten. Wat doen ze hier? Kilometers en kilometers van de dichtsbijzijnde bewoning, laat staan dorp of stad. Onze chauffeur weet het volgens mij ook niet, want hij suggereert dat de schaapsherders mogelijk in tenten wonen die net achter die heuvel/berg staan. Yeah, right...
Koffie drinken we in een heel leuk Berber-style hotelletje in Taliouine, een dorpje bekend om zijn safraan. Hier bestaat het landschap uit dorre heuvels met enigszins groene dalen met daar ook dorpjes, zoals Taliouine. Blijkbaar voldoende vruchtbaar om redelijk wat safraan te produceren. We beginnen te begrijpen waarom safraan zo duur is, als we horen dat er 200.000 bloemetjes nodig zijn (met daarin elk 3 meeldraadjes waar het om gaat) voor een kilo safraan.
Later op de dag rijden we nog langs een kasbah, die helaas is gesloten voor renovatie. Kasbahs zijn een soort kastelen, waarin tot in de Franse tijd de lokale chiefs woonden en het gebied bestuurden. Opgebouwd uit klei en leem, zijn ze nogal onderhevig aan erosie, want het lijkt dat ze al honderden jaren zijn verlaten, maar dat is pas enkele tientallen jaren geleden.
Het laatste stuk naar Ourzazate gaat over een grote vlakte, die volgens de chauf in de winter blank komt te staan met water. Ook dat is zeer moeilijk voor te stellen als je de droge vlakte ziet en het stof om je oren waait. Maar vooruit, er zijn niet voor niets bruggetjes in de weg en met wat fantasie kun je je wel een stroomrichting voorstellen. Onvoorstelbaar blijft het dat de omgeving hier zo kan veranderen, zowel van kilometer tot kilometer als van maand tot maand.
Ourzazate is dan verder niet zo spannend. Wel een heel leuk hotelletje in Berber stijl, met zelfs een zwembad. De kids laten zich niet tegenhouden door het ontbreken van zwembroeken in de bagage (wie rekent er nou op een zwembad in de woestijn?!) en leven zich lekker uit. Ze hebben zich goed gehouden op deze toch wel lange reisdag. Wij komen ook lekker bij met een kopje munt-thee, maar gelukkig later ook een wijntje. Morgen gaan we twee dagen de woestijn in en dan zullen we wel even geen internet hebben voor updates.
woensdag 4 november 2009
Agadir
Maar vandaag hebben we een trip Marokko geboekt en zullen we morgen om 8.00 uur vertrekken. We gaan eerst naar Ouarzazate, zo'n 8 uur rijden met de auto. Vanuit Ouarzazate naar Mhamid en daar gaan we 2 dagen op kamelen door de woestijn crossen. We zullen waarschijnlijkerwijs in tentjes (?) slapen........van Mhamid naar Ait Ben Haddou en vandaaruit naar Marrakech. ook daar zullen we 2 nachten slapen. Vanuit Marakech naar Imlil, dat is dus weer in de bergen en zullen daar in Kasbah Toubkal 1 nacht doorbrengen. Geweldig, moet je maar eens googlen! Maar goed, we gaan ons veilige "huis"verlaten en hopen donderdag 12 november weer terug te zijn in Agadir. We hebben geen internet, nemen geen laptop mee of zullen we dat wel doen????? Nou misschien eigenlijk wel.......In geval van nood zijn we te bereiken op Daniel zijn mobiele nummer........Verder wil ik nogeens iedereen bedanken voor alle lieve en leuke berichtjes, ik ben daar echt ontzettend blij mee maar kan onmogelijk iedereen terug mailen. Dus denk niet, Mo vind er niets aan, want ik vind het echt geweldig en het zijn mijn lijntjes naar het thuisfront...........en dan wil ik ook de families bedanken voor het 1 november cadootje uit de hadou mand! We zouden eigenlijk een Hollands hoekje moeten inrichten hahahaha. Maar we vinden het fantastisch en het is vechten wie het cadootje mag uitpakken!
