Salcombe, Dartmouth en Weymouth

En ineens zetten we er vaart achter! Salcombe was heel erg druk, maar erg gezellig. Weer hebben we samen met Barbarossa aan 1 mooring gelegen en dat is erg handig voor de borrel. We stappen gewoon even over. Ook voor de kinderen erg gemakkelijk. Na Salcombe zijn we een dag naar Dartmouth gevaren, zo'n 40 mijl verderop. Wat een schitterende invaart van de rivier. In Dartmouth hebben we met ons gezin een gecombineerde trip gemaakt met stoomtrein, bus en rivierboot. De Robin Round. Ik dacht echt even dat het een bejaarden tripje zou zijn, maar het was erg leuk om te doen. Zo kregen we ook de kans om nu eens zonder een auto te moeten huren, een glimp van het landschap te zien. En het is hier mooi, erg mooi. Na 2 nachtjes zijn we verder gevaren naar Weymouth. Barbarossa koos ervoor om 's nachts te varen en vertrok om 2.00 uur, maar mijn schipper lag liever om die tijd in zijn bedje, dus zijn wij de volgende morgen pas vertrokken. Een dagtrip van 11 uur. Zo zagen wij de volgende morgen de "Wizard", een Halberg Rassy van Hans en Annelies Wichers met hun kinderen. Zij zouden eigenlijk dit afgelopen jaar met ons meegegaan zijn voor het rondje Atlantic maar door omstandigheden was hun vertrek een jaar uitgesteld. Goed om te zien dat ze er dit jaar wel bij zijn. Ik ben ook helemaal vergeten te zeggen dat we een ontmoeting hebben gehad met een heel lief vriendinnetje van Katelijne, Lieve met haar papa Egon, mama Agnes en broertje Mince. Wij kwamen ze tegen in Angra do Herísmo  en zaten op een boot met een hele moeilijke naam. Dat is ook nog wel een idee. Dan wissel je je huis uit tegen een boot die ergens op de Azoren of in de Carieb ligt en hou je zo je vakantie. Een super idee! Met Egon zijn we ook nog een avond wezen stappen. We hadden een party waar je geheel in het wit gekleed naar toe moest. Het werd 5 uur en wij sloten af met een broodje shoarma op de Brandaan. Heerlijk, vooral omdat Toine zelf de shoarma kruiden had samen gesteld. Maar goed, nu na de trip van 11 uur, kwamen wij aan in Weymouth. Ook hier is het weer gezellig. Echt heel warm is het niet, maar gelukkig regent het niet. We kunnen weer een wasje draaien en we hebben eindelijk weer eens stroom zodat we ook weer een warme douche kunnen nemen. De boiler is er nu echt mee gestopt, helaas. Maar met walstroom krijgen we hem wel weer warm. Die walstroom is dus zeer welkom. De boot gaat langzamerhand uit elkaar vallen, we moeten dus echt naar huis! Nog 2 weken te gaan.   

Fowey

Van Falmouth zijn we naar Fowey gevaren. Een grijze bewolkte dag en bij aankomst alleen maar regen. Bah, bah, we zijn in Engeland. Onderweg wel verscheidene makreeltjes gevangen, maar omdat we eigenlijk die joekels van vissen gewend zijn, vloog de een na de andere van de haak.
We moeten weer even het ritme te pakken zien te krijgen. Baaf zou ze ook voor mij schoonmaken, maar dit klusje durfde hij toch niet zonder zijn hele dikke vissershandschoenen. Kleine held! Fowey is een leuk plaatsje! We liggen samen met de Barbarossa aan 1 mooring en het is op het water bijzonder bedrijvig. Het dorpje is klein en behoorlijk toeristisch. Maar de winkeltjes zijn weer fantastisch, typische Engelse snuisterijtjes en ik kan mijn hart weer ophalen!
Morgen gaan we door naar Salcombe, dat is 36 mijl varen en willen we het tij mee hebben dan moeten we lichtelijk vroeg weg! We zijn weer in de landen van de stroming en het tij en hebben dus weer rekening te houden met tijd! En dat terwijl we al een jaar lang geen horloge meer om hebben...........Kon het maar altijd zo blijven............

