Vrijdag 25 december, 1e kerstdag/ 1860 mijlen afgelegd

Nu half 12 bij ons in de middag en nog 3 en een half uur te gaan! Gisteren op kerstavond hing eindelijk ons kadootje aan de lijn. Een echte verse "black tuna"! Na 6 keer de lijn uitgerold te hebben gehad, doordat er een vis inhapte, was de lijn 5 keer zonder succes binnengehaald, waarvan ook een keer zonder haakje. Die had de laatste vis zich in het gevecht weten mee te trekken. En dat betekent dat er nu in de Atlantische oceaan ergens een vis met een haakje en een erg lelijk plastic visje in zijn bek rondzwemt. Maar uiteindelijk hebben we hem dan toch gevangen en hij was mooi! Een 50-60 cm mooi dik visje en zoooooooo lekker! Die gaan we morgen eens lekker oppeuzelen. Verse tonijn op 1e kerstdag, echt een kadootje! Daarna hebben we nog een spelletje gedaan en warme chocolade melk gedronken. Het was echt een heel gezellige kerstavond, waar onze kinderen ,ik denk wel ieder jaar aan herinnerd zullen worden; Weet je nog toen op die Atlantische oceaan? hahaha. Verder hebben we een heftig nachtje achter de rug! We hebben onze eerste echte squall gehad en dat is een zeer zware wolk gevuld met regen, heel veel regen. Gelukkig zat er niet zoveel wind in, maar we moesten toch (in ons onderbroekie) de parasailor eraf halen. Dit kost ons een uur. Daarna viel het dus wel mee met die wind en hebben we de parasailor er weer opgezet. Maar toen kwam toch die wind en kwamen we zo schuin te liggen, dat ie er toch ook weer af moest. Ook hadden we nog een groot tankschip op onze route, die we op moesten roepen omdat hij indraaide en ik dacht dat hij ons niet zou zien. Gelukkig gaf hij gehoor aan onze oproep en draaide met zo'n grote bocht om ons heen, dat ik dacht, dat hij weer rechtsomkeert maakte. Toen zagen we nog een slapende walvis! Maar dit was via de verrekijker, dus konden we niet zo heel erg goed zien. Uiteindelijk hebben we ook de Brandaan en de Barbarossa kunnen spotten aan hun lichtjes, maar dat was voor ons net het moment dat de parasailor er weer af ging en dat betekent voortgang inleveren en toen zijn zij weer zover vooruitgelopen dat we nu weer een slordige 7 mijl op ze achter liggen. Nou ja, 7 mijl, dat is zo'n anderhalf uur. Maar al met al betekent het, dat we er bijna zijn! We hebben het heel goed gedaan met z'n allen. Het ging fantastisch. Het zijn toch 14 nachten en 15 dagen op zee, alleen maar zee! En het voelt heel, heel erg goed! Ik ben zo erg trots op ons allemaal! De laatste mijlen worden weggetikt en we zien nog geen land, terwijl het hier slechts 8 meter diep is en dat terwijl we van dieptes komen van 2000-5000 kilometer!!!!! Dus dat is wel even schrikken. Verder is het hier mogelijk nog warmer.......Paramaribo here we come!