liever op school te willen zitten dan op zo'n vreselijke hobbelende boot in zo'n vreselijke warrige zee
Baaf zegt;
ik merk dat we langzamerhand naar huis gaan, want het is hier koud!
Katelijne zegt;
ik zal blij zijn als we er zijn!
En eigenlijk willen we dat allemaal! Het is jammer dat we een van de weinige boten zullen zijn die Bermuda aandoen, want elke boot die we kennen is rechtstreeks naar de Azoren gevaren. Toch is het ook wel weer leuk om na een week een tussenstop te maken. Even bij te komen, weten hoe het ook alweer ging allemaal. Misschien een laundry service en zeker een supermarkt bevoorrading aan te doen. Toch loopt alles als een trein. Jammer dat de vissen niet willen bijten, maar gelukkig blijft het zeewater nu waar het wezen moet en vliegt het niet meer door de kuip en door de luiken heen. Pfffffft. Onnodig om te zeggen dat we weer water gemaakt hadden! De dekbedden zitten er zogezegd weer in en het is ook weer fijn om een shirtje aan te trekken. Dát is wel heel erg lang geleden. Bikini's kunnen dadelijk ook opgeborgen worden. En zoals Daan heeft gemeld, de zeilpakken zijn ook weer tevoorschijn gehaald. Ongelofelijk dat je van het een op het andere moment weer in 4 lagen gepeld zit. Het water is hier nu 20 graden. Dat is 8 graden kouder dan in de Carieb. De Carieb hebben we nu voorgoed achter ons gelaten. Je merkt het ook aan de lucht. Frisse, blauwe met wolken luchten, een beetje zoals we thuis ook hebben. We denken veel aan thuis. Het is ook goed om weer naar huis te gaan, maar we moeten ook niet vergeten nog even te genieten wanneer dit kan (al heb ik de boot de laatste dagen ook heus weleens vervloekt......)want we hebben tenslotte nog 2 en een halve maand te gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten