zondag 27 september 2009

Cascais

Na de perfecte dag en excusez moi, want ik zal niet zo'n leuk stukje kunnen schrijven als Daniel heeft gedaan, kwam daar feitelijk de meest niet-perfecte nacht chteraan! Dat hobbelen waar Daniel over schreef, dat bleef maar aanhouden en aanhouden en eigenlijk werden we er wel een beetje gek van! We hebben heel erg slecht en weinig geslapen en Daniel heeft wederom het dorp opgeschrikt door broodjes te gaan halen, maar daarna zijn we als de wiede-weerga vertrokken.
Vre-se-lijk dat rollen!Aangekomen in Peniche, bleek het daar ook niet te gebeuren! Wel opgeschrikt door vissersbootjes om 5.00 uur 's nachts, die ons "even"lieten rollen, maar dat was niks vergeleken met de baai van Sao Marthinho. Dat bruisende wat de pilot ons meldde, vergeten we ook maar snel, niets bruisends dat Peniche, hooguit de wijn! Vanuit Peniche de volgende dag doorgevaren naar Cascais. Heerlijk dagje luieren op het dek in een strakblauwe lucht. Zo moet het zijn, zo hoort het te zijn, misschien wat meer wind, want die Portugeese Noord laat het vaker afweten dan dat ie wel komt. Wel ons paravaantje uitgegooid (plankje om mee te vissen) en die brak net nadat wij de haven van Peniche hadden verlaten af, nadat ie een vissersboeitje had gevangen! Wij terug, toch een duur plankje van 28 euro. We hebben er slechts tot nu toe maar 1 makreel mee gevangen. Stormrondje, helaas geen achtje (wilde ik altijd zo graag oefenen) en inderdaad het plankje weer opgevist! Later op de dag, nadat we bijna Cascais binnenliepen, hadden we een hele grote makreel gevangen. Lekkerrrrrr! We kregen hem dit keer snel van het haakje, dus de lijn kon weer uit en eigenlijk hadden we direct weer beet! De vis spartelde uit het water en eigenlijk waren we hier allemaal zo druk mee, dat er niemand nog naar de voorkant van het schip keek. Terwijl ik me bedacht dat het wel raadzaam was om dat wel te doen, voeren we bijna weer tegen een vissersboeitje aan en we konden nog net het roer omgooien, bleef de visserslijn er weer in haken! Knap, zei het lijntje! Weg vis! Weg plankje!
Weer een stormrondje gemaakt en nog maar eens een (nu hebben we wel genoeg geoefend)
waren de goden ons goed gezind en kregen wij het plankje weer in het bezit. Daarna hebben we het maar eens goed opgeborgen! In Cascais werden we verwelkomd door onze vrienden, de Brandaan en de Barbarossa. Gezellig aan de borrel, we hebben ze toch wel gemist. De volgende dag hebben we gezellig de verjaardag van Marinthe gevierd met heuse hollandse appeltaart, door Toine gebakken en een chocolade taart van Ellen. Zo gek die kilo's! Maar daar vertelden onze vrienden doodleuk dat ze toch maar hadden besloten on vandaag door te varen naar Lagos. Nou mooi is dat! De gribfiles vertelden dat er wind stond en die wilde ze hebben.
Nou okee dan, het afscheid nemen viel mij dit keer erg zwaar. 's Middags hebben we nog een borreltje gedronken op de Nebulea (om ons verdriet te verdrinken) en dat was goed.
'S avonds kwam de Tangaroa langs en we hebben heel erg gelachen dat was leuk! Maar goed vandaag zijn ook de Nebulea en de Tangaroa weer vertrokken naar het zuiden en voelen wij ons weer de laatste boot! Wij hebben vandaag, ja op zondag, lesgegeven en op het strand gelegen. Dat laatste voelde heerlijk! Morgen gaan we door naar Lissabon, waar vast weer nieuwe avonturen staan te wachten!

donderdag 24 september 2009

De perfecte dag

Vandaag was een perfecte dag. Laat ik er geen doekjes om winden. De reis is natuurlijk tot nu toe erg leuk en het leventje bevalt erg goed, maar natuurlijk is niet elke dag een even groot hoogtepunt. Vandaag viel echter alles samen.

Laat ik een korte schets geven van hoe zo'n ideale dag er uit ziet.
Ondanks een wekker die ons toch wel wakker moet maken, start de dag goed. Maar ja, het is geen half zeven, maar een hele ordentelijke 8 uur die het alarm aangeeft, en ach, een kwartiertje blijven liggen leidt niet meteen tot een uur extra file. Het zonnetje schijnt lekker door het luik, de lucht is strakblauw. Een licht ochtendbriesje doet een dag motoren vermoeden, maar wie weet... De Portugese Noord steekt meestal pas 's-middags op, en we willen toch pas na school vertrekken. Eerst maar even brood halen. Heerlijke broodjes hebben ze hier in Portugal, al eet je er wel veel. De bakker schrikt van het aantal dat ik vraag (25), en vraagt het in z'n beste Portugees (dat aanmerkelijk beter is dan het mijne) wel drie keer na. De rest van het dorp heeft helaas geen brood vandaag. Toch een hoop lol voor maar 3 euro.
Op het marktje nog even druiven en eieren gehaald voor onderweg. Onderdeel van die ideale dag is namelijk dat Monica eieren bakt voor de lunch onderweg, en daar moet je dan wel de randvoorwaarden voor scheppen. Eieren zijn een redelijk essentiele randvoorwaarde voor gebakken eieren tijdens het varen.
Ontbijt dus in het zonnetje en het wordt al een beetje warm. Gewoon genieten. Na het ontbijt gaan de kinderen aan de afwas (daarvoor hadden we ze toch genomen?) en daarna aan het schoolwerk. Floris heeft een dictee en kan voor de rest redelijk zelfstandig aan de slag. Het begrip nomade vergt wat nadere uitleg, want het boekje maakt zich hier wat makkelijk van af. Zijn dat nu zwervers, papa? Maar wel met tenten. En zijn wij dan ook nomaden? 1 kind kan meer vragen dan 10 vaders ooit kunnen beantwoorden, of hoe ging dat spreekwoord ook alweer.
Enfin, ondertussen maak ik de boot klaar voor vertrek, terwijl Monica zich door het lesje taal met Katelijne worstelt. Dit gaat, zoals gebruikelijk, weer met wat emotie gepaard (vooral van de kant van Katelijne, wel te verstaan). Baaf slaat zich manmoedig door enkele lessen achterstand heen en is inmiddels al weer aardig bij. Hij laat zich alleen nog afleiden door elke scheet (niet dat we er nou zoveel laten hier, maar zo is die uitdrukking nou eenmaal).

We vertrekken om kwart voor twaalf. De andere essentiele randvoorwaarde voor eieren onderweg is dat je onderweg bent. Dat gaat dus lukken. Het is warm, eigenlijk geen wind, dus de verwachtingen mbt het zeilen zijn niet al te hoog gespannen. Wel dat het een relaxed tochtje wordt, met een lekker zonnetje. De Parasailor heb ik toch maar klaargelegd, want ik had er twee dagen geleden nog spijt van dat ik dat niet had gedaan.
Buiten de haven is de zee zo goed als vlak en na een half uurtje draait de wind ook naar het noorden en kunnen we de Parasailor zetten. Het lijkt nog wat weinig wind, maar zodra we het zeil hebben gehesen, en hij staat in een keer goed, wakkert hij aan tot ca 15 knopen (3 Bft), schuin van achteren. Nu moet je weten dat dit ongeveer de perfecte wind is voor dit zeil. Bij meer wind wordt het opletten, bij minder gaat het ten koste van de snelheid. Maar goed, het is de perfecte dag, dus dat had je al kunnen begrijpen.
Nou zit perfectie natuurlijk in de details. De schaduw van het zeil op het dek is perfect, want in de zon is het toch wel warm, mede omdat er nauwelijks wind over dek staat (even meerekenen: 15 knopen wind van achteren, terwijl de boot 6.5 knoop gaat). Maar er zijn ook altijd mensen aan boord die wel in de zon willen zitten. Nu heeft de Parasailor een gleuf in het midden, en je raadt het al: als je in de zon wilt zitten, kun je aan bakboord precies in de strook zon zitten die door de gleuf valt.

