vrijdag 2 oktober 2009

Lissabon en Faro

De volgende dag en dan praten we over maandag 28 september, zijn we naar Lissabon gevaren. Ook weer zo mooi om met je eigen bootje over de Taag te varen en daar onder die (inderdaad Bart!) indrukwekkende brug door te varen. De Alcantara haven is warm, bloedheet zelfs 33 graden en geen zuchtje wind. Helaas wordt ook Katelijntje ziek, maar met een pillentje erin, konden we toch nog Lissabon verkennen. We zijn met de tram naar het oude centrum gereden en hebben daar tal van mooie dingen gezien. Drankje op het terras, oud trammetje naar boven, oud liftje naar beneden. Boeken gekocht over Marokko, want dat plan wordt steeds concreter en uiteindelijk heerlijk gegeten buiten op een schitterend pleintje. Helaas was Katelijne toen volledig ingestort en moesten we haar terugdragen naar de boot. De volgende dag bleek dat ook zij, het buikgriepvirus te pakken had, waar ze gelukkig al weer langzaam herstellende van was. Na weer een flinke was met de wonder wash (ik ben er steeds blijer mee)en les op de boot, konden we het tweede gedeelte van Lissabon gaan verkennen, Belem. De toren en het standbeeld aan de Taag en het klooster. Alles weer mooi. 's Avonds wederom buiten gegeten, maar dit was niet zo spannend om over naar huis te schrijven! Weer laat aan boord. Geen internet en geen ontvangst met de SSB. Sorry Jola, volgens mij heb ik je laten schrikken!!!!!
De volgende dag vertrokken we om 13.00 uur om naar Lagos te varen. Het zuidelijke Portugal en zo'n 120 mijl verderop. Helaas weer geen wind, maar zoals gezegd vinden ik en de kinderen dat helemaal niet zo erg, want de boot lag als een huis en alles ging gewoon door. Dus we hebben school gedaan, eten gemaakt, gebakken eieren met kaas,tomaat en ham
gegeten, boeken gelezen, oefeningen voor buik-billen en benen, grapje!!!!!!!!!!!! en lekker geluierd. Eten maken 's avonds ging ook prima en ook de nacht hebben we prima doorgebracht. Niemand ziek! Ik heb zelfs dvd-tje kunnen kijken en werd opgeschrikt door springende dolfijnen in het holst van de nacht op een spiegelgladde zee. Waaaaah!
Mijn grootste angst is nog altijd die hele grote walvis die 's nachts zo plots langs je boot komt zwemmen...........
Wel veel mist en we zijn nog steeds heel erg blij met onze AIS en radar. De volgende dag voeren we langs Lagos, maar na wat smsjes besloten we om door te varen naar Faro om daar de Brandaan en de Barbarossa weer te ontmoeten. En zo geschiedde, we liggen nu in een soort van waddengebied bij Faro en hebben onze eerste welkomst borrel al weer achter de kiezen. Gezellig!

1 opmerking:

Albert zei

Blijft super die berichten. Spanning stijgt ook met het stijgen van de afstand tot thuis en dichterbij komen van de grote oversteek.
Die brug bij Lissabon ben ik ooit overheen gereden. Kreeg gewoon hoogtevrees in de bus.