Paramaribo

We zitten nu een paar dagen in Paramaribo, en het bevalt ons best. Het tempo is hier lekker langzaam. We struinen wat door de stad in de winkelstraten en het uitgaansgebied. Alles is op loopafstand, en dus goed te bereiken. Behalve het inklaren, waarvoor je naar ergens een buitenwijk moet. Het is nog een heel gedoe om een stempeltje te krijgen, en we zijn nu na 3 pogingen ongever halverwege. Hopelijk lukt het nog voor oud en nieuw... Verder gaan we lekker vaak uit eten, wat hier erg goed is. Voor de kinderen zijn er zefs frikandellen met patat (en dat ook voor de grote kinderen!). Kortom, het bevalt ons prima en we blijven dan ook tot en met oud en nieuw, wat hier een groots spektakel is. Daarna door naar Domburg, 10 mijl stroomopwaarts, vanwaar we tussen 4 rn 6 januari een tocht het binnenland in gaan maken.
Internet is hier nogal lastig. Met veel moeite is het gelukt om foto's te uploaden (gaat dat allen zien!) en dit berichtje te plaatsen, maar de verbinding is moeizaam. Hopelijk lukt het de site up to date te houden, maar alvast voor iedereen een zeer gelukkig nieuwjaar!

Zaterdag 26 december, 2e kerstdag

En we zijn er!!!!!! We hebben het gehaald! De euforie was groot. Ik had er gewoon bubbels van in mijn buik! Wat ben ik trots op ons! Een heel nieuw gevoel, maar het voelt zoooooooo goed! Wij kwamen aan op de ankerplaats en dat is de plaats voor het Torarica Hotel! En wij kwamen slechts een uur na Brandaan en Barbarossa aan. Na eerst 3 flessen champagne ( van iedere boot één), verse tonijn en wahoo te hebben veroberd getogen wij met zijn allen, Barbarossa crew, Brandaan crew en Valentijn crew richting Torarica Hotel om daar een hapje te eten. Helaas was er geen plaats meer in de herberg. Maar we konden nog wel een snackje bestellen. En zo wilde het dat we 1e kerstdag patatjes met een snackje aten en wijn, heel veel wijn! Om te vieren dat we goed zijn aangekomen! Om 24.00 uur ging voor ons toch echt het licht uit en vielen wij te bedde in een hete, hete nacht vol met muggen. Lang leve het vaste land en de rivier! Vanmorgen moest ik toch weer brood bakken, want winkels zijn er (nog) niet en een bakker op 2e kerstag al helemaal niet! En morgen boffen we ook niet, want dan is het zondag! De kindjes kregen nog wel 1 kerstcadootje bij het ontbijt, ook omdat ze de oversteek bijzonder goed doorstaan hebben. Het lego piraten en soldaten fort is nu compleet. De hele tafel ligt bezaaid met Lego. Wel erg gezellig! Vanmiddag zijn we met z'n allen Paramaribo ingeweest. De stad is uitgestorven helaas. Uiteindelijk zijn we ergens neergeploft waar ze saté en hapjes aan de waterkant serveerden. Erg lekker! Een mc Slurry van de Mac als toetje, wowie. De mensen zijn hier heel erg vriendelijk en het is zo grappig, dat als je zo ver weg bent, men toch "gewoon" Nederlands praat. En je ook gewoon weer dingen kunt lezen! Toen we terug liepen kwamen we ook Tangaroa crew nog tegen en ook dat is grappig, zit je zo ver weg kom je nog bekenden tegen ook! De rest van de Nederlandse boten ligt in Domburg, (allemaal Nederlandse namen hier in Suriname) maar wij blijven tot en met Oud en Nieuw hier in Paramaribo, daarna zien we verder!

Vrijdag 25 december, 1e kerstdag/ 1860 mijlen afgelegd

Nu half 12 bij ons in de middag en nog 3 en een half uur te gaan! Gisteren op kerstavond hing eindelijk ons kadootje aan de lijn. Een echte verse "black tuna"! Na 6 keer de lijn uitgerold te hebben gehad, doordat er een vis inhapte, was de lijn 5 keer zonder succes binnengehaald, waarvan ook een keer zonder haakje. Die had de laatste vis zich in het gevecht weten mee te trekken. En dat betekent dat er nu in de Atlantische oceaan ergens een vis met een haakje en een erg lelijk plastic visje in zijn bek rondzwemt. Maar uiteindelijk hebben we hem dan toch gevangen en hij was mooi! Een 50-60 cm mooi dik visje en zoooooooo lekker! Die gaan we morgen eens lekker oppeuzelen. Verse tonijn op 1e kerstdag, echt een kadootje! Daarna hebben we nog een spelletje gedaan en warme chocolade melk gedronken. Het was echt een heel gezellige kerstavond, waar onze kinderen ,ik denk wel ieder jaar aan herinnerd zullen worden; Weet je nog toen op die Atlantische oceaan? hahaha. Verder hebben we een heftig nachtje achter de rug! We hebben onze eerste echte squall gehad en dat is een zeer zware wolk gevuld met regen, heel veel regen. Gelukkig zat er niet zoveel wind in, maar we moesten toch (in ons onderbroekie) de parasailor eraf halen. Dit kost ons een uur. Daarna viel het dus wel mee met die wind en hebben we de parasailor er weer opgezet. Maar toen kwam toch die wind en kwamen we zo schuin te liggen, dat ie er toch ook weer af moest. Ook hadden we nog een groot tankschip op onze route, die we op moesten roepen omdat hij indraaide en ik dacht dat hij ons niet zou zien. Gelukkig gaf hij gehoor aan onze oproep en draaide met zo'n grote bocht om ons heen, dat ik dacht, dat hij weer rechtsomkeert maakte. Toen zagen we nog een slapende walvis! Maar dit was via de verrekijker, dus konden we niet zo heel erg goed zien. Uiteindelijk hebben we ook de Brandaan en de Barbarossa kunnen spotten aan hun lichtjes, maar dat was voor ons net het moment dat de parasailor er weer af ging en dat betekent voortgang inleveren en toen zijn zij weer zover vooruitgelopen dat we nu weer een slordige 7 mijl op ze achter liggen. Nou ja, 7 mijl, dat is zo'n anderhalf uur. Maar al met al betekent het, dat we er bijna zijn! We hebben het heel goed gedaan met z'n allen. Het ging fantastisch. Het zijn toch 14 nachten en 15 dagen op zee, alleen maar zee! En het voelt heel, heel erg goed! Ik ben zo erg trots op ons allemaal! De laatste mijlen worden weggetikt en we zien nog geen land, terwijl het hier slechts 8 meter diep is en dat terwijl we van dieptes komen van 2000-5000 kilometer!!!!! Dus dat is wel even schrikken. Verder is het hier mogelijk nog warmer.......Paramaribo here we come!