24 juli, vandaag precies 1 jaar weg!

En we gaan weer verder trekken! We hebben echt genoten van Falmouth.
Het weer is "typical English" maar na die ene regenachtige dag bij aankomst, hebben we gewoon Engels weer. Dat betekent niet te warm, gewoon lekker en af en toe een buitje, waarna het dan snel weer opklaard. Helaas geven de weerkaartjes voor morgen een ander beeld aan, maar dat zien we dan wel weer. Daniel heeft (ook hier weer) een aantal klusjes afgewerkt, boiler gerepareerd (K-klus, het is ook al niet gelukt) en water gehoosd. Ik ben hier lekker wezen shoppen en de kinderen hebben de speelgoed winkel geplunderd. Ook dat hadden ze al lange tijd niet gedaan! Baaf is samen met de andere "mannen" wezen karten! Spectaculair! Jammer dat we weer verder moeten gaan. De haven is vol met bootjes die dit jaar gaan vertrekken en allemaal hebben ze zo'n gezonde spanning over een good wheater window. Dat hebben wij niet meer nodig jippieeee! En wat hebben we veel geleerd! Vandaag gaan we 20 mijl verder afzakken langs de kust richting Fowey. De Brandaan heeft ons vanmorgen in alle vroegte verlaten. De kanjers kregen het weer op hun heupen en wilden graag nog door naar Schotland. We zullen ze echt missen, we hebben fantastische weken met elkaar gehad en het is gek dat ze er nu niet meer bij zijn. We moeten elkaar na de reis dan maar gauw weer gaan zien! Ook nemen we bij deze afscheid van de Anna Sophia, die hun reis voor onbepaalde tijd gaan beginnen en die het gehele jaar door onze blogs hebben gelezen! Jan en Annelies, toi toi toi en behouden vaart!

Falmouth

En wat is het ook hier weer leuk! Zo typisch Engels, zo vriendelijk! Aangekomen na 8 dagen en 3 en een half uur. Varend op een grijze zee, voeren we zo de mist en de regen van de Engelse kust in. De lang verwachte kreet: "Land in zicht" bleef dit keer uit, want zelfs een mijl uit de kust, zagen wij nog geen land. Hello England, here we are! Falmouth visitors haven is een erg gezellige haven en Brandaan en Barbarossa waren zo'n 2 uurtjes ( hoe kan het ook anders) voor ons gearriveerd en lagen aan de Anna Sophia, die al onze blogs gelezen hadden! Dat was dus wel een warm welkom! Al snel gingen we aan de appeltaart en de borrel, die we daarna voort hebben gezet in een super Engelse pub, compleet met allerlei soorten bier, fish en chips, wijn (vooral veel wijn!) hamburgers en biefstukken! Heerlijk! Ook was hier weer het weerzien met de Bonnie. Op de Bonnie vaart het vriendinnetje van Giel en zij waren enkele dagen eerder dan wij van Terceira vertrokken omdat zij toch wel in een tijds hurry zaten. Helaas hebben zij gedurende deze oversteek erg slecht weer over zich heen gehad en zijn zelfs platgeslagen. Gelukkig met niet al teveel schade omdat ze gewoon met alle luiken dicht, binnen zaten. Uiteindelijk zijn we ook met zijn allen weer uit de pub geveegd en konden we genieten van een super rustige nachtrust, eindelijk weer eens naast elkaar en langer dan 3 uur! Ik ben weer trots op ons! Op de kinderen, die het weer zonder klagen hebben doorstaan, op mezelf, die het varen ook nog leuk begon te vinden en op mijn lieve kapitein, die ons ook nu weer helemaal zonder kleerscheuren er doorheen heeft geloost! We zijn aangekomen en hebben niet eens schade?! Wel zit er in elke bilge water. Dat is vervelend want we weten toch echt niet waar al dat water nu vandaan komt! De schroefas is in orde, de roerkoning toch niet zo. Maar er zat zelfs water in de bilges hier in de kajuit en die liggen toch een eind van de roerkoning af. Waarschijnlijk scheelt het wel, dat we heftig weer hadden, maar zo'n boot moet daar toch tegen kunnen zou je zeggen. Afijn Daniel is een dag bezig geweest om alles weer eruit te scheppen en ik mocht weer mijn wasjes draaien in de wasmachines! Iemand nog een wonderwash nodig? Gratis af te halen bij de Valentijn!