maandag 2 november 2009
Van Essaouira naar Agadir
zaterdag 31 oktober 2009
Essaouira
Het was heftig, maar al met al waren we er toch op tijd bij. Okee, misschien iets te laat, maar daar heb ik dan maar weer van geleerd laten we maar zeggen. Afspraak is, met 20 knoop gaat ie gewoon naar beneden, klaar! De golven en wind bouwden zich op en hoe moesten we binnen lopen in Essaouira? Gelukkig spreekt de "pilot" niet van brekers, dus het moet te doen zijn, maar spannend was het wel! Inmiddels liggen we dus hier in Essaouira en het waait nog steeds erg hard. Wat hebben wij toch met die wind? De "gribfiles" zeg maar de weerberichten die de wind voorspellen, spraken niet van zoveel wind, maar wij hebben of te weinig of teveel wind! We zijn het dorpje ingegaan en het is hier meer toeristisch. Je voelt dat het anders is, mensen zijn gewend aan toeristen dus je bent niet meer de enige.......We hebben super verse vis gegeten en op Baaf na, vinden ook Floris en Katelijne het heerlijk! We hadden nog wel geprobeerd te vissen op zee en hebben ook 2 keer beet gehad, maar we konden ze niet binnen halen.....of eraf gefloept of eraf gegeten!!!!! Vandaag konden we in een soort van marktkraam zelf de vis uitkiezen, garnalen, krab, langoustines, dorades, tongetjes, haai, die ze voor je grillen en serveren met een salade en patat en brood! Het was heerlijk! Toch vind ik zelf de marokkaanse keuken lekkerder, de tajines met groenten en verschillende soorten vlees is echt heerlijk! En weet je, het feit dat ze er geen wijn bij drinken, vind ik niet eens zo erg!
donderdag 29 oktober 2009
El Jadida
Ein-de-lijk kregen we toestemming om te gaan, toen was het alweer 2 uur later.......en een branding was er!!!! Jemig, de Python in de Efteling is er niets bij!!!!
Met ons ging er nog een boot uit en een pilot loodste ons door de golven! Het was erg spannend! Daarna was er een warrige zee met een behoorlijke deining. Baaf en ik moesten weer flink "wennen". Maar het ging uiteindelijk wel goed. Toch geprobeerd eten te maken en dit ook op te eten en eigenlijk is dit ook wat je moet doen, maar het valt niet altijd mee. Ook werden wij "achtervolgd" door een vissertje die om sigaretten en whiskey vroeg en ik vond dit al echt helemaal niet leuk! Erg intimiderend als er zo'n bootje heel hard op je af komt varen en dan ook bij je blijft totdat ze er uiteindelijk genoeg van hebben, zonder schade te maken. Maar Rabat Marina was een goede haven. Veilig, beschermd, goede service, vriendelijke mensen, noem het maar op! Al met al geeft het gevoel van veiligheid je, denk ik, nog het meest beste gevoel van het reizen. Ben ik hier wel veilig? Zijn mijn kinderen wel veilig? De boot is in ieder geval heel veilig! De nacht doorgebracht in de mist, blij met AIS en radar, en weer een visser die ineens het roer omgooit en keihard op je afkomt varen in een heel donkere nacht! Ik heb echt gegild om Daniel, die toch net zijn bed uitmoest om wacht te draaien......nee, ik vind dat he-le-maal niks!