De oversteek volgens de kinderen

Wat vonden de kinderen van de oversteek?
Floris;
Vond het best wel goed. Ik kon zelfs lego-en en heb me maar heel soms verveeld.
Katelijne;
Vond het ook wel goed en leuk. Heeft veel dvd-tjes gekeken, zodat nu helaas het snoertje echt op is.
(lees: kapot getrokken)
Heeft ook nog wel wat school gedaan.
Baaf;
Vond het niet fijn. Maar het is wel een belevenis, eentje die je wel je hele leven bij blijft.
En achteraf gezien was het wel leuk!

Wat was het leukste van de reis?
Baaf: vissen vangen
Floris: de kerstslingers ophangen
Katelijne: dat we chocolade pudding hebben gegeten

Wat was het lekkerste wat jullie gegeten hebben tijdens de oversteek?
Floris: nasi
Baaf: nasi
Katelijne: ja de chocolade pudding natuurlijk

Wat was he tminst leuke of vervelendste van d ereis?
Baaf: school en zeeziek zijn, wat gelukkig niet al te vaak voorkwam.
Floris: het vreselijke schommelen van d eboot
Katelijne:

Donderdag 24 december, kerstavond!/ 1700 mijl afgelegd

En wat fijn dat ik geen kerstboodschappen hoef te doen! En wat jammer dat ik geen kerstboodschappen hoef te doen! Wat fijn dat ik niet hoef te koken en wat jammer dat ik geen ingewikkelde kerstrecepten hoef te verzinnen! Geen haar op mijn hoofd die ooit heeft bedacht dat we kerst op zee zouden vieren. En zo ja, dan maar geen kerstdiner! Maar een beetje jammer is het wel, want het blijft toch wel speciaal. Vanavond 1 kerstkadootje voor de kids, maar waar heb ik het ook alweer gelaten????? Zou dit het laatste avondje, nachtje op zee worden????? Ik hoop het! De golven zijn nu helemaal heftig en voor de voortgang hebben we nog steeds de parasailor op. Spannend was dat vannacht wel, maar gelukkig is het goed gegaan. We maken al plannen voor wat te doen in Suriname, Paramaribo. Helaas zullen de winkels dicht zijn. Uiteten moet denk ik, hoop ik, wel lukken! Wij wensen iedereen hele fijne feestdagen en een gezellige kerst toe! En gaan op voor de laatste mijlen.......

Woensdag 23 december, dag 14 / 1561 mijl afgelegd

We vorderen nog steeds gestaag. Zoals Mo al aangaf hebben we sinds gisterochtend de Parasailor weer staan en we maken goede voortgang. Zo'n 150 mijl per dag, en dat is meer dan 6 knoop gemiddeld. Hiermee halen we ook de achterstand tov Brandaan en Barbarossa in. Het betekent dat we er nog zo'n ruime 2 dagen over doen. Vannacht werd de wind iets minder en lagen we heerlijk op de golven. Iedereen heeft dan ook lekker geslapen. Het spannende van 's-nachts met de Parasailor varen is dat je niet zo makkelijk de wolken kunt inschatten. Er kan natuurlijke zo'n gemene squall (enorme onweersbuien) inzitten met een flinke wind. Ze zijn ons tot nu toe bespaard gebleven, en de lucht ziet er erg stabiel uit. Maar zo 's-nachts zien alle wolken er een stuk dreigender uit. Het is ook nog steeds erg donker, met de maan die nu tegen middernacht ondergaat. Overdag is het mooi zonnig met hier en daar een wolk en warm, ca 30 graden en behoorlijk vochtig. Onvergelijkbaar met Nederland! We merken dat we al wat in de tropen terecht komen. Ondertussen willen de vissen nog steeds niet erg bijten. We hebben erg trek in een visje, maar ons geduld wordt op de proef gesteld. We wachten maar af (en hebben toch niet veel anders te doen). Ondertussen geraken we hier toch ook wel een klein beetje in de kerstsferen. De balletjes hangen en de kids zijn ijverig kerstbomen aan het kleuren en knippen. Gezellig!

Dinsdag 22 december/ 1410 mijl afgelegd

Nu wil ik het eerst eens over Hammie hebben! En dat is gevaarlijk, dat weet ik, want als Daan en ik tegen elkaar zeggen, het lijkt wel of de wind ein-de-lijk minder wordt of de golven minder heftig, dan komen ze juist weer in zo'n hoedanigheid opzetten dat je had gehoopt dat je het nooit had uitgesproken. De laatste keer schreef ik ooit eens, in een ver ver verleden, dat Daniel en ik nooit ruzie hadden. Nou ik had nog niet op de "sendknop" gedrukt of de ruzie lag op de loer. Dat was ook de enige keer trouwens. En nou hoop ik niet dat het nu weer het geval wordt hahahahaha. Maar goed, Hammie dus. Hammie is de hamster van Baaf. En Baaf wilde een tijdje geleden een hamster voor zijn verjaardag. Alles goed en wel, dat mag, als je maar zorgt, dat als wij op wereldreis gaan, Hammie ergens kan blijven waar iemand voor hem wil zorgen. Dus papa gevraagd en ja, Hammie mocht naar papa (en Maaike en Santje en Teus). En het gaat goed met Hammie, hij leeft nog steeds. Nou denk ik dat hamsters zo'n 2 jaar worden, dus de kans dat we hem nog in levende lijve zien is klein, maar ik hoop niet dat ik na het verzenden van dit berichtje, daarmee Hammie de dood heb ingejaagd. We denken nog wel aan hem (of haar), Baaf en ik. Verder zijn de golven inderdaad nog heftig. En je word er echt wel een beetje gek van. Zeker als je 's morgens een kopje koffie wilt pakken en dan hebben we het over een schepje nescafe, want filterkoffie is he-le-maal uit den boze in dit geval, dan bestaat er een kans dat je een schepje koffie in je beker mikt en dat dan de beker omvalt. En dat niet een keer, nee wel 3 keer. En dan heb ik het alleen nog over koffie. De thee en met name de thee van de kinderen, is wonder boven wonder nog steeds goed gegaan. Oei, dit is weer zo'n gevaarlijke uitspraak! Maar eten koken is ook geen feest. Het lukt wel, maar in fases en nee, we hoeven het nog net niet van de grond te schrapen, maar we worden wel ontzet-tend handig!
Vandaag hebben we ook weer buiten gedoushed met z'n allen, dat is wel een feest. Goed vast houden aan de reling en je lekker laten opfrissen. Vandaag hebben Baaf en ik ook even langs de reling gezeten met de voeten in het water. Er gebeurt nog niet zoveel verder. We zijn nog te ver van land, zo'n 1000 kom voor er wat gebeurt. Maar we mogen niet klagen, het schiet op. En om nu nog meer mijlen te maken, hebben we vanmorgen de parasailor gezet. Weliswaar met teveel wind, maar we willen mijlen maken. We lopen zo'n 30 mijl achter op de Brandaan en de Barbarossa (hoe is het mogelijk?!) dus in de achtervolging! We gaan ruim 7 knopen...........

