BVI's, Virgin Gorda, St. Thomas Bay, Spanisch Town

En jaaaaaaaaa, we hebben het weer gered! Gisteren rond een uurtje of 6 in de avond hebben we het anker gelicht en zijn we naar de BVI's gevaren. 86 mijl verderop! Windje bak-stag, 18-25 knopen! Heerlijk ging het, we voeren wel 7 tot 8 knopen en ook dankzij een nieuw geverfd onderwaterschip! We vliegen er weer over! Helaas na de eilanden toch iets meer wind op de kont en dus nare golven. Das weer wennen. De kinderen doen het echt prima! Die gaan gewoon liggen en vallen dan in slaap! Ik moest wel even een pilletje slikken, maar na wat hazeslaapjes kon ik het ook wel weer hebben. Eigenlijk hebben we er ook wel weer zin in om te gaan varen. Sint Maarten was hoe leuk het ook was, net iets te lang geweest. Gelukkig was daar de Modesty en hebben we een heerlijke tijd gehad. Maar we hebben het niet goed gedaan, we hadden toch die eerste week het water uit gemoeten, ondanks de slechte weerberichten. Maar goed, zo was het en zo is het nu. De schroefas lekt helaas ook nog steeds water, maar we weten niet precies waar dat vandaan komt. De watermaker daarentegen produceert als een gek, dus dat gaat goed. Bij deze wil ik nogmaals zeggen dat het echt de moeite waard is om als vertrekker een nieuwe watermaker aan te schaffen, want we hebben nog steeds garantie en dankzij Rob Wink in Nederland en zijn goede service zijn we ook nu weer erg goed geholpen! Nu maar hopen dat we er nog lang plezier van mogen hebben! Maar goed, de BVI's. Vanmorgen rond 8 kwamen we hier aan. Daniel heeft ingeklaard en ik ben met school begonnen. Niets geen vakantie hierzo, doorgaan zullen ze! Maar niet getreurd nog maar een paar weekjes en dan begint voor Floris en Katelijne al de grote vakantie. We moeten ook wel, want nog even en dan gaan we weer heel lang varen en kunnen we ook geen les geven. We willen dan graag klaar zijn voor Floris en Katelijne. Baaf doet het ook nog steeds goed. 6 dagen per week buffelen, maar met resultaat. Ook voor hem geldt, doorgaan, vooral doorgaan, want straks tijdens de langere stukken heeft niemand zin om uit die ligstand te komen! Ach, dat is misschien niet helemaal maar, maar het leven aan boord, gaat langzaam en er gebeurt niet zo heel erg veel. De ervaring leert dat school moeizaam zal gaan, dus we moeten nu even aanpakken! Toen we uiteindelijk anker op waren gegaan en net de hoek om, kregen we sms van de Jonathan. Ze voeren achter ons!!!!!!! Maar moesten eerst langs de apotheek voor kleine Luuk. Hij heeft soort van spruw en is erg pijnlijk. Daarna kijken we nog wel of we aan de borrel gaan of dat we nog een klein stukje gaan varen.......