8e dag nog 100 mijl te gaan

En dat betekent dat we inderdaad morgen in de loop van de dag in Falmouth aankomen! Jippieeeeee! Vandaag was het verder een erg saaie dag! Het was koud, grijs bewolkt, de zee zag eruit als de grijze Noordzee en tenslotte ging het ook nog regenen. We hebben geen vis gevangen! Maar wel lekker opgegeten. Heerlijke sashimi en bij het avondeten heerlijke stukjes gegrilde tonijn met pesto, gebakken aardappeltjes en een rauwkost salade. Het leven is goed! Ook had ik maar een chocolade taart gebakken. Zo eentje, die nog een beetje zacht is in het midden, zodat de chocolade als de taart nog warm is, eruit druipt........ Ook deze taart was weer erg goed gelukt, al zeg ik het zelf! Helaas viel hij vanmiddag vanwege de golven achter het fornuis en dan is het minder prettig dat de chocolade in het midden nog zacht is........ Maar ja......

7e dag en nog 250 mijl te gaan

En ineens ga ik het leuk vinden! Het was vandaag weer een super leuke dag, die om is gevlogen! Met weemoed denk ik nu al terug aan al die oversteken die we hebben meegemaakt en het aparte gevoel wat het met zich meebrengt.(Ik weet nu dat ik nog maar 2 dagen hoef te gaan!!!!) Dit gevoel komt nooit meer terug wat een aparte ervaring. Alleen het inslingeren, dat is echt een ramp! Het wennen met heel je lijf aan boot, zee en golven! Dat is niet fijn, maar eenmaal alles onder controle en het is een lekker zeil weertje, is het machtig om zo over een zee uit te kijken en je helemaal alleen te voelen met niets anders dan alleen maar water om je heen! Een gek ding die zee. Gevaarlijk, onvoorspelbaar, maar machtig mooi als de wind gedoseerd is en de golven onder je door glijden! Vandaag zijn we vrijwel de heel dag omringt geweest door dolfijnen. Geweldig! de kinderen reageren gelukkig nog steeds enthousiast, maar aan het einde van de dag is voor hun de lol er een beetje vanaf! En wij maar zeggen, dat ook dit voorlopig nooit meer terug komt! De piepende geluidjes van de dolfijnen kwamen vanavond gewoon door de boot heen! Fantastisch! EN jawel hoor, onze eerste tonijn is binnen!!!!!! Een lekkere dikke vette, zó mooi! En zó lekker! Ik kon vanmorgen natuurlijk niet wachten om die hengel uit te gooien. Na al die vissersboten die we gezien hadden (Toine van de Brandaan had er wel 42 geteld) moet er hier wel vis zitten! Dus ik die hengel uitgegooid en terwijl ik de hengel nog in mijn hand had, ging de lijn al af!!!!! Ik keek ernaar en kon niets doen, er zat een joekel aan en de lijn rolde helemaal af en toen......KNAP! Lijn volledig ontrold en geknapt. Dus nu zwemt er hier in de oceaan niet alleen een vis met haakje en aasje in zijn bek, maar ook nog met zo'n 50 meter lijn eraan! Menigmaal is de hengel toen afgegaan, er zit zo'n rateltje aan die aangeeft dat je beet hebt, maar iedere keer als we de lijn binnen wilden halen, vloog uiteindelijk de vis er vanaf! We zijn ons tweede aasje inmiddels ook kwijt en zaten zodoende met 2 hengels zonder haak. Daan heeft daarna gelijk weer nieuwe haken en aasjes erop gezet en weer was het binnen no-time raak. Terwijl we die ene vis aan het schoonmaken waren, zat er alweer een aan de ene hengel en niet lang daarna ook aan de andere hengel. Gelukkig zijn ook deze vissen er weer afgevlogen, we hadden gewoonweg geen tijd om ze uit het water te halen!!!!!! Al die tijd hebben wij ook onze parasailor opgehad. Ik denk dat de snelheid van de boot er wel degelijk mee te maken heeft dat we vandaag zo'n succes hadden. Helaas kunnen we de snelheid dan weer niet uit de boot halen als we de vis binnen willen halen, dus dat is altijd een gevecht tussen leven en dood. Voor de vis dan. Althans! Morgen gaan we het weer verder proberen, want we moeten nog steeds de Brandaan en de Barbarossa trakteren op tonijn! Maar die nood is misschien nu wat minder hoog, nu we weten dat Ellen van de Barbarossa de extra tonijn heeft gereserveerd voor de borrel a.s dinsdag! We moeten dus op tijd in Falmouth zijn!!!!!!! Verder moeten we nu wat boten betreft een beetje meer gaan opletten. Gisteren waren we allebei zo verdiept in ons boek dat terwijl we tegelijkertijd opkeken en een enorm tankschip op een halve mijl passeerde. Dat gebeurt ons echt zelden! En een halve mijl is eigenlijk al een reden om uit te wijken!
Maar goed, gelukkig ging het goed. Overdag is er altijd wel iemand die oplet (denk je dan) maar 's nachts is het echt op het wekkertje en dan om de 10 of 12 minuten kijken we rond of we misschien ergens een boot zien. De frequentie neemt toe nu we wat meer in de buurt van Europa komen. Toch zitten we niet op een directe vaarroute van boten die uit het kanaal komen, maar wel op die van de boten die naar Amerika en Canada afreizen! Maar goed, de parasailor is er weer vanaf en nu gaan we dan ook niet zo hard meer. Hij moest er wel vanaf want de wind trekt weer wat aan en zo door de nacht heen is de boot op de gewone zeilen toch iets beter manoeuvreerbaar. Ook wel prettig mocht je moeten uitwijken voor een of andere vissersboot......Oh... Ik hoor weer dolfijnen fluiten..........

6e dag op zee, nog 407 mijl te gaan naar Falmouth

En ook vandaag was het een perfect zeildagje! Blauwe lucht, hier en daar een wolkje, zonnetje erbij en een windje van 18 knopen! Wij dachten, we zetten de parasailor op! De parasailor is ons lichtweer zeil. Zo gezegd zo gedaan. En hij staat eigenlijk al de hele dag! Het is altijd een beetje spannend om met de parasailor de nacht in te gaan, maar we wagen het er op. De boot ligt stabieler, we gaan sneller met minder wind alleen is het wat lastiger te besturen en zeker als het donker is en je niet weet aan welke lijn je nu precies moet trekken. Het zeil wordt gestabiliseerd door 4 lijnen. Maar goed, we gaan ervoor! Ook heb ik vandaag DE (halfway) appeltaart gebakken en hij zag eruit als een plaatje! Maar beter nog, hij was super lekker! Toef slagroom erop en gaan! Het enige wat nog ontbreekt is die tonijn, die de Brandaan en de Barbarossa wel gevangen hebben, Barbie zelfs 2, dus ik denk dat die 2e voor ons bedoeld was, maar dat hij aan de verkeerde lijn heeft gesnuffeld! Helaas liggen B&B op zo'n 26 mijl afstand van ons, dus die tonijn heeft zich echt lelijk vergist, maar morgen nieuwe dag, nieuwe kansen! EN die walvis, die moet ook nog langszij komen. Ik heb kaartjes gekocht voor het hele gebeuren, dus ik wil ook graag het heel gebeuren voltrokken zien worden. We gaan er morgen op wachten.........En we hebben vandaag lekker gedoushed, allemaal de haartjes gewassen en we ruiken weer lekker fris en fruitig! Helaas liet de boiler het afweten dus de douche was een beetje koud, maar ach, dat mag de pret niet drukken. De stemming is weer opperbest en iedereen voelt zich weer goed! De nintendozen volop aan de bak, maar dat is ook nog maar voor 3 dagen. Als het zo doorgaat hopen we dinsdag Falmouth aan te kunnen tikken! Momenteel zitten we op een soort van nautische snelweg, tientallen vissersbootjes schieten hier kriskras door elkaar heen. Daniel voer vannacht precies tussen 2 vissersbootjes door, met aan weerskanten een mijl tussenpassage. Daarna kwam er een schuin van achter aan sjeesen die nog even snel tussen de Valentijn en die andere 2 vissersboten door moest! En dat allemaal midden in de nacht, 300 mijl vanuit de dichtsbijzijnde kust! Spanje ligt nu het meest dichtbij. Gelukkig zijn het ook vriendelijke vissers, Schat; ik kom niet thuis met eten want ik ben even vissen..........Ze wijken in ieder geval wel uit!

