Barbuda, het paradijs

Na 40 mijl van Antiqua naar Barbuda te hebben gevaren, kwamen we na een zeer relaxed tochtje aan op de 12 miles beach! Zo gek, ook nu moesten we scherp aan de wind, maar er stond nu niet zoveel wind, zodat er ook niet zulke hoge golven waren en we ook niet zoveel water over ons heen kregen. Het was heerlijk. Beetje koken, beetje luieren. Zo gaat een tocht van 8 uur ineens snel voorbij, terwijl het vorige tochtje van 8 uur nog in ons geheugen gegrift staat. Wat een barre tocht. Bah! Maar, eenmaal aangekomen op Babuda, moesten we nog aan de slag. We hebben nieuw visgerei gekocht en deze "lures" hebben ervoor gezorgd dat we in eerste instantie een Baracuda hebben gevangen!!!! WOW!!!!! Wat een tanden in die bek! Maar we hebben ook gelezen, dat deze vissen niet altijd "safe" zijn om te eten omdat ze parasieten bij zich kunnen dragen van het koraal. We hebben hem, nadat we er eindelijk achter waren dat het toch echt een Baracuda was, laten gaan en overboord gegooid met een berenburger in zijn kraag! Ik hoop dat ie nog wil zwemmen.......Daarna volgde een "Spanisch Mackerel" (lekker!!!) een kleine Tonijn en een aangevreten grote Tonijn. Die grote Tonijn is dus door een haai of Baracuda aangevallen terwijl hij aan onze lijn hing!!!!! Wat een strijd daar onder water!!!! Maar goed, al die beesten moesten dus nog gefileerd worden en klaargemaakt voor consumptie! Dat doet Daniel die kan dat als geen ander. Terwijl ik de "Sashimi" klaarmaakte volgde al snel de andere "tonijnfilets" die samen met een heerlijke ijsbergsalade en frietjes opgepeuzeld werden! Heerlijk en dat allemaal op het paradijselijke eiland Barbuda. Maar dat ontdekten we pas de volgende morgen, want toen het zonnetje scheen, liet het water ons alle kleuren blauw zien. Wat mooi! Na een heerlijk zondags ontbijtje inclusief gekookt eitje, met de dinghy naar het strand, maar daar konden we niet aan land! Er stonden "brekers" en dan kun je niet met je bootje aan land! Zonder bootje en met een dwarsleasie lukt dan weer wel.......Ik hield mijn hart vast en met een flinke knal belandde ik ook op het strand. Zucht! Dat kinderen DIT leuk vinden. Na een tijdje zijn we met onze boot op een ander plekje gaan liggen. Er is hier op die 12 mils beach niets anders, dan welgeteld 1 hotel. Daar landde net en helikopter om gasten af te zetten? Who knows? Mooi is het hier zeker. Ook hebben we nog wat gesnorkeld, maar dat was iets om lyrisch over te wezen. We hopen nog wat mooiere snorkelplekjes te zullen zien.

Antiqua, English Harbour

Vanaf Green Island zijn we naar English Harbour gevaren. Vroeger en nu op en top Engels. We liggen in een drukke baai met uitzicht op het strand. Daar staat een resort. Het ziet er allemaal mooi uit. Daniel is bezig geweest met het trapje van de boot te maken. Daar was voor de zoveelste keer een plankje afgevallen en dit keer was het naar de bodem verdwenen. Ook zat het bovenste treetje los, dus voor verder ongemak wilden we ons behoeden. Trapje losgeschroeft, in de bijboot geladen en ermee naar de kant voor reparatie. 's Middags zijn we naar Shirley Heights gelopen. Wederom een Indiana Jones pad 1 km stijl omhoog. Het uitzicht was schitterend en eenmaal boven was daar een restaurantje met BBQ. Erg lekker! Maar eenmaal terug op de boot was het alweer donker en als het donker wordt komen de kakkerlakken tot leven! In de pilot staat dat kakkerlakken niet tegen te houden zijn en dat het wel vervelend is maar niet het ergste! Daarbij staan er allemaal maatregelen bij, wat te doen bij kakkerlakken. Nou ik zal je vertellen ik word er helemaal gek van!!!!! Bij ieder kastje die ik opentrek bereid ik me voor op het ergste. ik vind het vreselijk! En het is echt als het donker wordt.........dan komen ze en lopen door de boot! Gewapend met een spuitbus verdelgen we ze. De hele familie doet mee. Met zaklamp, stoffer en blik worden ze van boord geveegd. We hebben nu ook "sticky boxes"naar gezet. Als ze daar in kruipen (er zit iets van een lokmiddeltje in) plakken ze vast, lekker sticky. Vervolgens leven ze nog een aantal dagen, want ze zijn niet in 1 keer dood.
Gadver! Ik slaap er slecht door, ik droom ervan en voel dat ze over meheen lopen, terwijl zij banger voor mij zijn dan ik voor hun. Althans dat houd ik me dan maar voor! Daniel wil op Sint Maarten de boot uit het water halen om te antifoulen, nou als we dat doen, koop ik een aantal spuitbussen en spuit de hele boot onder en duiken we wel een nachtje een hotel in! Verder heeft Baaf hele goede cijfers gehaald waaronder een 10 voor topografie! We hebben helaas nog niets van het St. Jans gehoord maar we houden goede hoop.