Maandag 21 december, dag 12 / 1235 mijl afgelegd

Dat van die afgelegde mijlen begint zo langzamerhand wel en beetje indrukwekkend te worden. We hebben dan nu ook inmiddels 2/3 van de totale afstand van 1886 mijl er op zitten. We zijn nu dan ook al duidelijk aan het aftellen.
Hier aan boord zitten we in onze dagelijkse routine. 's-Ochtends voordat iedereen wakker wordt, bak ik een brood van het deeg dat Mo in haar dienst tevoren heeft gekneed. Floris wordt meestal als eerste wakker, net als thuis. Katelijne volgt dan meestal snel en beiden krijgen een lekkere warme boterham en een kop thee. Mo en Baaf volgen iets later. Na het ontbijt ga ik nog even een uurtje slapen, want om 5 uur de dag beginnen is toch niet helemaal mijn ding. De kids gaan wat lezen (Luisterboeken), op de Nintendo of een filmpje kijken. Mo vermaakt zich met de afwas, yoghurt maken, of een klein handwasje. Tegen een uur of tien ben ik weer van de partij en gaat er een vislijn uit. We moeten toch nog steeds die tonijn scoren! Als het effe kan gaat de Parasailor op, maar de afgelopen dagen was de wind ook overdag te sterk. We komen de dag door met veel lezen. Om 11 uur en om 8 uur 's-avonds hebben we even SSB-contact met de Barbarossa en Brandaan. Zo blijven we op de hoogte van hun belevenissen, positie en de hoeveelheid gevangen vis. Baaf doet wat school en zo hobbelen we de dag door. Eigenlijk doen we niet zoveel, wat ivm de golven ook wel zo handig is. Alles kost namelijk enorm veel extra inspanning. Om een uur of vijf gaat Mo het eten klaar maken. Is meestal zo gebeurd, want omdat we niet zoveel verse vlees en groenten hebben, zijn de maaltijden ook wat simpel. Maar ook hier geldt dat het door het geschommel altijd weer een hele tour de force is. We eten dus ook vrij vroeg, met name omdat het dan nog licht is. Afwasje, kopje thee er nog bij, en het is zo 7 uur en genieten we van de zonsondergang. Het is de afgelopen nachten erg donker, omdat het nieuwe maan is en er ook regelmatig wolkenpartijen langskomen die het licht van de sterren tegenhouden. Ik had nooit gedacht dat ook sterren nog zoveel licht geven dat je soms de weerspiegeling ervan in de zee kunt zien. Om acht uur ben ik de eerste die naar bed gaat om alvast wat uren slaap te pakken voor de nachtshifts. Mo heeft de 8-11 en 2-5 shifts en ik de 11-2 en 5-8. Nou, zo hebben jullie een beetje een indruk hoe onze dagen eruit zien. Zodra we aan land zijn is de dag-indeling weer totaal anders, maar dat vertellen we tegen die tijd wel weer.

Zondag 20 december/1120 mijl afgelegd

We zitten nu in de modus dat we eigenlijk niet eens meer weten hoelang we nu op zee zijn. Nu we het halfway point gepasseerd zijn is daarmee ook het aftellen begonnen. We denken er nu nog zo'n dag of 5 a 6 over te doen! Dat betekent waarschijnlijk aankomst op 2de kerstdag. Maar goed, dan kom je aan en waar kom je dan aan? Er is al een kerst-BBQ georganiseerd en we zijn al uitgenodigd. Rest ons alleen nog te zorgen dat we daar op tijd aanwezig moeten zijn hahahaha. Maar het idee is heel erg leuk en ik kijk er heel erg naar uit. De Tangaroa, Moljner, Pjotter en Victory (andere Nederlandse boten) varen 3 dagen op ons voor en komen morgen of dinsdagochtend aan. En dan liggen er al Nederlandse boten in Suriname. Dat wordt een hele Nederlandse kolonie. We hebben gehoord, want de Brandaan en de Barbarossa hebben we vanaf het begin niet meer gezien en liggen zo'n 20 mijl op ons voor, dat de Barbarossa alweer pech heeft en dit keer met het grootzeil. Er zit een scheur in van zo'n 2 meter. Hoeveel pech kun je hebben? Ik moet zeggen, het is ook wel heftig varen. Het schommelen en heen en weer gegooid worden is erg zwaar. Je moet je continu schrap zetten. Op schoolgebied gebeurt er momenteel weinig. De kok staat wel weer in de keuken, maar alles een beetje trager. Ik probeer ook maar weer wat te wassen vandaag......Het zeilen zoals we nu doen, kan ik me thuis bijna niet voorstellen. We gaan hard en er staan veel golven. Als we dit in Nederland zouden moeten doen, is het daar wel druk voor. Nu heb je zoiets van, gaaaaaaaaaan en we zien het wel! Gister hebben we nog even de parasailor erop gezet. Dat is een klusje van een uur boven een stampoende zee. We maken dan wel weer snelheid. Maar de wind houdt aan en hebben we de parasailor er dus maar weer afgehaald. Ook hebben we een ander zeilbootje gezien. Dat vind ik wel grappig, het geeft ook wel een heel ander gevoel dan een visserbootje. Even een klets over de marifoon, (zo'n grote plas water) maar het bootje ging naar Tobago, Carieb! En dus gaan we vandaag ook weer "uitzitten", we tellen de mijlen af!