5e dag op zee

Alweer de 5de dag op zee en vandaag was het een goede dag! Een blauwe lucht, een lekker zonnetje en eindelijk eens niet teveel wind! Ik mocht zowaar vannacht de motor weer bijzetten, maar dat was van korte duur, want na een half uurtje wakkerde toch weer de wind aan tot 18 knopen. (windkracht 4) Vanmorgen had ik ook wel weer zin om een appeltaartje te bakken, maar toen ik gedurende de volgende minuten met mijn hoofd omlaag op zoek ging naar de appeltaartvorm was ook die lust me weer ontnomen. We zijn nog geen 100% dus het moet nog maar even wachten! Ik ben wel heel blij dat ook Baaf weer beter gaat. Gisteren heerlijk gegeten en dat deed iedereen weer goed! Overdag nam ook de wind weer wat af, zodat nu toch de motor weer bijstaat. Volgens Daniel gaat het met de frontjes en de slechte weersvoorspellingen misschien toch nog meevallen en hebben we morgen hopelijk ook weer een rustige dag. We hebben wel ons "halfway point" bereikt (vandaar de appeltaart, die nog even op zich laat wachten) en dit gevierd met een zakje m&m's, welke ook onder luid gejuich werd ontvangen! Ach, als we de inwendige mens maar plezieren valt het misschien nog wel mee en we komen er vanzelf wel.......

Definitief niet naar Ierland

Het gaat niet lukken! Ierland is geen haalbare kaart. We moeten te hoog varen en met deze wind gaan we dat niet halen. Gelukkig voelt Daniel zich weer wat beter. We nemen nog wel geregeld een pilletje en kijken reikhalzend uit naar de windstilte, die volgens de "gribbs" toch echt nog moet komen. Vanacht hadden we vrijwel de gehele nacht 35-42 knopen wind om onze oren. Dat is windkracht 8 tot 9. Ons groot zeil gereefd met 2 riffen, de genua ook met 2 riffen en nog gaan we als de brandweer. We maken snelheid van 7 tot 8 knoop! Dat hebben we het hele jaar nog niet gehaald met ons bootje! Het vervelendste zijn toch wel de golven. Ik overdrijf graag en ze zijn dus wel 10 meter hoog! Volgens Daniel blijven ze hangen op 3 tot 4 meter, maar hij is zoals altijd erg bescheiden. Het blijft wel een enorme partij water wat op je af blijft komen.......met flinke kracht en ook vaak in de boot! De zon is weg, het miezert en het is koud. Al met al, tijd om ergens aan te komen, want we vinden dit niet fijn. Onze route is nu bepaald op Fallmouth, dat is nog 708 mijl weg. We hebben er al ruim 500 gedaan. Contact via SSB met Brandaan en Barbarossa gaat gelukkig goed. Ik moet zeggen contact met Barbarossa via Brandaan! Barbarossa heeft moeilijkhden met hun stuurautomaat en gebruikt zodoende hun SSB kabel om die stuurautomaat aan de praat te houden. Zij kunnen dus hun SSB even niet gebruiken en communiceren nu via Brandaan. Dat is fijn dat het zo kan. Wij zijn inmmiddels te ver achter om met elkaar over d emarifoon te spreken, maar Brandaan en Barbarossa hebben ook hun route naar Fallmouth ingezet!