Antiqua, Nonsuch Bay, Green Island

Inmiddels Guadeloupe achter ons gelaten en het was een barre tocht! De wind bleef aan, dus we hadden ook 30 knopen, windkracht 7 op zee met de daarbij behorende golven. En we moesten scherp aan de wind! Dat was een tijd geleden! Zowel Baaf en ik zijn erg zeeziek geworden met de bijbehorende verschijnselen, waarvan we de details maar achterwege zullen laten. We hebben ook veel water gemaakt en de luiken niet goed dichtgemaakt, zodat nu Katelijne haar Nintendo toch echt het leven heeft gelaten. Wij hebben van die cremekleurige bekleding, waar normaal gesproken een grandfoulard op ligt, om de ergste schade te beperken. Maar waterschade kan ook met een stuk lap stof niet voorkomen worden, dus die ging vanmorgen mijn wasmachientje weer in! Evenals alle handdoeken waarmee wij de boel probeerden te drogen. Alle kussentjes en kuip waren nat geworden, maar we waren nog net op tijd voor donker, daar waar we wezen moesten. Ook hadden we eigenlijk na lange tijd weer beet. Het moest een hele dikke vis zijn die we aan de haak hadden geslagen, de hele lijn was uitgerold. Helaas ging de vis er met haak en al vandoor! De vis sprong letterlijk een gat in de lucht, want toen de lijn brak kwam hij metershoog het water uit. We zagen nog een gestrand zeiljacht op zijn kant, maar die lag er al even, want mast en al waren er al vanaf. Toch hoort dat niet, een zeiljacht op zijn kant, een luguber gezicht. We moesten dan ook zigzaggen tussen de riffen om ons doel te bereiken. Op plaats van bestemming zijn we maar naar binnen gevlucht na een koude, doch verfrissende douche buiten op het dek om al het zout uit onze haren te wassen. Vanmorgen scheen het zonnetje weer en droogt alles wonderbaarlijk snel. Het is hier wel mooi. We liggen weer achter een rif en als je goed kijkt moet je volgens Daniel Afrika zien liggen. We kijken dus weer uit over de Atlantische Oceaan, erg mooi!

Quadeloupe, Deshaies

De verjaardagen zijn achter de rug en we zijn ook weer een stukje verder gevaren. We zitten in Quadeloupe in Deshaies. Er staat hier erg veel wind en in het dorpje gebeurt het ook niet. De baai is wel mooi, je kunt er goed snorkelen. Maar met die wind wordt het je wel moeilijk gemaakt. In de baai tot 30 knopen, dat is windkracht 7.
We hebben vandaag weer veel school gedaan, de wasjes zijn gedraaid en we hebben boodschappen gedaan. Lekker weer Hollandse kaas kunnen kopen, jammie! Helaas is alles wel schrikbarend duur! Morgen gaan we door naar Antiqua. Daar schijnen de stranden mooi wit te zijn en wat is het lang geleden dat wij op het strand hebben gelegen!

Baaf jarig!

En zo hebben we weer een dag van vlaggetjes, kadootjes en feest! Ze waren al om 6 uur wakker vanmorgen, maar dat was nog iets te vroeg voor ons. Om 10 over 7 mocht het feest beginnen en hebben we gezongen en de kadootjes uitgepakt. Na het ontbijt zijn we het fort gaan beklimmen, gewapend met 2 chocoladetaarten in de rugzak! Toen we boven waren gekomen hebben we gezongen en heeft Baaf de "13 "in de vorm van een kaars uitgeblazen. De taart was heerlijk en dit keer niet niet zelfgemaakt. Nu zijn we terug op de boot en is het bij ons half 1 in de middag. Wij gaan even rustig zitten, de kindertjes zwemmen en Baaf is school aan het doen, onder luid protest. Maar hij moet en als het goed is mag hij ook nog even zeilen vanmiddag dan komen Oliver en Sam hem ophalen. En bij deze wil ik ook graag iedereen bedanken voor alle lieve sms-jes en mailtjes! Hartstikke leuk!

Floris jarig!