En dan natuurlijk die eieren. Mo laat zich weer van haar beste kant zien en er komen een paar heerlijke gebakken eieren op tafel. Onderweg gooien Baaf en ik nog een lijntje uit. Wie weet vangen we wat voor vanavond. Maar de vissen bijten niet. Nu kun je dit als een kleine dissonant in deze dag zien, maar eerlijk gezegd trekt het van de haak halen en fileren van makrelen me nog steeds niet heel erg.

Dus zo zitten we heerlijk te genieten van een fantastisch tochtje langs de Portugese kust. Ik was eigenlijk van plan om onderweg alvast een stukje te schrijven, maar door al dat genieten kwam het er niet van. Zo heb je het toch weer op een bepaalde manier druk. Om ca. 7 uur komen we aan in Sao Martinho do Porto, een natuurlijke inham in de kustlijn. De entree tussen de rotsen door is maar 200 meter breed en links en rechts beuken de golven op de rotsen. Precies in het midden lopen de golven mooi van achteren en we surfen min of meer naar binnen. Best spannend. Eenmaal binnen is de deining zo goed als weg, al merk ik nu dat we toch wel wat aan het rollen zijn achter ons anker. Die deining heeft de kinderen alvast lekker in slaap gewiegd. Het enige lastige is dat ik nu wel m'n glas wijn moet blijven vasthouden ......

dinsdag 22 september 2009

Figueirda da Foz

Heeft iedereen goed gelezen dat Mo het vorige blogje van midden op zee heeft verstuurd! Monica was op een gegeven moment een tijdje in de kajuit, en was dus doodleuk een blogje aan het typen op de computer! Niks zeeziekte, niks gammel op het dek liggen. En dat terwijl er toch best wel een deining stond van schuin achter en met weinig wind ga je dan lekker rollen. Maar het meest ideale is dan dat die schat ook nog eieren is gaan bakken voor de lunch! Vanuit een klein beetje egoisme is dat toch ook wel een erg belangrijke plus.

Vandaag dan een dagje in Figueira da Foz, zoals je op de positie pagina hebt kunnen zien. School was weer begonnen en de kinderen hebben goed hun best gedaan. We hadden dan ook al een paar dagen niets gedaan en met name Baaf moest weer wat in gaan halen. Hij heeft er flink de sokken ingezet en heeft 4 lessen wiskunde, 2 lessen nederlands en een les engels achter de kiezen. Petje af. Floris en Katelijne gaan ook lekker. Je merkt dat een beetje concentratie bij hen een wereld van verschil betekent in hoe ze het doen. Katelijne kon vandaag beginnen met de nieuwe boekjes van kern 2, die in Bayona waren aangekomen, dus dat komt meteen goed van pas.

Ik kon me na school gaan storten op een lekker fris klusje: het toilet servicen. Dat betekent het pompsysteem helemaal openhalen en de rubber onderdelen vervangen. Het trekt nu weer lekker door zullen we maar zeggen en de rest vergeten we snel. Ik moet alleen wel weer ergens een nieuw service-setje op de kop zien te tikken.

Ondertussen is het weer ook weer aardig opgeknapt. Vanaf Bayona hadden we vrij koel weer. Nog net wel korte broek, maar 's-avonds zeker een trui aan. Vanmiddag werd het hier weer goed warm en de kinderen hebben nog even achter de boot een duik genomen. Mo had een flinke kluif aan de was, maar we zijn er achter gekomen dat onze "Wonderwash" (hand wasmachine) een beter resultaat oplevert dan menig wasmachine, en zeker beter dan de wasserette van Bayona. Ik ben in de tussentijd op zoek gegaan naar internet. Er zou in de haven een wifi netje moeten zijn, maar die doet het niet, dus wederom geen internet. Wel een goede viswinkel, en ik kon de verleiding van een paar mooie haakjes niet weerstaan. De mooiste die we nu hebben is goudkleurige nep-vis van ca 15 cm. Als de dorades net zo onder de indruk zijn als ik, dan eten we heel wat dorades komend jaar. Maar goed, dit alles ter compensatie van de geringe vangst tot nu toe (1 makreel).