Onze laatste oversteek

En ook wij zijn weer vertrokken! De voetbal gelaten voor wat het was. Gezorgd voor vertrek. Boodschappen aan boord, diesel en water en rond half 1 maandagmiddag zijn we dan echt vertrokken! Onze bestemming staat ingetoetst op "Cork" Ierland. Maar of we dat gaan halen is de grote vraag. We hebben nu zo'n 48 uur gevaren en zo'n 300 mijl afgelegd. Dat is niet slecht, mits de omstandigheden zich hieraan aangepast hadden. Dit is helaas niet het geval. Vanaf het begin hadden we al veel wind en zoals gewoonlijk vanuit een scherpe hoek met bijbehorende flinke golven die zich schuin aandienden. Gelukkig zat het weer mee, een klein zonnetje. En gelukkig zat de snelheid mee, we hadden al snel zo'n 200 mijl afgelegd. Maar minder prettig is toch weer het "inslingeren". Het wennen aan de golven. Dit keer ben ik er genadig vanaf gekomen, na 48 uur "gaat het dan wel weer" maar Baaf en Daniel hangen nog steeds regelmatig overboord. Dat is gek, want Daniel kan er van ons allemaal het beste tegen, maar het valt hem erg zwaar dit keer. Pilletjes helpen, maar zeer kort, totdat ze weer uitgespuugd worden. Baaf kan al helemaal niets binnen houden. We waren met de 3 boten vertrokken, Brandaan, Barbarossa en de Valentijn. Helaas hebben we vanaf vannacht geen marifooncontact meer. We hebben afgesproken om elkaar 2 keer per dag op de SSB te spreken. Het is op dit moment echt survivallen op zee. Vanavond is er ook weer veel wind voorspeld en hopelijk vrijdag dat we een motor dagje hebben om weer nader tot elkaar te komen. Daarbij moeten we maar kijken of we echt wel Cork kunnen halen of dat we niet moeten uitwijken naar Engeland, Frankrijk of zelfs Spanje! Het aantal mijlen wordt dus nader bepaald, maar als we Cork aanhouden moeten we 1120 mijl afleggen.

Monica jarig

En de laatste verjaardag op de boot is gevierd! We zijn allemaal 1 keer jarig geweest tijdens deze reis en de vlaggetjes kunnen nu toch echt de prullebak in! Ik heb een geweldige verjaardag gehad, compleet met 2 appeltaarten die we met Brandaan, Barbarossa en Whistling Maid hebben opgegeten, heel veel telefoontjes van heel veel lieve mensen, sms-jes en mailtjes. Super! Allemaal heel erg bedankt! Ook al waren jullie niet in levende lijve aanwezig, ik weet dat jullie er zijn! En dat maakt dat ik nu toch zeker wel naar huis wil komen!
We hebben nog geborreld en zijn lekker uiteten geweest. Met z'n allen, want die kinderen spelen toch alleen maar met elkaar. Ook dat zal afkicken zijn komende week, want dan is het weer 10 dagen in de ligstand en zullen ze ook dat weer zonder klagen over zich heen laten komen.
Dus laat ze nog maar lekker ravotten. Er wordt ontzettend veel gevoetbald door onze jeugd en ook veel geskateboard. Leuk om naar te kijken en ik zou willen dat ik het ook zou kunnen.
Het laatste weekend op de Azoren gaat in. Vandaag misschien nog een mooie wandeling maken en morgen het voetbal. We kunnen ons hier niet voorstellen, hoezeer Nederland in de ban is van het voetbal, maar ook wij zullen dit WK niet snel vergeten.