Vandaag is Floris jarig, hieper-de-piep HOERA! De appeltaart is gebakken, de koffie wordt gezet, de slingers hangen, de cadeautjes zijn uitgepakt. Oftewel de visite kan komen.....Waar blijven jullie? De Waterman komt om 11.00 uur. Floris is al een maand geleden begonnen met aftellen. Het is maar goed dat Baaf een bezoekje aan Nederland heeft gebracht, kon hij tenminste al het Lego meenemen wat Floris op zijn verlanglijstje heeft staan. Of laten we zeggen, een gedeelte wat hij op zijn verlanglijstje heeft staan.
Wat leuk dat Jolanda alles zo apart had ingepakt, want nu kreeg hij echt heel veel cadeautjes. Zelfs voor Katelijne zat er weer een cadeautjes bij. Jola dank je wel! Ook de cadeautjes uit de "Houdoe" mand waren weer van harte welkom. Wat blijft het toch leuk om die cadeautjes uit te pakken. De "Houdoe" mand is een mand vol met cadeautjes, voor iedere maand 1, soms 2. Aan iedere verjaardag is gedacht en aan vrijwel elke feestdag. Het blijft nog steeds een feest om die cadeautjes uit te pakken. Dus familie Möhle en familie Simissen, pluim voor de creativiteit en de lol die wij van jullie cadeautjes hebben. Gisteren zijn we van Dominica naar Les Saintes gevaren. Echt, heerlijk weer, goede wind, lekker zonnetje, het kon niet veel beter! Tja behalve dat we weer geen visje hebben gevangen. Dat is al maanden geleden voor het laatst geweest. Het is hier leuk! Een echt frans vakantiedorp en dat is na de vele caribische eilanden wel weer een verademing. Helaas was de supermarkt waar ik mij op gefocust had, leeg! Nu maar op zoek naar weer zo'n lokaal caribisch ding. Je zou denken dat hier fruit in overvloed zou zijn, maar dat valt tegen. Er zijn grapefruits en bananen. De rest wordt allemaal geimporteerd.

Dominica, Prince Rupert Bay

Dominica is groen, ongerept, heel natuurlijk. Compleet met regenwoud, watervallen en in vergelijking met de andere eilanden is hier genoeg water. Mensen leven van tourisme. We zitten in het noorden van Dominica in Prince Rupert Bay. Al ver op zee werden we opgewacht door Albert of we een tourtje met hem wilden doen. The Whistling Maid voer achter ons aan en werd ook door Albert geteckeld. We besloten gezamelijk de volgende morgen met Albert de Indian River op te gaan om 7.00 uur 's morgens. Dat is Vroeg! Maar het was een mooie tocht met een drankje in een fantastische bar midden in het regenwoud. Daar dronken we een kopje (oplos)koffie en de kinderen een soda. Rond 11.00 uur waren we terug op de boot en begon het schoolwerk weer. We worden er allemaal een beetje moe van. Wat is het toch veel en waarom komt het toch steeds weer terug? Ik moet zeggen, Baaf doet fantastisch werk, hij moet twee keer zoveel werk doen, maar doet het zonder morren! Daniel heeft nu zijn cijfers in een matrix gezet en daarmee gaan we naar het St. Jans. Dat is spannend. Maar er zit een stijgende lijn in. Verder 's middags nog een wasje gedraaid en het zweet blijft van je lijf gutsen. Ook daar worden we wel een beetje moe van! Het is hier zo warm. We hadden niet gedacht dat het hier zo warm zou zijn en blijven! Overdag is het 35 graden en 's nachts daalt de temperatuur tot een graad of 30. Het zeewater is rond de 28 graden. Baaf mocht nog in een optimistje zeilen van de Whistling Maid en is helemaal into het zeilen. Hij vindt het geweldig! Ook hebben we de Waterman weer gespot. Ze liggen hier naast ons in de baai. Vanmiddag gaan we met z'n allen het Fort beklimmen. Niet al te vroeg, want dat is veel te warm. Zelfs de kindertjes hebben een zweetsnorretje en dat heb ik echt nog nooit bij ze gezien! Het weer is soms een aanslag op ons gemoed, zeker als je in een snikhete boot school moet doen. Gelukkig kunnen we daarna wel lekker een duik nemen. Orkanen hebben hier de laatste jaren ook huisgehouden. In 2008 werd er nog een schip de kant opgesmeten en die blokkert de ingang van de rivier aanzienlijk. Er liggen trouwens verschillende wrakken, gewoon in iemands achtertuin. Je vraagt je af waarom ze die rotzooi niet opruimen, maar er is gewoon geen geld voor maar ook geen motivatie. Dus blijft het er maar liggen.