Na deze klusjes met z'n allen even het stadje ingelopen om te kijken of we nog ergens een internet cafeetje tegen zouden komen. Wel een cafeetje, maar geen internet, dus dat geeft dan ook weer wat rust. Vervolgens liepen we langs een kapper, dus die koe hebben Floris (onder protest) en ik bij de hoorns gevat en we hebben ons goed laten kortwieken. Mo ging ondertussen, efficient als ze is, even bij de supermarkt langs. Gelukkig op tijd terug om mijn aanwijzingen voor Floris' kapsel ("egual to you?", "Si, si") in goede banen te leiden.

Kortom, weer een lekker dagje aanrommelen. De komende dagen is het plan om 's-ochtends school te doen en dan 's-middags een stukje verder te trekken. De havens liggen zo'n beetje 30 mijl uit elkaar, dus dat is met 5-6 uur varen te doen. Ik ben benieuwd naar Mo's culinaire uitspattingen onderweg.

maandag 21 september 2009

Portugal

Van Spanje naar Portugal, net nu ik alle supermarkten op mijn duimpje ken, de Eroski, de Froiz en de Gadis Gadis, is de Eroski verreweg de beste. Die bracht (soms) voor 1 euro de boodschappen voor je naar de boot. Eigenlijk is er heel veel tijd in het boodschappen doen gestoken, maar dat vond ik ook leuk. Ik weet nu zelfs welke wijn ik moet hebben hahahahaha. En een nieuwe uitdaging staat voor de deur. Afgelopen vrijdag zijn we om kwart voor 5 's morgens uitgevaren van Baiona naar Porto. Het was heel erg koud en mistig. Maar we waren met zijn drie-en. Wij waren nog op een (pret) pakketje aan het wachten maar tegen de verwachting arriveerde dat donderdagmiddag rond 18.00 uur. Zodat wij nog een soort van moesten opschieten om met de Brandaan en de Barbarossa mee te varen naar Porto. Porto was de hele dag waren zonder wind. Ik denk dat we misschien 2 uur het zeil opgehad hebben. Tegen 17.00 uur voeren wij de rivier de Doura op. Het was best spannend want er stond 3 knopen stroom, mee weliswaar, maar daar moesten we ook in aanleggen. Er kwam ons al een bootje tegemoet wat ons vertelde dat er geen plaats was, maar omdat we nu al zo dichtbij waren, wilden we dat met eigen ogen zien. De Brandaan legde aan, achter een cruise schip dat net van plan was om weg te gaan. Wat een geluk! De Barbarossa is toen als eerste aan de ruwe kade gaan liggen met een verval van 3 meter. Dat betekent dat je aan een kade ligt, waar geen voorzieningen zijn, (gelukkig wel een trapje), in een rivier met 3 knopen stroom (dat stroomt dus continu 5 a 6 km per uur) en dan ga je nog eens 3 meter omhoog en omlaag per 6 uur! Maar we lagen er en het voelde fantastisch! Porto is een heel gemoedelijk, steile, oude stad en heel gezellig. En nee, ik heb nog geen supermarkt gezien. Maar we zijn wel door het oude Porto gelopen en hebben de Kathedraal gezien. Ook zijn we naar het winkelcentrum geweest en hebben daar voor Baaf een basketbalset aangeschaft. Hij is helemaal om! We weten nu ook of het befaamde verhaal van de vieze lijnen werkelijkheid zijn en dat is gebleken uit het feit dat de bemanning van de Brandaan een lichte vorm van buikgriep had, maar of dat nou van de vieze lijnen kwam of niet, ze zaten er wel mooi mee. Wel kwam het riool uit in de rivier en eigenlijk ook vlak naast waar wij onze bootjes hadden afgemeerd, maar alle ellende die daaruit het water in plonste, werd direct opgegeten door de vissen die daar voor de riooluitgang in grote getale rondzwommen! Ook hebben we de befaamde port geproefd en nu weten we het verschil tussen een witte, een ruby en een tawney. Lekkerrrrrrr!!!!
Maar port is niet ons ding hebben we bedacht. Gisteravond hebben we nog een klein wijntje gedronken met z'n allen en vandaag scheiden onze wegen. Wij zijn op weg naar Fiqeira da Foz. De Brandaan en de Barbarossa gingen vandaag naar Caiscas. Alwaar de Brandaan naar Lissabon zal gaan en de Barbarossa door naar het zuiden. Wij gaan elkaar weer zien, maar weten nog niet wanneer dat zal zijn. Verder ligt school nu dus ook al een paar dagen stil en dat betekent dat we morgen weer aan de bak zullen moeten om weer wat dingen op te pakken. Het lukt ons niet om tijdens het varen les te geven. Ik moet zeggen dat het vandaag mijn 2de keer zal worden dat ik gevrijwaard ben van zeeziekte. Misschien dat ik nu het ideale middel heb gevonden. Het drankje van Ruth en een reisziektepillentje. Baaf staat inmiddels ook weer rechtop, maar Floris heeft ook al wel de vissen gevoerd. Katelijne staat sinds vanmorgen nadat ze haar bed is uitgekomen, in de ligstand. Ook hebben we wel weer wat klusjes te doen, wasjes te draaien en het pompje van het toilet moet nagekeken en eventueel vervangen worden. Het toilet lekte en er kwam een gigantische hoeveelheid water naar binnen. We durven nu niet meer de afsluiters open te laten staan, maar dat is dus erg onhandig. De mist is momenteel opgetrokken, nu dus 15.00 uur in de middag kunnen we eindelijk zien waar we varen! Waarschijnlijk doen we er nog zo'n 4 en half uur over!

woensdag 16 september 2009

Nieuwe Foto's

We hebben weer nieuwe foto's geplaatst. We waren een paar weken achter, dus het zijn er heel wat geworden! Kijk in Rias Bajas en ga er maar lekker voor zitten.

Volg onderstaade link:
http://picasaweb.google.com/MonicaDaniel86/RiasBajas?feat=directlink
Posted by Picasa

Een dag op de boot

Hoe ziet een dag op de boot eruit? Zoals we nu in een haven liggen, liggen we aan de walstroom, hebben we dus electriciteit en kunnen daarmee water koken, alle lampjes aan doen en hebben we warm water in de boiler. Dat wil zeggen, dan hebben we een lekkere warme douche aan boord. Als we op de motor varen hebben wij ook geen warm water in de boiler en dat is gek, want dat hebben de meeste boten wel. Wij kunnen wel warm water maken als we de kachel aan doen. Das niet echt handig nu we naar de warme gebieden gaan, maar misschien zijn we dan wel blij met een koude douche. Maar goed, als we voor anker liggen, liggen we voor anker, kunnen niet de wal op, maar moeten met het bij-bootje naar de bakker. De wekker gaat hier om kwart over 8. Dat is al een luxe. Half 9 staan we op en meestal heb ik dan een koude douche. Even bijten, maar je bent wel wakker! Daarna gaat Daniel meestal brood halen, kleed ik de kindjes aan, die ook zo zachtjes wakker worden en gaan we ontbijten. Na het ontbijt volgt les. Baaf is echt wel flink bezig en Floris en Katelijne zo'n 2 tot 3 uurtjes. Daarna is het even spelen en nu we in Spanje zijn, lunchen we rond 14.00 uur. Als we voor anker liggen gaan we wandelen, naar het strand of bij elkaar spelen. Als we in de haven liggen, zijn wij aan het klussen. Het internet dat er vaker uitligt, dan erin zit, neemt erg veel tijd in beslag. Het is ook onmogelijk gebleken om iedereen te beantwoorden, maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij ben met alle berichtjes. Ik vind het echt super leuk en de kinderen zijn er ook heel blij mee. Meestal volgt om half 7-7 uur de borrel en die duurt tot ongeveer 21.00 uur. Daarna moeten we nog koken, eten en eventueel douchen en naar bed. We hebben uiteindelijk de Spaanse tijden overgenomen. Je ontkomt er ook niet aan. De bakker is pas om 10 uur open (heel gek) en de supermarkt om half 10 of ook pas om 10 uur. Daniel heeft menig keer bij de bakker het brood uit de oven moeten trekken.
Maar ook hier is een einde aangekomen. Vrijdag hebben we het plan om naar Porto, Portugal te varen en moeten we flinke stukken varen. Dit omdat in tegenstelling tot de Spaanse kust, Portugal (naar zeggen) weinig havens en weinig leuke havens aan de kust heeft. We gaan het meemaken. Dan zal het met het ontbijt, les, lunch en de borrel anders gaan lopen dan gepland. Als we varen doen we vooralsnog nog niet veel. We hangen, we liggen, sommigen lezen, of hangen aan de nintendo. Eten maken is al een hele kunst en eigenlijk staat alleen Daniel rechtop!
Maar goed, hij is dan ook de kapitein en een liggende kapitein is eigenlijk ook een beetje gek.
Dat neemt niet weg dat het jammer is dat we Spanje gaan verlaten!
Een nieuwe periode breekt aan. Spannend, leuk, maar ook vanne; wat gaan we nu weer meemaken?