Zaterdag 19 december, dag 10 / 974 mijl afgelegd

Vanochtend vroeg hebben het half-way point gepasseerd! Op deze belangrijke psychologische mijlpaal hebben we op gepaste wijze geproost en een goede borrel aan Neptunus geschonken. Je moet zo'n god natuurlijk wel een beetje te vriend houden.
Overigens is Neptunus ons nu goed gezind. Het waait stevig en we maken daarmee weer goede voortgang. Een beetje hobbelig is het wel. We hadden gistermiddag weer de Parasailor opgezet, maar vannacht hebben we hem er toch maar afgehaald vanwege de stevige wind. Nu varen we weer met grootzeil en fok bak. Beiden wat gereefd om ze goed vlak te houden, anders krijg je een hoop geklapper.
Het vissen vangen lukt de laatste dagen niet meer zo goed. Ik denk dat de vissen wat uitgelaten zijn, want ze springen regelmatig uit het water. Maar bijten, ho maar. Ook zien we regelmatig een stevige, donkerblauwe vis (tonijn?) naast de boot zwemmen. Maar niet achter de boot, waar ons haakje zit! Helaas dus nog niet die lekkere verse tonijn, en moeten we ons behelpen met vlees uit blik, toch een beetje het dieptepunt wat je kunt bereiken op culinair gebied, al moet ik zeggen dat de kinderen het lekker vonden.
Boot en bemanning doen het goed. Het log (snelheidsmeter) loopt ook weer. Er zat waarschijnlijk iets in het wieltje, of er had een vis in gehapt (jongens, achter de boot hangt een heel lekker visje, daar moeten jullie in bijten). We hebben er een lijn langsgehaald en toen liep hij weer. Was overigens een goede om de windvaan eens uitgebreid te testen, en deze doet het gewoon erg goed. Om elektriciteit te sparen, varen we nu zo veel mogelijk met deze windvaan.
Mo en Baaf moesten even wennen aan het geschommel, maar dat is ook weer achter de rug. Mo is nog net geen wasjes aan het draaien, maar voor de rest gaat het hier prima.
We begrijpen uit de mails dat Nederland zich opmaakt voor een witte Kerst. Dat is natuurlijk toch wel weer erg bijzonder en we wensen iedereen een hele fijne Kerst. Wij denken nog niet echt veel aan Kerst. In je korte broek bij 30 graden heb ik daar ook nog wel wat problemen mee. We moeten overigens ergens op de boot nog een klein Kerstboompje hebben, maar waar ook alweer. Of we Kerst op zee vieren of dat we al zijn aangekomen moeten we nog even afwachten. Het zal er om spannen!

Vrijdag 18 december/ 816 mijl afgelegd

En we hebben weer wind! Zelfs de vissen in de oceaan zijn hier uitgelaten over, ze springen om de paar meter, soms wel een meter hoog uit de golven. Ik persoonlijk ben wel blij met wind, maar die golven.........we worden weer van links naar rechts geslingerd, nee echt gegooid dit keer en ondanks dat alles nu goed vast zit, hoor je het in de kastjes heen en weer schudden. Vannacht was het zelfs weer tijd voor een pillentje. Baaf heb ik nog niet gezien, slapen is nog altijd het beste. Maar goed, misschien moeten we hier wel weer gewoon aan wennen. Helaas kunnen heel veel dingen nu ook niet meer gebeuren. De kok verlaat de keuken hahahahaha. Floris en Katelijne kunnen gewoon onverstoord met Lego blijven spelen, alhoewel ze een luisterboekje nu ook wel heel erg prettig vinden. Nog steeds in de ban van Harry Potter. Eindeloos kunnen ze daar naar luisteren. Onze superwind is ermee gestopt, feitelijk onze enige bron van energie. Het water in de bilge van de schroefas (hadden we niet verteld, maar het zat er wel)is opgelost. Er was een gaatje ontstaan bij de uitlaat van de motor waar langzaam aan (maar nog altijd teveel) water in druppelde. Daan, mijn held heeft dit weer vakkundig opgelost. Nu de superwind nog, maar gaat waarschijnlijk tijdens deze reis niet meer lukken. En vannacht stopte ook de snelheidsmeter ermee. Dat is vervelend, want het aantal knopen wind en de snelheid wordt niet meer weergegeven. Dat betekent dat de stuurautomaat ook niet meer werkt, want die heeft een getalletje van snelheid nodig. Gelukkig was daar onze hydrovane, een stuurautomaatje achter de boot, die het van ons over nam, anders zouden we ook nog eens met de hand moeten sturen. Maar dit stuurautomaatje is weer niet zo heel nauwkeurig, zodat we nu zo'n 30 graden uitslag hebben van links naar rechts. Volgens Daan moet ik dat niet erg vinden en komt alles goed, nou laten we dat dan maar hopen!

Donderdag 17 december/ 686 mijl afgelegd

We zijn op rantsoen! Met elektriek en diesel! We hebben nog steeds geen wind en zijn echt aan het dobberen met 1,5 knoop snelheid. Dat is net genoeg om overeind te blijven zeg maar! Er zijn nauwelijks golven, maar er is altijd deining. Als je dan over de zee kijkt is het net een woestijn van water met van die heuvels, dat is dan de deining.
Ondertussen zitten we al een hele week op zee. Het voelt niet zo, de tijd gaat erg snel. Maar de voorraad levensmiddelen raakt op. We hebben geen groente meer, hooguit een paar komkommertjes en gelukkig nog een beetje fruit. Ik hoop echt dat er wind komt en we binnen 8-10 dagen aan de overkant zijn. Kerst op zee vind ik niet zo erg, maar oud en nieuw zou ik wel jammer vinden! Het hele trajact is 1900 nautische mijlen dat is maal 1,854 km dus zo'n 3500 km. Het schiet dus niet op als we nu een snelheid hebben van 1,5 knoop (= 1,5 mijl per uur).......Onze SSB radio doet het ook niet super goed! We kunnen alleen 's morgens mail ophalen, dus er zit wat vertraging in het email verkeer!

Woensdag 16 december, dag 7 / 623 mijl afgelegd

En ze dobberden voort...
Er is nog steeds heel weinig wind en snel gaat het niet, maar wel comfortabel! Gisteren hebben we einde middag de motor uitgezet en hebben we de zeilen gefixeerd in de klaverstand. Heel weinig wind, maar we maakten toch nog 2 en af en toe 3 knopen snelheid. Net genoeg om de elektrische stuurautomaat aan de praat te houden, want die gaat protesteren als we helemaal stil komen te liggen. Om maar niet te spreken over de windvaan, want die heeft natuurlijk wind nodig om te sturen. Heerlijk rustig de nacht in. Het blijft onwaarschijnlijk mooi om midden in de nacht, midden op de oceaan te zitten, met allemaal sterren en verder niemand om je heen. Vallende sterren vliegen je om de oren, dus er zijn nog heel wat wensen die uit gaan komen! Lekker de I-Pod op je hoofd met een sentimental journey langs alle mooie muziek. Meer heb je op zo'n moment niet nodig. Nou, ok dan, een beetje wind zou wel heel fijn zijn. We hebben net nog even geprobeerd de Parasailor te zetten. Nou lukt dat altijd wel, alleen er staat gewoon te weinig wind om hem op z'n plek te houden, en dan komt de boot helemaal stil te liggen. Nu maar even weer op de motor, ook om wat stroom te draaien, en dan kijken we later op de middag wel weer of er nog iets van een zuchtje wind komt.