Dominica

En zo liggen we na zo'n 30 mijl varen op Dominica. Baaf en ik hadden het weer te pakken, we hebben ook zo lang niet gevaren.Beiden misselijk en niet veel kunnen doen. Gelukkig was mijn held, Daniel, in topvorm dus hij heeft lekkere broodjes gemaakt. Het voordeel van een eiland wat helemaal frans is, is dat ook de stokbroden weer helemaal lekker zijn met paté en met brie, jammie jammie. Zo gek dat ik niet afval.....En wat ik helemaal vergeet te zeggen, is dat we gisteren de hele dag regen hebben gehad. Dat is een tijd geleden, de laatste grote vreselijke bui was in Portugal met opa en oma. Ach gerrem, die was heftig! Opa en oma weten dat vast nog wel! Maar goed, we liggen wel weer te rollen en volgens Daniel zal dat vanaf nu wel vaker voorkomen. Vandaag geen school, vandaag tourtje Dominica. We stonden om 9 uur klaar om door de watertaxi opgehaald te worden. Nog even wachten op het busje en het busje bleek afgeladen. Maar goed, dat is dan toch eigenlijk ook wel weer leuk, want er zat een Engelse familie in, die net als wij een rondje Atlantic doen. Met 2 kindertjes die goed aansluiten bij die van ons! Eerst gingen we naar de Victoria waterfalls. Dat was een klein uurtje klimmen, maar dan ook echt klimmen! Indiana Jones is er niks bij. Ik had gelukkig mijn bergschoenen aan, maar de mochten na 5 minuten alweer uit, want we moesten de rivier 5 keer oversteken. Bergschoenen aan en bergschoenen weer uit en dat 5 keer, was geen optie! Dus op blote voeten het hele traject afgelegd. Overbodig te zeggen dat ik nu toch echt wel pijn in mijn voeten heb. Maar die "falls" waren echt de moeite waard, schitterend! De mooiste van de reis tot nu toe en ik durf zelfs te zeggen, dat het de mooiste blijven! Ik wilde ook heel graag naar de Titou Georges, dus daar gingen we ook naar toe. Daar is ook weer een deel van "the Pirates of the Carribean" opgenomen. Nou dat was wel gaaf, want we moesten door een grot heen zwemmen, maar om nou te zeggen, WOW, dit is echt een filmset waard, nou nee, dat was niet bij me opgekomen. Maar leuk was het wel. Helaas ligt mijn held nu met een flinke hoofdpijn, migraine? wie zal het zeggen? op bed, dus we doen het nu even rustig aan. Morgen weer school voor allemaal en dan door naar het noorden.

Martinique, St. Pierre

Martinique, we blijven 1 nachtje, ik hoor het ons nog zeggen! Van d'Anse Arlet hadden we door het rollen, al gauw genoeg, Fort de France hetzelfde verhaal, maar bijkomen was het op Les Trois Ilets. Heerlijk! Van daaruit zijn we vandaag slechts 15 mijl naar St. Pierre gevaren. St. Pierre is in 1902 weggevaagd door een vulkaanuitbarsting. Slechts 1 persoon heeft het overleefd. Hij zat in de gevangenis, een schavot met hele dikke muren. Verder zijn alle 30.000 inwoners van St. Pierre slachtoffer geworden en direct bedolven onder de grote hoeveelheid gassen en rotzooi die de vulkaan uitspoog. Niet eens lava. Wat een catastrofe. We hebben 2 musea bekeken en zijn wijzer geworden over vulkaanuitbarstingen en dat wij daar eigenlijk ver weg van willen blijven. Floris en Katelijne zijn een klein beetje bang geworden voor aardbevingen, vulkaanuitbarstingen of tsunami's. Het aardse geweld, wat toch zomaar op kan komen. Ook hier, in St. Pierre liggen we weer te rollen zodat we morgen vertrekken naar Dominica. Daar schijnt ook weer zoveel te zien te zijn. Baaf heeft het zwaar. Heeft heimwee naar papa en Maaike en heeft het echt fijn gehad. Nu hij weer hier is komt de realiteit (lees: school) weer keihard op zijn pad. Bij papa hoefde dat allemaal niet! Nee, dat is waarom je nu juist zoveel moet doen! Het is moeilijk om hem hiervan te overtuigen. Het is moeilijk om hem te motiveren. Daniel heeft gepraat als brugman, dat er toch maar weinig gelukkigen zijn, die de brugklas halen en ook nog een jaar rondreizen en daarbij heel veel van de wereld zien! Als je dat kan, ben je echt een kanjer! En wij vinden Baaf echt een kanjer, maar hij moet het wel zelf doen!

De tassen uitpakken!