dinsdag 15 september 2009

Laatste haven in Spanje

Woensdag 9 september zijn we vanuit de haven in een baaitje gaan liggen.
Het zag er weer supermooi uit. Uitzicht op de stad Sanxenxo met strand. De volgende dag hebben we Sanxenxo verlaten en voeren we naar Isla Cies. En wat is het daar mooi zeg! Gelukkig was het nog geen weekend want dan zou het eiland vollopen met Spanjaarden en nu konden we nog even zorgeloos genieten. We hebben lekker op het strand gelegen, een superlange wandeling naar de vuurtoren gemaakt en zelfs nog hardgelopen. Gelukkig dit alles niet op een en dezelfde dag hahahaha. En dat van die Spanjaarden hebben we geweten! We waren niet alleen! Maar het mocht de pret niet drukken, Isla Cies is echt een schitterend eiland! Ook hebben we weer bezoek gehad van onze vrienden, de douane! Waarschijnlijk staat het op onze boot geschreven; controleer ons! Ons moet je hebben. Maar ook hier wennen we aan, ze hoefden niet aan boord en na het invullen van alle formaliteiten, kregen we zelfs een blauwdruk. Die hebben we van de fransen helemaal niet gekregen! Gisteren zijn we van Cies naar Bayona gevaren. Klein stukje van 7,5 mijl. Maar wederom zonder wind. Dat wordt wat hoor, iedere keer als wij het anker lichten, valt de wind weg of komt hij uit de verkeerde hoek. Nu vinden wij, ik en de kinderen dat niet zo heel erg, want het leven aan boord blijft dan stabiel en gaat gewoon door. Daniel vindt het dan wel jammer dat, als we kunnen zeilen, het niet kan omdat er geen wind staat. Maar niet getreurd, we lagen amper in de haven en de wind stak op! En wat voor een wind, hij blies ons zowat van de boot. Vandaag hebben we de boot maar omgelegd, zodat nu de wind van voren komt en we daar geen last meer van hebben. Vandaag is sowieso beetje een verloren dag, want we hebben gister flink aan de borrel gezeten en het was weer errug gezellig! Vandaag alles dus maar op de automatische piloot. Met lesgeven gaat het gelukkig wel goed. Katelijne is keigoed in rekenen en kan zelfs al bietje lezen. Erg leuk! Floris is ook hard aan het werk, ik vind dat hij veel moet doen. En Baaf heeft zijn eerste cijfer binnen, een 7 voor aardrijkskunde. We zitten dus in stijgende lijn. Toch zijn we ook benieuwd naar het leven in Den Bosch en daarbuiten in Nederland. Zeker nu de vriendjes weer naar school zijn gegaan, moeten we veel aan ze denken! En op Sint Jans! Spannend allemaal hoor. We missen jullie allemaal wel hoor ook al hebben wij het hier ook fijn. Bedankt voor alle, fijne lieve berichtjes en het is leuk te zien dat onze site zo veelvuldig bekeken wordt.

woensdag 9 september 2009

Langzaam verder varen......

