Ait Ben Haddou- Marrakesh

Vanuit het decor naar de drukke stad! Eerst naar de Kasbah van Ait Ben Haddou. Dat was mooi. We moesten de rivier oversteken en dat ging net.....Daarna door een droge moddersubstantie naar boven. Je begrijpt echt niet dat hier mensen wonen en kindjes die waarschijnlijk ook nog naar school gaan. We komen overal kindjes tegen en geen vader of moeder die ze uit school haalt......ze worden gewoon de drukke weg opgezet, daar waar je 100 km per uur mag rijden! In de Kasbah komen we een filmster tegen. Ze heeft takkenbossen op haar rug en nodigt ons uit om in haar huis te kijken. Hier werd de film de Gladiator opgenomen. Je weet wel, de scene waar hij Gladiator speelt, die is hier opgenomen. Vol trots laat ze de foto's van de opnames van de film zien. We begrijpen nu waarom de film hier is opgenomen, er is niets veranderd in 2000 jaar. Lemen huisjes en ezeltjes op een binnenplaatsje. De enige moderne atributen zijn de schotel antenne en de mobiele telefoon. De essentieels van het moderne leven zeg maar! We vervolgen onze weg een stukje "of the road piste". Dit is de oude route door de bergen heen. Hicham, onze chauf vind het geweldig en de jongens ook. De meisjes wat minder! Echt in the middle of nowhere, totdat we een meneer tegen komen op een brommertje met muts, winterjas en handschoenen aan op weg naar ...... huis voor lunch waarschijnlijk...........not! We trekken door de hoge atlasgebergte richting Marrakesh. Het landschap verandert weer. Meer groen en rood. Het uitzicht blijft schitterend. Na 4 uur haarspeldbochten werk komen we langzaam op het vlakke land van Marrakesh. Daar is het druk en rijden overal brommertjes. Een echte derde wereldstad. Mo vindt het echt op India lijken. Het ruikt er ook hetzelfde. De drukte, de chaos, de shopjes, het komt echt op je af gestuiterd. Eerst worden we afgezet voor een super de luxe lunch in een echt palais restaurant. Zeer decoratief versierd inclusief sexy buikdanseres, die overigens bij Daniel (zoals hij zegt) niet echt de eetlust kon opwekken. Zeer lekker eten.Daarna meteen door naar de main square, The Djemaa el Fna. Daar werd Mo meteen gehasseld, omdat ze foto's nam maar er niet voor betaalde en Baaf kreeg meteen een slang omgehangen en een aap! Maar omdat we net gearriveerd waren, waren we daar nog niet echt aan toe. Maar goed zo gaat dat hier nou eenmaal. De kakkafonie van geluiden, indrukken, geuren, mensen zijn overweldigend. Dit kan alleen maar hier in Marokko, Marrakesh. We proberen de eerste indrukken te verwerken door rustig een rondje te lopen. Maar helaas zonder resultaat. Iedereen probeert telkens weer, geld aan je te verdienen. We vluchten maar de Souks in, dit is niet veel beter, maar vinden wij wel veel leuker. We stranden in de shopjes waar je te kust en te keur souveniertjes kunt kopen. Baaf ontpopt zich als een rasonderhandelaar en we worden er hebberig van. Uiteindelijk durven we ook het plein weer aan, maar dat blijkt in de avonduren totaal veranderd te zijn. Foto's van slangen en apen kun je nu toch niet meer maken, dus het decor heeft plaatsgemaakt voor eettentjes, waarzegsters en verhaalvertellers. Wij houden het voor gezien en gaan voor de kinderen eten in de Mac, want die heb je hier ook gewoon. Ons hotel ligt overigens in een moderne wijk, waar zich tal van restaurants, hotels, moderne westerse winkelketens en dus ook de Mc Donalds zich bevinden. De tegenstelling met de medina is enorm.

De volgende dag vinken we de nodige essentiele monumenten af. Met de 4WD van Hicham gaat dat best efficient. Weliswaar is hier asfalt, maar het is toch ook hier een soort off-the-road rijden en het recht van de sterkste geldt ook hier nog steeds. Het paleis van de groot-vizier maakt op Daniel de meeste indruk. Nog maar zo'n honderd jaar geleden speelde hier een soort Aladin verhaal af, inclusief intriges, moorden, slaven en harems. Prachtig paleis. Verder de graftombes van een oude dynastie, die voor de verandering eens niet is geplunderd. In de middag weer naar de Djeema. De kinderen hebben hun angsten overwonnen en willen nu wel eens echt een slang en aapje op de schouder. En ach, hoevel je ze ook geeft voor een foto, het is nooit genoeg. Verder nog een keer de Souks in, want dat is toch ook echt Arabië en volgende week zitten we weer in de Westerse Canaries. Na een drankje met uitzicht over het plein zit Marrakesh voor ons er op. Morgen naar de bergen.