Op weg naar Bermuda: nog 120 mijl te gaan

Zo zwaar als we het gisteren hadden, zo goed gaat het nu weer. Het blijft me telkens verbazen hoe verschillend de zee kan zijn, in korte tijd. Gister, nadat de wind was afgenomen hebben we nog een dag lekker gezeild. Beetje teveel gereefd, maar we hadden niet zo'n zin om al te schuin te gaan, en ach 4-5 knopen is toch ook prima. Zo merk je dat 2 dagen hakken niet in je koude kleren gaat zitten. Gisteravond is de wind nog verder afgenomen en hebben we de motor gestart. De zee was vrijwel vlak geworden (op de eeuwige oceaandeining na), het was onbewolkt en de maan deed goed zijn best. Dat beeld gaat me zeker bijblijven en is onbeschrijfelijk als je het nooit hebt meegemaakt. De glinstering van de maan op de zee, de miljoenen sterren en een uitzicht van 360 graden rondom en 180 graden bovenlangs. Da's veel om naar te kijken in zo'n nachtwacht. Dan is 3 uur opeens vrij kort. Vanochtend lekker gedouched met z'n allen op het achterdek. Wat een luxe toch, lekker al het zout uit de haren wassen en iedereen weer lekker fris. Maar ook wel behoorlijk koud. We merken duidelijk dat we uit de tropen zijn. 's-Nachts zitten we inmiddels met zeilpakken aan tegen de kou en de dekbedden hebben we ook weer tevoorschijn getoverd. Overdag is het nu weer erg lekker, met veel zon. Het mooie weer (afgezien van eigenlijk wat te weinig wind en uit de verkeerde hoek) blijft de komende dagen nog even, dus we zullen wel door motoren tot aan Bermuda, waar we morgen verwachten aan te komen.