Van Camarinas zijn we verder gevaren naar Rianxo, dieper de baai van Ria d'Arousa in. Ook daar was het schitterend. We kregen inmiddels mooi weer en dat hebben we nog.
Ik heb ook gehoord dat het in Nederland ook lekker na zomeren is, dus dat is wel zo lekker! Zo zet de herfst in met veel wind, zo zit je weer na te zomeren in een lekker temperatuurtje. Rianxo heeft ook een lekker strandje en daar was het ook weer zo mooi. We hebben voor de 2de keer hardgelopen. Baaf deed dit keer ook mee en liep met de mannen mee. Ik was helemaal verbaasd, want hij doet het erg goed. Op zondag hebben we in de namiddag het anker weer gelicht en zijn doorgevaren naar Pedras Negras. Dat is een vakantiedorp en als je daar aankomt, dan denk je, wat is hier te doen? Maar de volgende dag hebben we een wandeling gemaakt en zulke mooie foto's gemaakt, dat als je die ziet, je inderdaad wel kunt voorstellen dat het daar erg mooi is en je daar graag op vakantie wilt. De foto's houden we nog even geheim hahahaha, neeeeeeeeee, we hebben nog steeds geen internet helaas! Verder doet iedereen het goed, het les geven, de vorderingen, we raken er al en klein beetje aan gewend. De Nebulea heeft afscheid genomen, zodat we nu nog met z'n drie-en zjn, wij, de Brandaan en de Barbarossa. Met deze 3 boten willen we graag naar Porto, Portugal. Dit omdat Porto ten zeerste wordt afgeraden. Het water schijnt daar zo vies te zijn, dat als je lijn in het water valt, je al ziek wordt van de natte, dus vieze handen, als je die lijn weer binnenhaalt. Of dit werkelijk zo is of een broodje aap verhaal, zullen we zelf moeten ondervinden. Van Pedras Negras zijn we naar het einde van de volgende baai, Pontevedra naar Combarro gevaren. Op weg hiernaar toe hebben we onze 1e vis gevangen. We vonden het allemaal erg spannend, vanaf het moment dat ie aan de lijn zat tot het moment dat ie met een lekker wit wijntje opgepeuzeld werd!
Laten we het erop houden dat we geen helden zijn in het dood maken van vis! 'S avonds zijn we met z'n allen uiteten geweest en hebben vreselijk gelachen en erg lekker gegeten.
Chet jongen, gefeliciteerd met je 15-de verjaardag!
Combarro is een oud dorpje volledig in het teken van Jezus en Maria. Op menig plaats in het dorp stonden stenen pilaren met aan de bovenkant een beeldje van Jezus en aan de andere kant een beeldje van Maria. Nu was het ook nog zo dat 8 septeber de geboortedag van Maria is, zodat gedurende de hele dag vuurwerk werd afgestoken in de bergen. Ook leuk, vooral als je nog niet weet waarom al die salvo's afgestoken worden en dat dit ook nog eens een hele dag duurt. 's Middags zijn we weer uitgevaren naar Sanxeno, omdat de weersverwachting heel veel wind voorspelde en wij veilig in een haven wilden liggen. Daar liggen we nu, voor veel geld, met z'n drie-en aan een steiger. Een gigantische haven met hele dure schepen, maar geen wasmachine te vinden. Vanmiddag zullen we weer doorgaan, de wind schijnt mee te vallen! Tot later, groet Monica

donderdag 3 september 2009

Caraminal

We zitten nu in Ria de Arousa. Daar hebben we 1 nachtje geankerd bij het plaatsje Aquino. Daar was niet zo veel aan, dus waren we daar ook zo weer weg.
De volgende dag zijn we verder gevaren de Ria in naar Caraminal. Nou en hier is het leuk! We liggen een beetje te chillen. De barbarossa, de Brandaan en de Nebulea liggen hier ook en we hebben onze eerste strand BBQ achter de rug. Het was gezellig! Nu houdt het weer niet over, dus gister hebben de dames een stukje hardgelopen en ook dat ging goed.
Daniel, Giel en Koen (de jongens van de Barbarossa) liepen een iets steiler stuk. Ik wil niet zeggen dat de heren het van de andere boten lieten afweten, maar.......die hadden andere dingen te doen zeg maar! hahahahaha. Verder eigenlijk geen nieuwsen! groet, Monica