Ook de maan ging al om 2 uur onder, terwijl ik altijd heb gedacht dat zo'n maan de hele nacht bij je bleef. Me nooit afgevraagd, dat als ik hem overdag al zag, wat ie 's nachts dan deed.......Ja, nu weet ik het! Vanmorgen kwamen wij, na 18 en een half uur varen aan, in El Jadida. En dan vaar je zo'n oude haven binnen, die al zo'n 500 jaar bestaat en waar nauwelijks iets veranderd is en dan beleef je de wereld die de mensen hier ook beleven.......Niets geen mooi vliegveld met mensen in uniform, die je met een bus of bordje staan op te wachten om je naar je hotel of resort te brengen......gewoon een oude haven, vol met mensen, mannen welteverstaan, vol met troep en dooie vissen in het water.....
aanleggen......Waar?.....in de pilot staat daar aan die smalle kade.....hmmmm....okee! En terwijl we net lagen, kwam de havenmeester die ons vertelde dat we aan die oranje reddingsboot moesten aanleggen (die volgens ons te mooi is om ooit uitgevaren te hebben, hopelijk is er iemand die die boot uberhaupt kan bevaren!). Maar daar lagen we echt prima. De boot is dag en nacht bewoond, dus goede beveiliging voor onze boot! En hier kwam dan ook het trucje, wat heb je bij je? Heb je misschien een pak koffie voor me????
Dat vroeg de havenmeester in uniform en al he?! Koffie????? Een kopje? Nee, een heel pak! Tja, we hebben een hele slof sigaretten om weg te geven gekocht, dus Daan gaf hem 2 pakjes! FOUT!!!!!!Maar ook weer van geleerd. Vervolgens inklaren. Ik dacht dat Daniel nooit meer terug kwam.....maar gelukkig deed ie dat wel! Zonder ook nog maar iets te hoeven "betalen", Okee havengeld 50 dinhar. Dat komt overeen met een kleine 5 euro! Het is echt een heel circus, maar als je er eenmaal inzit en het niet erg vind, dat valt het ook heel erg mee. Dan blijken de mensen erg vriendelijk te zijn, ze vragen wel om drank of om sigaretten, maar ja, kijk naar ons, we hebben drie kleine schatjes, we roken niet en drinken waarschijnlijk ook niet! Dus toen eenmaal paspoorten afgegeven (ook spannend) even de stad in. Maar ja, we waren best vroeg en wilden graag lunchen.....en dat lukte prima. Heerlijk voor weinig! Met z'n vijven voor nog geen 25 euro en een hele tafel vol! Heerlijk was het! De "nieuwe" stad is niet zo mooi. Mensen geven niet om milieu en ook niet om gebouwen of architectuur! Misschien wel om architectuur maar niet het behouden daarvan. Even een duik in de zee en ook het strand ligt bezaaid met rotzooi. Zo jammer! Daarna het oude centrum, de medina van El Jadida bezocht en dan wordt je wel weer even stil......Het is mooi! Mensen leven daar! Kinderen spelen daar! En op de ansichtkaarten is gebleken dat we eigenlijk al veel "highlights" hebben gezien. We doen het goed, het is ook leuk! Vreselijk wennen, maar oh zo mooi. We hebben alweer uitgeklaard voor morgen. Niet dat we het hier niet leuk vinden, maar we hebben het gezien en we willen nog meer zien! We gaan morgen naar Essaouira. 133 mijl verderop, dus ongeveer 26 uur varen. We hangen aan een deadline om 22 november op de Kaapverden te verschijnen, maar weten nu nog niet of we dat wel gaan halen........we willen nog zoveel van Marokko zien en meemaken!!!!!
dinsdag 27 oktober 2009
Sale-Rabat
Vanuit de medina zagen we, dat als we morgen Rabat rivier willen verlaten, het geen peuleschilletje zal zijn. De branding is hier heel heftig! Lekker theetje met stukje zoetigheid in "the garden"genuttigd en toen weer verder naar de souks van Rabat. Heerlijk gelunched voor heel erg weinig! Toen naar Chellah, de opgravingen. Een ruine van rond 1100. Met de taxi weliswaar en ook weer afdingen, pffffft!
Daarna naar de Hassan Tower. Het is allemaal erg mooi. Nu zijn we weer "thuis"en dat is lekker.