De volgende dag volgde het uitpakken van de tassen. Wat leuk, wat veel cadootjes!!!! Van school kreeg Floris een heel mooi boek met allemaal tekeningen en brieven van zijn klasgenootjes en ook Katelijne kreeg een boekje met mooie tekeningen en nog een hele mooie lieve brief van haar vriendinnetjes O'dell en Roos. Wat lief!!!! Wat mooi!!!!! Juffen bedankt!!!!!! En iedereen die hiervan af wist, bedankt!!!! Zo leuk!!!En de tassen van Baaf, ook allemaal zulke fijne spulletjes!!! Jolanda echt super, super bedankt voor alle moeite die je voor ons hebt gedaan! Natalie ook super bedankt voor de puzzeltocht door ons huis en het bijstaan dat de tas bij Baaf terecht kwam! Maaike en Jochem bedankt dat Baaf weer met de tassen bij ons terecht kwam!!!! En iedereen voor alle mooie tekeningen, wat een verrassing dat jullie wisten dat Baaf zou komen en hij dat mee zou kunnen nemen! Super bedankt allemaal! Baaf heeft het ook echt fijn gehad in Nederland! Zo hebben we de hele ochtend genoten van allemaal mooie en fijne dingetjes en moesten we nog een soort van haasten om door te gaan. Snel iedereen gedag zeggen, de Waterman en de Mjolner (die nog steeds op de kant staat) voor de afgelopen fijne dagen vol gezelligheid. Nog even een bliksembezoek aan de supermarkt en het anker ophalen. Dat was sneller gezegd dan gedaan, want Daniel had een achteranker uitgegooid tegen het rollen, maar dat kreeg hij met geen mogelijkheid meer het dek op. Bleek nou, dat hij aan een rotsblok aan het trekken was en toen we dat eenmaal wisten was het even het water in, rotsblokje loswrikken en trekken maar. Dat hadden we eerder moeten weten, het had ons een uur gescheeld. Met een heerlijk backstag windje, 15 knopen, windkracht 4, zijn we toen naar Martinique gevaren, 30 mijl verderop. We zijn er iets eerder uitgestapt dan waar we wilden en kwamen zo nog in de schemer in de baai van d' Anse Arlet. Helaas hebben we daar alleen maar liggen rollen zodat Baaf gelijk naar bed ging, hij had nog last van zijn jetlag en ik eigenlijk maar gelijk er achteraan. Zo lag Baaf om half 9 en ik om 9 uur al in bed. Baaf is van ellende toen maar buiten gaan liggen, want het was zo warm en zo rollerig dat hij daar in slaap is gevallen. Daniel volgde om 22 uur. Minder gezellig helaas. Vanmorgen een heerlijk ochtendduik en je moest je echt vasthouden om niet om te vallen zo gaat de boot heen en weer. Dus algauw maar weer het anker opgehaald en nu varen we recht op Port de France af, alwaar we gaan ankeren en daar maar even aan school zullen beginnen....... In Port de France lagen we ook weer zo heen en weer te gaan, dat Daniel ons ingeklaard heeft (wat een makkie) en dat we na school en een paar wasjes, alweer door zijn gegaan. Nu richting "Les Trois Islets". Nou hier aangekomen, geen golfje te zien, heerlijk warm water en heerlijk rustig liggen we naast een golfbaan. Dat hebben we lang niet gezien! Even de kant op voor een ijsje, maar de kinderen hadden helemaal geen trek in een ijsje en wilden op de boot blijven!!! Dan maar even samen de kant op voor een biertje. En tot onze verbazing is Martinique inderdaad super frans. Compleet met een kerkje, dorpspleintje en een terrasje. Een piepklein supermarktje, maar helaas niets frans in de winkel! Ach, we liggen na 3 nachten voor het eerst weer rustig, dus hier blijven we morgen dan ook nog maar even bijkomen en alles voor school op een rijtje zetten. Daarna zien we wel weer verder!

Baaf weer terug op de boot!

