Dag 9, nog 845 mijl te gaan en ... klapgijp

Vanmorgen was er een akelig miezerbuitje, maar dan wel zo eentje die een hele lange dag kan duren! Alles grijs en grauw en nat en somber. Zo mooi als dat het gister was, zo somber was het vandaag. Op een geven moment, (er was voor vandaag geen wind voorspeld) kwam er wind en tegelijk een regenbui met nog meer wind en daarin een draaiende wind. Daniel was met de zeilen bezig en dacht, ik trek eerst maar even mijn zeilpak aan en tegelijk komt daar de KNAL...... klapgijp en even later is heel de grootschoot UIT de boot getrokken! Ik ben zó blij dat we op dat moment allebei binnen waren, het was echt een doodsklap geweest! De ergste scenario's gaan nu nóg door mijn hoofd, maar we hebben zoveel geluk gehad. Inmiddels heeft die handige Daan de boel weer provisorisch hersteld en we kunnen er weer mee zeilen. De traveller (wagentje waarmee je de grootschoot van bak- naar stuurboord kunt bewegen) was losgeschoten en heeft twee bouten gebroken en verloor onderweg zijn twee lagers. Die lagers hebben we uit een ander wagentje kunnen halen en de bouten zijn nu door wat touwwerk vervangen. Zijn we toch weer de hele ochtend zoet mee. Ik had beloofd dat als er geen wind zou zijn ik een chocoladetaart zou bakken, maar ja, door alle omstandigheden en toch die wind moet de taart dus nog even wachten. Gelukkig is het weer opgeknapt en is de wind weer gaan liggen. Het zonnetje liet zich nog heel even zien en dat was lang genoeg om weer alle kleren, kussentjes en zeilpakken weer te drogen. We gaan er weer voor!