Nieuwjaarsdag

Iedereen bij deze de allerbeste wensen en een heel gelukkig 2010!!!!!
We liggen nu een week in Paramaribo en het valt ons zwaar hahaha. Nou als ik heel eerlijk ben, valt het mij wel zwaar. Ik ben werkelijk helemaal lek geprikt door de muggen. Ben al langs apotheek geweest om te vragen of ze alsjeblieft iets hebben tegen de jeuk! Gelukkig ben ik de enige die ze lekker vinden, al mogen Katelijne, Baaf en Floris ook niet klagen. Daniel is volgens mij maar 1 keer geprikt de bofkont! We liggen hier in Suriname op de Suriname rivier alwaar het qua stroming ook echt kan spoken. De stroming loopt op zeker nu het gisteren volle maan is en het over 2 dagen springtij is. Op springtij is de waterstand op zijn hoogst en de stroming op zijn snelst. Mogelijk dat het dan 4 tot 5 knopen zal stromen en dat is veel, want dat is 4 tot 5 mijl per uur en zelfs op de oceaan gingen wij soms zo snel nog niet! We liggen in chocolade bruin water. Modderwater. Onze watermaker is sinds gisteren verstopt dus water kunnen we vanaf nu tot we Suriname gaan verlaten, niet meer maken. Jammer, want het is hier zo bloed heet dat je heel graag wilt douchen! Zwemmen kan hier al helemaal niet, er schijnen zelfs piranjas in het water te zitten. Barbarossa durft wel, die laten zich achter de boot dagelijks in het water zakken. Giel durft zelfs kopje onder. Maar goed, we liggen hier nu een week en het was steeds goed gegaan. Door de stroming is het wel vrij moeilijk om met je bijbootje naar de kant te varen, maar met vele handen kun je wel aanleggen. Gedurende deze week hebben we zo'n beetje Paramaribo verkend. Warm, het was er vooral warm. En de mensen zijn erg vriendelijk. Helaas moesten we veel met de taxi doen, boodschappen halen en dat soort geneuzel. Het ligt allemaal ver uit elkaar. Het inklaren was ook zo'n feest, daar hebben we 3 dagen over gedaan. Althans Daniel heeft daar 3 dagen over gedaan. Maar op het laatst moesten we allemaal mee. Ze wilden allemaal het gezicht zien wat bij het paspoort hoorde. Alleen moesten we daarvoor wel een half uur in de taxi zitten en weer terug natuurlijk! Eerst moet je naar de vreemdelingen politie, daarna naar het consulaat en dan naar de immigratie. En denk maar niet dat het allemaal naast elkaar ligt. Maar goed, de felbegeerde stempel staat in het paspoort en als we het land weer willen verlaten moeten we weer zo'n moordrit maken, maar dat is voor later! En je zou denken dat als je Nederlands bent het het allemaal makkelijker zou maken. Mooi niet! Verder heb ik in mijn leven niet zo veel vuurwerk gezien als hier. Ze zijn al 3 dagen aan het knallen en heel mooi sierwerkwerk aan het afsteken. We zitten op onze bootjes natuurlijk 1e rang dus het is geweldig om het allemaal vanaf het water te bekijken. En ze zijn gek op knallers. Miljoenenklappers en dat echt overal! Vooral de winkeliers boxen tegen elkaar op wie de langste, de hardste en natuurlijk de grootste heeft. Net als in het dagelijks leven zeg maar! Gisteren met oudjaar was het echt heel erg druk in Paramaribo. En het was een gekke dag. Ten eerste raakten we Baaf kwijt. Nou is mijn vertrouwen in die Baafmans erg groot, maar als het zwart ziet van de mensen en het werkelijk zwart ziet van de mensen en je kind niet binnen 10 minuten terug is, krijg je daar toch echt wel buikpijn van! Gelukkig had hij gevraagd of hij op een ijskar mocht klimmen omdat hij zijn "ouders" kwijt was en dat mocht, dus zodoende kon hij Daniel spotten. Ik zelf belandde in mijn zoektocht in een grimmige menigte die het ook wel leuk vonden om met volle bierblikjes te gooien. Gelukkig was dit van korte duur en eigenlijk het enige incident van een druk en warm Paramaribo waar toch iedereen om 12.00 noon aan het bier gaat! Toen we na een lange drukke gezellige dag weer naar de boten terug gingen vonden we daar de Brandaan op een heel andere plek als waar we haar hadden achtergelaten. Nou is het zo, dat de Brandaan nooit gaat krabben, maar nu moesten Toine en Mira daar toch aan geloven. Zij was bijna in de bosjes beland en wie weet welke weg ze daarvoor heeft afgelegd, maar gelukkig is er geen schade gemaakt en kon ze weer op haar vertrouwde plekje gaan liggen. Dat was al met al nog maar net achter de rug of er kwam me daar toch een vreemd iets aan drijven. Een soort van caravan, woonachtig iets wat stuurloos op die snelle rivier dreef om 22.30 uur 's avonds. En die dreef recht op Valentijn en Brandaan af. Gelukkig voor ons kreeg hij een wending, maar daar was nog altijd de Brandaan over. Daniel is als een gek in de bijboot gesprongen en gelukkig kwam Toine er toen ook nog net op tijd aan en met 2 van die bijbootjes konden ze net op tijd het gevaarte van de Brandaan afwenden. Een zucht van verlichting! Daarna zijn we maar met z'n allen aan de borrel gegaan, die we toen hard nodig hadden. Het oud en nieuw hebben we gezellig ingeluid. En nu zitten we te wachten tot het tij gaat keren, want we varen vandaag naar Domburg. Daar gaan we ook een paar dagen liggen en gaan we ook een klein tochtje het binnenland in maken. Op naar nieuwe avonturen zeg maar!