Even filmpje, wijntje, beetje bijkomen. Ik denk dat we ook vandaag weer vroeg naar bed gaan hahahahaha. Morgen gaan we verder naar El Jadida.
maandag 26 oktober 2009
Marokko!!!!!
Nog later kwamen opa en oma samen langs om gedag te zeggen en om 16.00 uur gingen de trossen los. Eindelijk hadden we wind, wind tussen de 10 en 15 knopen en uit de goede hoek.
Je gelooft het of niet, we hadden zoveel wind dat we misschien wel te snel gingen en daardoor te vroeg zouden aankomen!!!! Het was comfortabel op zee, mooie zonsondergangen, zonsopgangen, weinig golven, veel vrachtverkeer, rust, lieve kindjes, dvd's en boeken lezen! Na precies 40 uur varen voeren we vanmorgen Rabat binnen in de mist! We moesten aan een aanlegsteiger wachten voor de inklaringsprocedure die bijzonder vlot verliep. Eerst kwam er een vrouwelijke vriendelijke dokter aan boord, die opgeroepen was vanuit het ziekenhuis om te kijken of wij wel gezond Marokko binnen kwamen. Daarna 2 vriendelijke douane- en politiebeambten. Wij hadden steeds maar gehoord dat je men moest bedanken met sigaretten en blikjes limonade maar van dit alles is nog niet veel gebleken. Daarna werden we door een "pilot" een plek in de haven gewezen. Een hele nieuwe haven met gratis internet! Het is bijna niet te geloven, hebben we in Europa heel veel moeite gedaan om maar iets van een verbinding te krijgen, nu zitten we allebei achter een computer en dat op onze eigen boot! Die "pilots"kunnen alleen niet aanleggen, maar het moet zoals zij het in hun hoofd hebben, dus ik ben maar naar binnen gegaan en hebben we allemaal een heerlijke douche genomen! Nu is Baaf met school bezig, zijn de kleintjes lekker aan het tekenen en gaan we zo Sale verkennen.......
vrijdag 23 oktober 2009
Tijd om te mijmeren
Jolan ook heel, heel erg bedankt voor je goede zorgen om het tweede pakket naar ons op te sturen. Van Daniel mag ik nu echt nergens meer om vragen, want de boot is vol en we moeten nu eerst maar eens wat gaan opeten! Ik ben daar erg goed in, ik kan heel goed hamsteren en niets weggooien. Das handig, maar niet met etenswaren, (zee) water en korte houdsbaarheidsdata. Afijn, veel inkopen voor welke oversteek dan ook hoeven we niet meer te doen! Ook was het pakket van let wel, 17,6 kilo gaan zwerven! Men zei dat het adres er niet goed opstond en men het dus ook niet kon afleveren. Nou het adres klopte als een bus en uiteindelijk hebben we het vandaag middels ons eigen track en trace systeem getraceerd en te pakken gekregen. Wat fijn dat opa en oma in de buurt zijn!!!! Met de auto van opa is opa met Daniel naar Portimao gereden en konden ze mijn felbegeerde pakket in ontvangst nemen. En dat terwijl Jochem met familie alle postkantoren in Lagos al afgeweest was. Jochem ook veel dank daarvoor! Voor mij voelde het alsof ik een kerstpakket aan het uitpakken was! Super!!!!
Verder is oma heel erg hard gevallen nog bij ons op de boot en zit zij onder de blauwe plekken. Het tochtje is haar niet in de koude kleren gaan zitten en kom je toch weer tot het besef dat het allemaal toch wel bijzonder is dat we hier elkaar met z'n allen treffen. En dat doet mij weer beseffen dat ik op dit moment thuis, mijn familie en mijn vriendinnetjes en alles eigenlijk toch wel, even heel erg mis! We zijn dan ook al weer 3 maanden onderweg, gaan zatermiddag Europa verlaten en varen in 2 dagen en 2 nachten een nieuw avontuur binnen................