Dinsdag 15 december/ 547 mijl afgelegd

En zo gaat het nog wel even duren.....Er staat nog steeds geen wind en de voorspellingen zijn ook niet al te positief! Normaal gesproken zou ik dit heerlijk vinden, maar op deze manier moet straks de motor uit en dobberen we doelloos, lees, stuurloos rond! Geen wind, geen voortgang. Toch loopt het nog als een trein. De dagen rollen vanzelf in elkaar over. Het weer is goed, strak blauw en we vermaken ons nog steeds. Stiekem is het niks doen ook wel lekker......Kerst, vriezen, ijs, het is allemaal heel ver weg. Was het niet dat ik jullie bij tijd en wijle zo vreselijk kan missen.......

Dag 5, maandag 14 december / 451 mijl afgelegd

De sfeer hier is nog steeds opperbest, al moet ik zeggen dat de weinige wind nu wat parten gaat spelen. Sinds gisterochtend is de wind zo goed als gaan liggen en hebben we een groot deel op de motor gevaren. Maar ja, we hebben natuurlijk niet genoeg diesel aan boord om daarmee de overkant te halen, dus zodra we het idee hebben dat we wat kunnen zeilen, gaat de motor weer uit. En zo dobberen we een beetje voort met soms maar 2 knopen snelheid. De laatste weerberichten laten zien dat dit ook nog wel een paar dagen zo blijft, daarna belooft het weer goed zeilweer te worden. Vanmorgen is iedereen nog een keer onder de douche gegaan. Lekker afkoelen, want in de zon is het goed warm. Voor wat schaduw hebben we dan ook de bimini opgezet, met nog een extra laken voor de lage zon in de ochtend. De vis is inmiddels op. Van het restant hebben we filets gemaakt en dat is een stuk lekkerder dan moten hebben we gemerkt. De kids zijn goed bezig. Floris is helemaal verdiept in Harry Potter 3, die hij leest, met een luisterboek op z'n oren erbij. Katelijne en Baaf zijn ook helemaal weer in de Harry Potter modus. Maar er wordt ook school gedaan. Floris hoeft nu iets minder te doen, want hij loopt behoorlijk voor. Katelijne doet elke dag een lesje taal (met rekenen loopt zij ook ver vooruit) en Baaf doet ook tenminste 2 vakken per dag.

Zondag 13 december/ 350 mijl afgelegd

Het gaat goed! Het gaat goed aan boord en we vinden het allemaal wel best. Het gaat ook veel beter dan de vorige oversteek. Een deel gewenning, maar ook de zee is erg behulpzaam. De golven zijn goed te doen. De wind wisselt in sterkte maar is ook goed te doen. Helaas is de wind nu weer zodanig afgenomen dat de parasailor eraf moest. Jammer, want dit zeil zorgt voor goede voortgang, stabiliteit en snelheid. Contact met Brandaan en Barbarossa hebben we via de radio. Zo'n 2 keer per dag melden we onze koers aan elkaar en of we vis gevangen hebben. Barbie heeft er ook al 2 en de Brandaan staat met 0 winst op een laatste plaats. Maar we hebben vernomen dat ze hun vis delen en onderweg aan elkaar uitleveren met allerlei spannende manouvres. Er is niemand ziek en dat is erg fijn. Zelfs Baaf heeft gister een toets gemaakt. Ik ben echt al blij als hij 2 uurtjes school kan doen, want alles is meegenomen en hij ligt er tenminste niet meer zo heel erg ziek bij. Eens even kijken wat we vandaag zoal zullen gaan doen. Ik wil heel graag eens doushen. Met deze koers kunnen we ook onder de douche springen, maar eigenlijk wil ik ook dat de kindjes eens een keer gebadderd worden. Dus ik denk dat als Daniel straks wakker is, we eens de buitendouche op moeten zetten. Het weer is heerlijk! Vis hoeven we vandaag niet te vangen. Gisteren hebben we een gigantische goudmakreel aan de haak geslagen, zo'n 75 cm lang en wel 4 kilo zwaar. Helaas is de vis niet echt heel erg lekker. En we kunnen we er nog wel even meedoen. Dus vandaag maar als filetje in de pan gooien. Gisteren hadden we mootjes.
De volgende goudmakreel die we aan de haak slaan, kan linea recta weer terug in de oceaan! En popcorn hebben we gebakken en chocoladepudding gemaakt. Ja, het gaat hier goed aan boord.

Zaterdag 12 december, dag 3 / 243 mijl afgelegd

We zijn inmiddels alweer bijna 2 keer 24 uur op zee en inmiddels zit de snelheid er goed in! We varen sinds gisterochtend met de Parasailor op en zijn zo ook de nacht doorgegaan. De wind is heerlijk constant, tussen 15 en 20 knopen (4-5 Bft) en komt van schuin achter aan. De boot loopt nu met ca 7 knopen, en dat is erg snel. De afgelopen 24 uur hebben we 144 mijl afgelegd! Zo hopen we de hele overtocht te kunnen doen. Verder is het warm, maar niet ondragelijk. Mo heeft een laken aan de giek gebonden voor wat extra schaduw en dat is wel lekker.
Met de bemanning gaat het goed. We zijn allemaal goed ingeslingerd en zelfs Baaf heeft al wat lesjes school gedaan. Alles gaat natuurlijk wel wat langzamer en we zitten en lezen veel en de kids hangen veel op de bank met de Nintendo.
Het meegebrachte brood is nu op, dus morgen gaan we weer zelf brood bakken. Vanmiddag ook weer eens een lijntje uitgooien, want we moeten ook nog die tonijn van 5 kilo zien te verschalken!