Angra do Heroísmo

En ja, we liggen er nog steeds! Het voetbal wordt ook steeds leuker om naar te kijken! We kunnen hier in het café-restaurant van de marina kijken en hebben het erg goed naar onze zin. Het plaatsje is ook leuk om doorheen te lopen en nog leuker om eindelijk weer eens wat leuke winkels in te stappen. Daarbij kun je overal een kopje koffie drinken of eens lekker en goedkoop uiteten gaan. Toch wreekt zich dat uiteten wel en moet er ook nodig weer eens wat aan de calorie verbranding gedaan worden. Ik ben ijverig aan het hardlopen begonnen. Het was geen keuze, ik moest wel! Helaas is het weer niet al te best, het is miezerig, druilerig maar gelukkig doet het niets af aan het vakantiegevoel. De tijd vliegt! Nu Nederland alweer gewonnen heeft blijven wij alweer liggen. Ik heb ons nu al 2 keer klaargemaakt voor vertrek ( wassen, poetsen, boodschappen gedaan) maar we krijgen nog een herkansing! We blijven tot en met de finale, we zullen het niet zo uitbundig kunnen vieren als de halve finale want we willen de volgende dag vertrekken. Maar goed, dat hangt natuurlijk ook wel weer van het weer af!
Inmiddels hebben we ook het eiland verkend. We hebben een autootje gehuurd en zijn naar het midden van het eiland afgereisd. Dan praat je over een half uurtje rijden. Daar waren grotten te zien en hebben we een prachtige uitputtende wandeling gemaakt. Dat was super: erg mooie natuur en een afwisselende tocht met klauteren over rotsen en kruipen door de struiken. Het kostte Daniel zijn bergschoenen, want na een half uurtje liet de zool los van de ene schoen en na nog een half uur de andere. De tweede grot betrof een vulkaan uitbarsting en is de enige in de hele wereld die je van binnen kunt bezichtigen. Machtig mooi ook weer. Dat je in de krater staat en naar boven door de "schoorsteen" naar buiten kunt kijken. Verder een enorme ruimte die ze de katedraal noemen (en daar ook op lijkt) en een onderaarts meertje. Moe maar voldaan konden wij in de haven gewoon weer aanschuiven bij de borrel samen met Barbarossa en Brandaan.
Afgelopen zondag heeft Daniel zich bezig gehouden met een stier. Dat wil zeggen hier in Portugal en met name op de Azoren is er vrijwel dagelijks ergens op het eiland een evenement met een stier. Dan sluit men een straat af en laat men daar een stier doorheen hollen. Het publiek heeft zich verschansd ergens daar waar de stier niet bij kan komen, maar de echte durfallen staan natuurlijk gewoon op straat! De stier rent achter ze aan en de durfallen rennen weg. Erg grappig en spannend om naar te kijken en voor onze mannen (die ook de straat op wilden) steeg het adrenaline gehalte tot ongekende hoogtes. Helaas kwam Daniel ten val en schaafde zich op de rechterkant van zijn hemelse lichaam. Maar goed het was wel heel erg spannend.

Terceira

Na een dag van wisselende winden varierend van 5-25 knopen wind uit welke hoek dan ook, hebben we na 13 en een half uur varen Angra do Heroísmo bereikt! Ik moet zeggen, ik heb er allemaal niet zo heel veel van gemerkt, want ik heb een boek gelezen en toen we er waren was het boek uit! Heerlijk! En Daniel vind het zeilen heel erg leuk, dus hij kon zijn lol op, met vele wisselende zeilvoeringen. We hebben ook 2 keer een walvis(je) gezien. Helaas, zie je er niet zo hele veel van, behalve dat je een grote vis langs ziet zwemmen, die dan water omhoog spuit. Het hele staart gebeuren, wat toch wel het spannendst is, hebben we niet gezien. Walvissen schijnen op een gegeven moment naar beneden te duiken, naar 2 km diepte om daar van die reuze inktvissen op te vissen en op te eten. Op het moment dat ze duiken zie je dan die mooie staart en vervolgens blijven ze 45 minuten beneden. Hier langs de Azoren schijnen een aantal walvissen te wonen, de kans is dus erg groot om ze te spotten. Misschien maken we nog een kans. De Azoren zijn erg leuk. De mensen zijn heel erg vriendelijk! Portugal bevalt! Het weer is alleen erg wisselend, beetje zoals in Nederland. Gister een mooie dag met veel zon, dus lekker tijdens het zeilen. Vandaag weer regenachtig en kouder. Maar goed, we mogen niet klagen, dus zullen we ook niet doen. We wachten nu op een mooi wheater-window, zoals dat zo mooi heet en dan varen we vanaf hier naar Ierland. Vanaf Ierland willen we nog langs de Scilly's, dat zijn eilandjes nabij Engeland en dan langs Engeland of Frankrijk, Begië naar huis. We hebben nog 6 weken.
We komen thuis in het weekend van 14/15 augustus, maar zullen precieze datum nog bekend maken. Die weten we zelf namelijk ook nog niet! Verder genieten we nog volop en het is gezellig om dit samen met Barbarossa en Brandaan te doen.