Carriacou, Tyrrel Bay

Vrijdag hadden we ons laatste gezellige dagje in de drukke Prickly Bay. Een laatste borrel op het prive strandje van het resort met de Rebel en de Waterman. Na de borrel heeft Henri van de Waterman heerlijk voor ons gekookt en dat hebben we bij ons aan boord opgegeten, omdat zij voor reparatie op de kant staan. Het was een zeer gezellig avondje! De volgende dag zijn wij naar Moliere Point gevaren. In een volgend baaitje lag daar een vrije mooring, alwaar wij ons aan konden vastleggen. Je mag hier niet ankeren vanwege het vele koraal waar je prachtig kunt snorkelen. Allereerst maar eens de onderwaterbeeldentuin opgezocht. Er liggen her en der zo'n 65 beelden onder water (zie: www.underwatersculpture.com). We hebben er 3 kunnen vinden. Een kring van kinderen, een halve vrouw met hoed (?) en een paar liggende beelden, die heel luguber wel graven onder water leken. Al met al wel supergaaf om zo te snorkelen en ook de kinderen waren erg enthousiast. Terug in ons eigen baaitje waar we helemaal alleen lagen konden we ook nog lekker snorkelen. Best spannnend om zo alleen in een baai te liggen. Ik had visioenen van locals die aan boord kropen en sliep daardoor wat onrustig. De volgende dag, zondag, werden wij al vroeg gewekt door een catamaran afgeladen met toeristen, die aan onze mooring wilden liggen om te snorkelen. De pilot (= boek van de waarheid) zegt inderdaad dat we plek moeten maken, dus wij moesten verliggen. Het is gebleken dat het weekend en met name de zondag, geen fijne dagen zijn, omdat het overal stervensdruk is met jawel, toeristen. Gek genoeg voelen wij ons geen toeristen. Wij zijn meer reizigers. Na een laatste snorkelsessie gingen we op weg naar Carriacou. Een volgend eiland behorend bij Grenada. Een pittig tochtje met veel wind en we moesten ook scherp aan de wind varen. Het tochtje duurde ruim 6 uur. En uiteindelijk konden wij ons achter de Rebel vastleggen aan een mooring. En nu liggen we in Tyrrel Bay. Ook een drukke baai, waar we ons nog moeten orienteren. We hadden onderweg nog 1 wit tonijntje gevangen en een hele grote, dikke, vette, andere tonijn. De kleine tonijn hebben we samen met de Rebel bij de borrel opgegeten en hij was heerlijk. De grote, dikke, vette moet vandaag gefileerd worden. En zo doen we vandaag school, heeft Daniel net de bijboot voor de 100-ste keer geplakt met een nieuw spullentje en ga ik zomaar eens de kant op voor wat brood en wie weet nog andere supermarkt lekkernijen. Vanmorgen om 10.00 uur hebben wij al onze eerste mangrove-oesters gegeten. Hele kleine oestertjes, maar ze waren erg lekker. Ik ben niet zo heel erg gek op oesters, maar deze, met een drupje limoen en tabasco, zijn heel erg lekker!