Vrijdag 11 december/ 109 mijl afgelegd in 25 uur

Tja, erg hard gaan we niet! De wind is behoorlijk afgenomen. Gisteren rond 12.00 uur vertrek hadden we wel wat wind. De parasailor ging op en we stoven voor de Brandaan en de Barbarossa uit.Helaas kwam daar toen wel heel erg veel wind boven de 25 knoop, dus de parasailor ging er weer af. Zeilen in klavertje stand gezet, maar het mocht de pret niet drukken.De golven waren verschrikkelijk en rolden achter, onder, schuinlangs onder ons door. We werden van links naar rechts gegooid. Wij zijn toen maar wat noordelijker gaan varen. De Barbie en de Brandaan varen hand in hand, dus die hebben we daarna niet meer gezien! Snik! We houden wel radiocontact, dus we weten dat ze nu zelfs 13 mijl voor ons liggen .Inmiddels is het bloedheet weer, strakblauw en kunnen nu misschien de dekbedden echt uit de hoezen blijven. We zitten allemaal in korte broek (lees: onderbroek hahahaha) aan dek te puffen. Dat zal in Nederland wel anders zijn? Ook is de eerste vis gevangen. Een kleintje dit keer, 1 kilo? We denken dat weer een goudmakreel was of was die andere vis misschien toch een dorade geweest? Kortom, genoeg te doen. We staan gelukkig wel aan kop wat de visvangst betreft. Valentijn 2, Barbarosssa 1 en Brandaan nog geen score. Helaas liggen we te ver uit elkaar om marifooncontact te hebben, maar ja, zij gaan ook zo hard! Onze parasailor staat inmiddels weer, dus wie weet!

Vrijdag 11 december/ 109 mijl afgelegd in 25 uur

Tja, erg hard gaan we niet! De wind is behoorlijk afgenomen. Gisteren rond 12.00 uur vertrek hadden we wel wat wind. De parasailor ging op en we stoven voor de Brandaan en de Barbarossa uit.Helaas kwam daar toen wel heel erg veel wind boven de 25 knoop, dus de parasailor ging er weer af. Zeilen in klavertje stand gezet, maar het mocht de pret niet drukken.De golven waren verschrikkelijk en rolden achter, onder, schuinlangs onder ons door. We werden van links naar rechts gegooid. Wij zijn toen maar wat noordelijker gaan varen. De Barbie en de Brandaan varen hand in hand, dus die hebben we daarna niet meer gezien! Snik! We houden wel radiocontact, dus we weten dat ze nu zelfs 13 mijl voor ons liggen .Inmiddels is het bloedheet weer, strakblauw en kunnen nu misschien de dekbedden echt uit de hoezen blijven. We zitten allemaal in korte broek (lees: onderbroek hahahaha) aan dek te puffen. Dat zal in Nederland wel anders zijn? Ook is de eerste vis gevangen. Een kleintje dit keer, 1 kilo? We denken dat weer een goudmakreel was of was die andere vis misschien toch een dorade geweest? Kortom, genoeg te doen. We staan gelukkig wel aan kop wat de visvangst betreft. Valentijn 2, Barbarosssa 1 en Brandaan nog geen score. Helaas liggen we te ver uit elkaar om marifooncontact te hebben, maar ja, zij gaan ook zo hard! Onze parasailor staat inmiddels weer, dus wie weet!

Morgen gaan we!

Joehoe, de verzekering van de Barbarossa heeft toestemming gegeven en zodoende varen we morgen af! Zoals Jan al schreef is het wel een beetje gek dat je je reisschema van de verzekering af laat hangen maar het is zoals het is en het is helemaal niet erg. Geeft ons weer een klusdagje erbij. En dat vind ik dan wel weer gek, anders waren we vandaag gewoon weggegaan en loop ik me weer te haasten en in het zweet te werken om...... ja, wat eigenlijk? Het enige wat nu nog moet gebeuren is dat we nog heel even Mindelo moeten inlopen! Dat hebben we nog steeds maar niet gedaan. je vaart heel de wereld over, maar je komt nergens, ken je dat? En dan morgen 15-16-17 dagen op zee...... ook heel gek! Eindelijk is het zover en we hebben ons niet eens zenuwachtig gemaakt. Ach misschien komt dat vanavond wel, als we met z'n allen aan het palaveren zijn notch notch! Vanavond voor de laatste keer verse tonijn. We hebben hier op de Kaapverden enkel alleen maar verse tonijn of kreeft gegeten en oh ja, ook nog een frikandel. Allemaal lekkere dingen dus hahahahaha. Daan is net nog de mast ingehesen en ook dat is goed gegaan. Hij heeft gisteren op de Barbarossa een gat in zijn hoofd gekregen, maar hij heeft geen kik gegeven. Misschien vanavond of morgen nog de laatste updates en anders tot in Suriname!

Nieuwe foto's

We hebben weer een paar nieuwe foto's geplaatst. Zie onder andere
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/LaGomera?feat=directlink, maar ook
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/OvertochtNaarKaapVerden?feat=directlink, en
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/Mindelo?feat=directlink

Opmaak voor Suriname

Vandaag alweer dinsdag 8 december en we maken ons klaar voor de volgende grote oversteek.
De echte dit keer. Op weg naar de overkant. We zullen niet in een keer naar de Carieb doorvaren, maar toch eerst even langs Suriname varen. Het wachten is alleen nog op toestemming van de verzekering van de Barbarossa. We zullen met z'n 3-en gaan. Valentijn, Barbarossa en de Brandaan. In principe wilen we morgen al weg, maar tot op heden hebben we nog geen uitsluitsel gekregen. We zijn dus allemaal erg druk (zoals gewoonlijk in een haven) met klussen aan de boot, schoonmaken binnenkant boot, wasjes draaien en boodschappen doen.
De tocht zal 2 weken duren. Van Mindelo, hier op de Kaapverden hebben we vooralsnog erg weinig gezien. De denque mug is gelukkig ook nergens te bekennen, dus dat is wel fijn. De mensen zijn hier heel erg vriendelijk. Maken graag een praatje, maar als je niets wil, is het ook goed. Van het weekend hebben we met de volwassenen sinterklaas gevierd en het was weer ouderwets gezellig. Vanavond gaan we met z'n allen uiteten. Gisteren zijn wij als gezin iedereen alvast voorgegaan om kreeft te eten. Die was waanzinnig lekker. Vanavond met z'n allen, ik ben benieuwd. Ik weet ook dat we nog wat foto's op moeten laden, we hebben er niet zoveel, we zijn eigenlijk alleen maar op zee geweest en hebben op de Canaries gehopt en geklust, maar ik zal kijken of er nog wat bij zit. Verder zijn de andere Nederlandse boten al op weg naar Suriname. Zij zijn gisteren onder luid getoeter vertrokken. Daar krijg je dan wel kippevel van. En oh ja, het is hier erg slecht weer. Bewolkt en heel, heel veel wind! Dat belooft wat!