Maandag mocht ik Baaf ophalen en vloog ik van St. Lucia naar Barbados. Dat ik geen stempel had, was toen het probleem nog niet. Dus toen ik op Barbados aankwam, wist ik dat Baaf zijn vliegtuig vertraging had en dat, als ik nou maar in niemandsland kon blijven (tussen vliegtuig en douane in) ik hem daar wel ergens tegen zou komen. Erg makkelijk gaat zoiets niet. Want wat moet ik daar? Wat doe ik daar? Ik moet gewoon in de rij staan net als iedereen voor een stempel in mijn paspoort. Maar met wat enige uitleg mocht ik toch blijven wachten. En ja hoor, daar kwam mijn stoere vent! Mijn tranen moest ik inslikken, want na een hallo, volgde al snel een "doe normaal mama" Okee dan! Fijn dat hij weer terug is......Nu mocht ik samen met mijn u-emmetje (uncompanied minor) door de douane bestemd voor de crew! Ook dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, want vergeet het maar, dit was geen goede aktie! Wat deed ik nou vanuit St. Lucia naar Barbados en ja, ik kan daar wel zeggen dat dat mijn kind is, maar toevallig komt hij wel uit Nederland! Uitleg van mijn kant was niet nodig. Ik werd bestraffend toegesproken dat ik me er maar niet mee moest bemoeien. Een tweede beambte werd erbij gehaald en ook een derde. Uiteindelijk mocht ik na wikken en wegen toch mee met mijn kind en zijn begeleider door de douane. Daarna mocht ik een papier ondertekenen en was mijn kind weer van mij! Met loodzware tassen, waarvoor heel veel dank, mochten wij zo de douane doorlopen. Dat was het eerste gedeelte. Maar nergens hadden ze karretjes zoals op Schiphol, nee je huurt een koerier in voor Barbadose dollars (die we niet hadden) of je zeult gewoon zelf! Dan maar zelf zeulen.....pfffffft. Wij weer inchecken voor de vlucht van Barbados naar St. Lucia. Ik was al ingecheckt, want dat vond die meneer op de heenweg zo handig! Nou toen kwam daar eindelijk het probleem dat ik geen stempel had. Want wat ging ik in St. Lucia doen? Ik kwam daar net vandaan. En mijn kind, die had nog helemaal geen stempel van St. Lucia in zijn paspoort? Nee, dat klopt, want Baaf is van St. Vincent naar Barbados gevlogen en was niet eerder op St. Lucia geweest. Nou dat kan allemaal wel zo wezen, maar heb je dan een bewijs van je boot? Hoe heet die boot dan eigenlijk? Een tweede beambte erbij gehaald en toen een derde. Tussen neus en lippen wordt dan nog even je nationaliteit gevraagd en dan ben ik toch wel weer dankbaar dat we Nederlands zijn en mochten uiteindelijk daarom doorlopen. Door de douane en immigratie was daarna geen probleem meer. Maar toen merkte ik dat mijn mobieltje was verdwenen, jemig wat onhandig! Ook staan daar alle nummers in, dus ik kon helemaal niets. Voor Baaf was het hier 19 uur, in Nederland 12 uur 's nachts, maar hij deed het goed. Toen bleek het vliegtuig vertraging te hebben en toen we er uiteindelijk inzaten bleek 1 propellor het niet te doen en mochten we het vliegtuig weer uit! De muntjes telefoon deed het niet op Nederlandse nummers, collect call was niet mogelijk en mijn creditkaart werd niet geaccepteerd, uiteindelijk kon ik een telefoon van de vliegmaatschappij lenen en heb ik een nummer ingetoetst waarvan ik dacht dat het Daniel zijn nummer was, maar die nam niet op! In Nederland naar papa Jochem gebeld, maar toen inmiddels al 1 uur 's nachts, die sliepen natuurlijk al. Toch maar weer datzelfde vliegtuig in en ik kan je zeggen, dan zit je niet lekker! Baaf was gelukkig in slaap gevallen! Uiteindelijk landen we zonder problemen in St. Lucia en mochten we zelfs zo door de douane en immigration lopen. Wat zat er eigenlijk in die tassen? Hmmmmmm, clothes and presents, nou loop maar door!!!!!! In de haven aangekomen, moest ik nog verzinnen hoe ik Daniel vanuit de baai naar de steiger kon laten komen met de dinghy. Eerst nog even achter een securityman aangelopen omdat ik Daniel via de marifoon wilde oproepen, maar die bleek net een sigaretje te zijn gaan roken en spoorloos verdwenen. Uiteindelijk kreeg ik Daniel te pakken , die dan ook nog eens verbaast vraagt, waarom ik mijn telefoontje toch maar niet beantwoord! Baaf lag uiteindelijk na een hele lange dag uiteindelijk om 10 uur 's avonds, dus voor hem 3 uur 's nachts te rollen in zijn bloedhete (30 graden ook 's nachts) bedje! Welkom thuis Baaf!

Nog steeds in Rodney Bay

Eens even kijken. Het is hier 31 graden en zuid oosten windje, windkracht 4-5! Ik heb gehoord dat het in Nederland weer sneeuwt..... Vond het eerst wel jammer dat we niet mee konden genieten van de witte kerst en het ijs, maar ben nu wel blij, want wat duurt de winter lang dit jaar! Wij zijn nog steeds in Rodney Bay. Inmiddels liggen we wel heel mooi in de baai en niet in de haven, dus behalve het heen en weer rollen is het hier wel relaxter. 's Morgens weer een duik rond de boot en de dag kan beginnen.
Veel hebben we de afgelopen dagen niet gedaan. We liggen naast de Waterman en de kinderen spelen en maken ruzie volop! En ook de Mjolner is hier aan komen waaien. Nu is de Mjolner alweer de kant op, want zij kreeg een nieuwe laag antifouling erop gesmeerd. Helaas ging dat klusje niet van een leien dakje want er kwam het verkeerde spul op, zodat Jeroen en Louise nu al 2 dagen bezig zijn om die oude lagen er weer vanaf te halen!!!!!! Ik hoop echt niet dat wij het water nog uit moeten!!!!!! In de tussentijd hebben wij Pigeon Island bekeken en zijn we (natuurlijk) in de brandende zon naar het fort gelopen! Erg mooi en zeer de moeite waard. Daarna had ik voldoende moed verzameld omweer eens een biertje te drinken op een resort en daar de kinderen uit te laten in het zwembad. Helaas was het dit keer een resort waar kinderen niet zijn toegestaan en gingen we dus weer terug naar de boot hahahaha! Gisteren hebben we een autootje gehuurd (duur!) en St. Lucia verkend. Laten we zeggen dat we de hele dag gereden hebben en achter taxibusjes aan die een Italiaans cruiseschip aan het uitladen waren! Mijn hemel! We hoefden niet meer op de kaart te kijken, de hotspots werden acuut geregeld! We zijn naar de Sulphur Springs geweest, de zwavelhoudende bronnen in de vulkaan. Het hele eiland, eigenlijk alle eilanden in de Carieb, zijn het gevolg van vulkaanuitbarstingen en hier op het eiland is er dus nog een stukje aktief in de vorm van zwavelhoudende bronnen en eigenlijk verwachten ze eind deze eeuw weer een nieuwe uitbarsting! Dit wordt iedere dag, ieder uur, iedere minuut in de gaten gehouden! Wel en mooi gezicht met een rotte eieren lucht!
Daarna lekker gelunched op een resort met een zwembadje en weer terug met het autootje waarna we nog een wandeling gemaakt hebben ergens midden op het eiland. Daar leek het wel herfst, alle bladeren waren al gevallen vanwege de droogte, wat een maf gezicht. Ook nog een mini-zoo gezien, met iguana's. Een leguaan variant. Ze waren zeer agressief aktief! Niet eentje die je graag in het donker wilt tegenkomen! En vandaag zijn we naar Castries geweest, de hoofdstad van St. Lucia. Naar de markthallen. Ach, zo zijn we toch een beetje bezig! Morgen varen we naar de baai waar het vliegveld naast ligt, zodat ik daar maandag heen en weer kan vliegen om Baaf te halen op Barbados. Helaas heb ik geen stempel gekregen, maar volgens Daniel is dat niets om je zorgen om te maken.............