Sinterklaas en de rest van de mannen met baard

Vandaag stond toch echt in het teken van de Sint! Katelijne heeft een vriendinnetje gevonden op de Nederlandse Mjolnerboot. De Mjolner, Pjotter , Victory en Tangaroa liggen hier ook. Zij hebben vrijwel allemaal kleine kindertjes en hadden met elkaar een kinderdagje georganiseerd inclusief smink, pietenpetjes, poppenkast, pannekoeken, cadootjes verstoppen, een ECHTE piet en noem maar op! Katelijne was ook uitgenodigd en vond het he-le-maal geweldig! Het was ook helemaal geweldig. Helaas geloven onze andere kindertjes niet meer volledig in de goed heilig man, maar des te meer in hun papa en mama en waren helemaal hyper. Hij zou toch wel komen?
Nou Daniel en ik zijn de hele dag bezig geweest met cadootjes inpakken, rijmen maken, cadootjes verstoppen en pepernoten bakken, die dit keer wel gelukt waren. Jammie!!!!! Inmiddels is de hele boot weer volgeladen met Lego, Playmobiel, Kapla en Barbie. Bedankt Sint!
Zoals eerder geschreven zijn wij vrijdagochtend om half 5 na 6 dagen varen, aangekomen hier in Mindelo. Spannend om een vreemde haven in het donker aan te varen, maar het was gelukt.
We werden ook nog getrakteerd op zoeklampen en fluitjes, waarvan wij dachten dat het de politie was, waar wij ons eerst zouden moeten melden ofzo. Dit was in Marokko het geval, maar hadden wij niet hier op de Kaapverden verwacht. We hebben het maar gehouden op een warm welkom van aangeschoten medereizigers. In de loop van de morgen kwamen daar ook de Brandaan en de Barbarossa aangevaren en het was erg leuk om elkaar weer te zien. Het voelde goed! Helaas heeft de Barbarossa een hele nare ervaring achter de rug. Zij zijn in de nacht van hun anker afgeschoten en zijn zonder dit te merken naar de rotsen en branding afgedreven. Pas toen de kiel over de rotsen schuurde, werden zij wakker en ze hebben zo ongelovelijk veel geluk gehad, het water kwam al binnen en een golf later hadden ze zo op de rotsen gesmeten kunnen worden......... Vandaag is er een schade expert langsgeweest. De schade lijkt mee te vallen, maar moet wel gemaakt. Helaas kan dat niet hier in Mindelo. De vraag is nu of ze permissie krijgen tot uitstel en of ze Suriname nog kunnen aandoen of dat ze direct naar Trinidad in de Carieb moeten varen. Wij gaan dit afwachten. We hadden gehoopt met een heleboel Nederlandse boten in Suriname oud en nieuw te zullen vieren, maar misschien moeten de plannen gewijzigd worden.
Verder hadden we gehoopt en gedacht hier een supergoede internet verbinding te hebben, maar helaas blijkt het tegendeel waar. Skypen is helaas geen optie!

Aangekomen op Sao Vincente !

Even een kort berichtje om te laten weten dat we veilig en wel zijn aangekomen op Sao Vincente. Vanochtend om half vijf zijn we aangemeerd in de marina. Enkele uren later arriveerden ook de Barbarossa en Brandaan en hier liggen verder ook nog de Pjotter, Mjolner, Tangaroa en diverse andere Nederlandse boten. Erg gezellig dus.
Er is hier supergoed internet, dus zullen we uitgebreid foto's uploaden, skypen, etc, maar dat is voor later.

Beet !!

Je schrijft het nog niet op of de wereld is alweer veranderd. Net nadat ik een blogje had geschreven ben ik aan het vissen geslagen. In San Sebastian op Gomera had ik nog aardig geïnvesteerd in vistuig, dus dat moesten we toch maar weer eens uitproberen. Mo had ook wel zin in een tonijntje, en zo rolden de bestellingen binnen. En ja hoor, na een half uurtje ging de molen lopen, het teken dat ik beet had. Een flinke jongen, want hij zat aardig te trekken aan de lijn. Met de nodige moeite lukte het om hem binnen te krijgen. Een goudmakreel (volgens mij, want ik ben niet zo'n kenner) van 50 cm. Keurig op tijd voor de lunch en we hebben hem dan ook meteen opgepeuzeld. Heerlijk!
En of het nou van de inspanningen ligt of toch die tropische breedte-graad, maar het begint nu toch echt wel warmer te worden. Het zweet loopt me over de rug, maar ik wilde jullie deze ontwikkelingen niet onthouden!

Ik ook nog!

Daniel wilde graag een stukje schrijven, maar ik eigenlijk ook wel! Het verbaast me dat er toch steeds weer wat te schrijven is, ook al gebeurd er zo weinig. Natuurlijk wetende dat het thuisfront eigenlijk alleen maar wil weten dat we er nog zijn! 's Nachts blijft het spannend. Vannacht waren er veel wolken, maar ook de bekende volle maan! Die staat er in Nederland en zo rond Sinterklaas natuurlijk ook! Dat hoort ook zo. Op zee is het vooral prettig dat je daardoor om je heen kunt kijken en het niet helemaal pikkedonker is. Dan kun je wel die mooie sterrenhemel zien, als er niet teveel wolken zijn, maar zo'n maantje is ook wel prettig. Er zijn 3 dingen waar ik wel een beetje angst voor heb. Dat is dat 's nachts die walvis plots langs je boot komt opduiken, al hoewel dat natuurlijk een belevenis van grote orde zal wezen, maar ik schrik me al te pletter als er een dolfijn zijn snuit uit het water steekt. Die vliegende vissen zijn gaaf, helaas nog tekort gezien en al die verhalen dat je ze zo 's morgens van je dek moet vegen, hebben wij ook nog niet meegemaakt. Het 2de is die boot met vluchtelingen. Je moet er toch niet aan denken dat je een heleboel mensen hopeloos in zo'n klein bootje zult tegenkomen en dan ook nog 's nachts. Wat moet je doen? Je kunt moeilijk doorvaren, maar je kunt ze ook niet op je boot nemen. Er zijn hier procedures voor, maar het liefst hoop ik ze toch niet te hoeven uitvoeren. En als laatste, toch die vissersboot! In Marokko hadden ze me al schrik aangejaagd door keihard op je af te komen varen, maar die gekke vissersboot die we gisternacht tegenkwamen, begrijp ik ook nog steeds niet. 300 mijl uit de kust. Dat is zo'n 500 km!!!!! Om te vissen????? Geloof jij het? Maar de gedachten die dan allemaal door je hoofd heen spelen, daar wil je niet eens over nadenken. Al die gruwelijkheden in de wereld, gadver! Maar goed dat hoort misschien ook wel weer bij het alleen zijn op zo'n grote zee. Dat nadenken dan he?! Dat mijmeren! Afijn, gelukkig ben ik niet zeeziek geweest, maar iets comfortabeler mag toch ook wel. Het is ook heel leuk om morgen de Brandaan en de Barbarossa weer te zien. Dan kunnen we eindelijk weer eens borrelen!

Donderdag 3 december / dag 5 - 700 mijl afgelegd

Donderdagochtend alweer en het ziet er naar uit dat dit de laatste dag wordt van deze overtocht. Nog 100 mijl te gaan en die leggen we met deze snelheid (ruim 6 knopen) in minder dan een etmaal af. De wind was gisteren de hele dag erg stevig, maar is in de loop van de nacht iets geluwd; nu rond de 20 knopen. Hoewel dat verschil maar klein lijkt, merken we toch een aanmerkelijk verschil in de golven. Het is allemaal iets dragelijker en een glas (thee!) blijft nu ook een keer gewoon staan op het aanrecht. Hopelijk houden we deze wind tot aan Sao Vincente. En verder is het nog gewoon te koud. Iets dat we helemaal niet hadden verwacht, maar gisteren zat ik ook overdag met een lange broek aan. 's-nachts met volle bepakking (zeilpak) en een dekentje. We zijn nu toch alweer ruim over die kreeftskeerkring heen, en ik dacht altijd dat daar de tropen begonnen, met bijbehorende temperatuur en vochtigheid. Niet dus. Vandaag is het overigens wel weer iets warmer en kan die psychologisch zo belangrijke korte broek weer aan. Ook het maritieme leven is wat beperkt. Een enkel vliegend visje hebben we langs zien komen vliegen, maar omdat ze zo snel vliegen en weer snel onder gaan, biedt dit niet zo'n spektakel als een goede dolfijnen show. Een paar dolfijnen hebben zich nog wel korte tijd aan ons vergaapt, maar ik denk het nieuwtje van die rare boot met die vleugelkiel er bij de dolfijnen ook al af is. De wat agressievere vorm van het naar je toehalen van het maritieme leven (de vislijn uitgooien) hebben we na de onsuccesvolle eerste dag niet meer gedaan. Te weinig puf vanwege de golven. Nu ik er aan denk is het misschien nog wel een leuke afleiding voor de middag, nu de golven wat minder hoog zijn. Verder is de sfeer aan boord goed. Floris en Katelijne vermaken zich goed en maken nu een gezamenlijke tekening. Een volgend berichtje zal waarschijnlijk vanaf de baai bij Mindelo zijn.

Geen 55 maar 550 mijl afgelegd

Typefoutje!

Woensdag 2 december / dag 4 - 55 mijl afgelegd

We zitten alweer op 2/3e van de afstand en het eind begint in zicht te komen. Als we zo doorvaren komen we vrijdagochtend vroeg aan. De wind is nog steeds stevig, 20-25 knopen met regelmatig uitschieters naar 30 knopen. Dat is toch een windkracht 6-7. Met dubbelgereefd zeil houdt de boot zich goed en hebben we een goede snelheid van tussen de 6 en 7 knopen. Lastiger zijn de onophoudelijke golven. Continue gaat de boot heen en weer en soms maken we een flinke schuiver. De activiteiten zijn dan ook tot en minimum beperkt. Floris en Katelijne vermaken zich op zich prima met de Nintendo. Baaf ligt de hele dag luisterboeken te luisteren op z'n I-Pod. Hij voelt zich van ons allen nog het minste en heeft nog steeds last van misselijkheid, maar gelukkig blijft alles binnen. Mo en ik voelen ons fysiek wel goed, en lezen veel.
Verder zijn er niet zo veel hoogtepunten op zo'n dag. Gisteravond kwam er opeens een boot in zicht die recht op ons afkwam. Toch wel een beetje eng. We zijn tot nu toe 3 boten tegengekomen die allemaal op ruime afstand passeerden en ook AIS hebben. Deze dus niet. Denk je toch even aan een vluchtelingenboot die op weg is naar de Canarische eilanden, vooral als je daar net een verhaal over hebt gelezen. Toch maar even de koers verleggen om ruim afstand te houden. Uiteindelijk passeert hij ons op minder dan een halve mijl. Het was waarschijnlijk een vissersboot, maar het blijft toch eng als ze zo dichtbij langskomen. Onmiskenbaar hoogtepunt van de dag is het eten. Mo weet toch elke dag weer iets lekkers tevoorschijn te toveren en de zilte lucht maakt hongerig. Ook het eigengebakken brood smaakt goed.

Dinsdag 1 december/ 380 mijl afgelegd

3e nachtje zit erop! En we zijn bijna op de helft! En er is niets aan!
De wind is goed, we stuiven erover, maar we hobbelen behoorlijk!
Je wordt van links naar rechts geslingerd en niet alleen jezelf, alles wat er staat, wat je oppakt, wat je eet, wat je drinkt......en het went moeilijk. Daan is inmiddels weer helemaal hersteld en vindt het heerlijk dat zeilen en dat gehobbel en vooral dat niets doen. Ik kan dat niet, dat niets doen. Gisterochtend heb ik samen de de kinderen pepernoten gemaakt, die natuurlijk, hoe kan het ook anders, direct in de oven verbrandden. Daaaaaaaag pepernoten. Toen maar speculaas gemaakt en nog wat onderbroekjes uitgewassen. daarna was het lunchtijd en was ik he-le-maal kapot. Ik moest plat, werd misselijk en heb me eigenlijk de rest van de dag zo gevoeld. Bah! Wat nou vanzelf. Er gaat niks vanzelf.
Toch hoop ik nog steeds dat het wel vanzelf zal gaan......Ik moet mezelf overgeven aan het niets doen. Daar waar je thuis wel eens van droomt. Ziek thuis zijn, zonder ziek te zijn en dan he-le-maal niets te hoeven doen. Nou dat is hier, behalve dat je heen en weer geslingerd wordt, hoef je vrijwel niets te doen. En waarom kan ik er dan toch niet van genieten? Met die vraag zal ik me de komende uren weleens bezig houden! De kinderen liggen ook in de ligstand. Baaf ligt al 3 dagen (en 3 nachten) in de ligstand. Overbodig te zeggen, dat er van school op deze manier weinig terecht komt. Maar daar moet ik nu ook even niet aan denken. Monique nog bedankt voor alle keren dat je hebt geoefend om brood voor ons te maken. We hebben vanacht voor het eerst brood gebakken en het was goed dat je schreef dat het echt goed zou komen, want ik dacht echt even, dit wordt he-le-maal niets! Maar wonder boven wonder kwam daar een prima lekker broodje uit de oven. Het recept is helemaal goed! En nu maar even een tomatensoepje in elkaar draaien, want helemaal niets doen, daar gaat wel heel ver!