Baaf in het jeugdjournaal

Ik heb begrepen dat vanavond Baaf in het jeugdjournaal mag optreden! In een item over sportadvies. Wij hopen dat we mee kunnen kijken op internet. Verder gaat het goed met Baaf.
Hij heeft het heel leuk in Nederland en mag met papa mee naar het jeugdjournaal en met Maaike mee naar de KRO. Vorige week zijn ze wezen skie-en en dat was ook heel leuk geweest.
Maandag komt Baaf alweer thuis en dat vinden wij dan weer erg fijn!

Marigot Bay, dag 4

Inmiddels onze 4de dag in Marigot Bay en het verveelt nog niet! Wel kijk je je ogen uit wie er zoal naast je ligt hier in de baai, maar soms ook wie er zowat bij je op het achterdek binnenkomt!!!!! Sommige mensen hebben moeite met ankeren en ik durf het nu uit te spreken omdat we gewoon steeds weer geluk hebben gehad. Maar gisteravond zat er echt zowat een franse catamaran bij ons binnen. Ik kon zien wat ze op hun bord hadden liggen! Ze beloofden een stukje op te schuiven en toen het inderdaad kritisch werd, gebeurde dat ook, pfffffft. Vandaag diende het volgende probleem zich aan......het inklaren! Eigenlijk hadden wij ons zaterdag al uitgeklaard, dus langs douane geweest voor een stempeltje, omdat we 1 nachtje naar Marigot Bay zouden gaan en daarna door naar Martinique. Maar een grib-file-tje (weerbericht via grib files) liet ons weten dat er komende week veel wind zou komen. Zodoende besloten wij om toch op St. Lucia te blijven, een vlucht te boeken naar Barbados om Baaf op te halen. Dus toen wij vanmorgen weer wilden inklaren, was dat niet mogelijk, want waar waren we dan zondag geweest en waarom hebben we ons dan niet gelijk ingeklaard,?waarom zo lang wachten? Nou eh.......omdat we eerst naar Barbados wilden varen, maar daar toch door omstandigheden vanaf zagen! Tja. Geen stempel. Ga maar terug naar Rodney Bay en los het daar maar op! Dus wij vandaag met goede intentie de kant op om daar een autootje te huren en naar Rodney Bay te rijden.......auto's op! In die zin, er was er geen een meer te huur! Dus wat doe je dan in zo'n geval, je toont je goede wil, pakt je boot en vaart terug naar Rodney Bay! Zo gezegd zo gedaan en om half 12 voeren wij hier de baai binnen. Snel spullen gepakt want des middag wilden we met z'n allen een buitenrit te paard maken (vind ik zo leuk) en omdat Daniel en ik dat 11 jaar geleden met z'n twee-en in Australie hadden gedaan, wilden we nu weer met de kinderen een rit te paard maken en dan met de paardjes de zee in rijden! Dus 12 uur de kant op, rennen naar customs, ach......die waren net lunchen! Van 12 tot half 2, dat zijn nog eens tijden, daar kan het ziekenhuis een puntje aan zuigen! Maar goed om half 2 moesten we op de manage zijn, dus misschien zou het in de namiddag nog wel lukken. De buitenrit was fantastisch. Floris en Katelijne ook gewoon op zo'n paardje en voor Floris kon het niet spectaculair genoeg zijn. Katelijne vond het al wat angstig worden als het paardje zijn hoofd naar beneden bewoog, maar verder ging het prima! Er zijn leuke foto's van gemaakt! Om 5 voor half 5 waren wij weer terug op het haventerrein, alwaar wij moesten inklaren en weer rennen naar customs! En wat denk je? Staat de meneer in uniform achter de deur en zegt; we are closed! En wij in koor, ja maar, het is nog geen half 5!!!! Zegt hij, hoelaat heeft u het dan en Daniel zegt, ik heb het 4 minuten voor half 5. Zegt de meneer in uniform, om 5 voor half 5 we are closed en om half 5 we are LEAVING the office!!! Oftewel, u kunt weer gaan! Of we die felbegeerde stempel ooit gaan halen???? Wie zal het zeggen, morgen om 8.00 uur zullen we het weten! Ondertussen hebben wij ook de Waterman weer teruggezien en wel gisteren in Marigot Bay. Ik had ze gelijk maar uitgenodigd voor het eten, want zij hadden de hele dag gevaren en dan is het wel lekker en vandaag was de Waterman ook naar Rodney Bay gevaren, werden wij weer door Henri uitgenodigd om te komen bbq-en. Nou heerlijk natuurlijk! Akke van de Waterman zit tot en met 11 maart in Tailand. Dus tot die tijd zijn we hier aan het rondbanjeren om 8 maart Baaf op te halen en 11 maart Akke van het vliegveld. De Moljner is ook op weg hierheen, zij komen vanuit Tobago???????? en varen hierna door naar Barbados. Laten we zeggen, dat we ze niet benijden, maar ze wel heel graag willen zien! Op de Moljner zit het vriendinnetje van Katelijne, Sophia en daar heeft ze in Mindelo, Kaapverden Sinterklaas mee gevierd. En zo kom je elkaar weer regelmatig tegen en ik moet zeggen, dat maakt het allemaal wel heel bijzonder en bijzonder leuk! En wat de kakkerlakken betreft nummer 3 is van boord geveegd!

St. Lucia, Marigot Bay

We liggen weer als vanouds achter ons anker! In een zeer mooie baai, Marigot Bay! De eilanden zijn relatief arm en men heeft last van grote droogte. Het regenseizoen moet in juni beginnen, maar men kijkt er nu al rijkhalzend naar uit. Het is ook warm, temperaturen van boven de 30 graden op het water en soms zelfs met een windje. Als de wind weg is, kan het oplopen tot zo'n 36 graden en zit je in je zwembroekje echt te puffen. School valt dan ook niet mee. Menig leerling verdwijnt gefrustreerd naar hun hut. En de juf wordt er ook wel gefrustreerd van. Marigot Bay, volledig ingericht voor de toeristen. Men is afhankelijk van de toeristen en aan de stilte in de resorts is de recessie hier ook te merken. Er liggen gignatische boten in deze baai. Onze boot kan er soms wel 4 keer in (of uit) en dan hebben wij echt niet zo'n heel klein bootje. Toch als je hier het weggetje afloopt, sta je aan het einde van de straat weer in "the real world" en is het armoede troef. Maar nu genieten we nog even van het prachtige uitzicht met de palmbomen en een heerlijk strandje. Ook lag de grote Pjotter hier in de baai. Helemaal leuk en gezellig. Wij werden uitgenodigd voor de borrel en kregen heerlijke kaas en worst uit Nederland, jammie! Kees en Martha hadden vrienden over uit Nederland en hadden daar juist gisteren afscheid van genomen. Ze waren er zelfs een beetje treurig van en wij mochten ze opvrolijken. Erg gezellig, want wij hadden niet gedacht deze lieve mensen nog tegen te komen. Gisteren zondag, als vanouds weer een ochtend duik. Wat een vrijheid. Wat is het lekker als je dat kunt doen! Daarna een heerlijk zondagochtendontbijtje in het zonnetje en het is helemaal perfect.
Totdat ik weer naar binnen loop en een groentemandje optil en daar weer zo'n glimmend, razend snel ding uit tevoorschijn komt.........weg perfectie! Ik voel me treurig, zeker nu ik weet dat er dus echt "vieze" beesten op en in de boot zitten. We moeten eraan geloven! Maar weer de spuitbus gepakt en nu dus maar op zoek naar kakkerlak lokdozen.Flink gespoten en dat hebben we geweten, want toen we terug kwamen van een (alweer) perfecte luch in een restaurantje met zwembad erbij (voor de kinderen) zat de boosdoener versuft op het plafond van de boot. Daniel vond het dit keer geen kakkerlak, maar dit zijn toch de beestjes die ik voor ogen heb. Afijn, zou het leed nu geleden zijn? Het is ons gisteren toch nog gelukt om een vlucht te boeken om Baaf op te halen vanuit Barbados. Er komt van de week meer wind en de kans is groot dat wij daar dan tegen moeten opboksen. Het andere senario was dat we dan maar op Sint Lucia moeten blijven en niet verder kunnen reizen, omdat ik dan vanuit hier terug vlieg naar Barbados om Baaf te halen. Dat betekent meer rust en misschien morgen wel een autootje huren om dit eiland te verkennen. Martinque schijnen we te kunnen overslaan? Helemaal zeker weten we dat natuurlijk nooit, maar we het is erg westers en gewoon frans en dat kennen we eigenlijk wel een beetje. Ons eerst volgende eiland wordt dan straks Dominica en dat schijnt echt fantastisch mooi te zijn!