En we zeilen weer! Gisteren nam in de loop van de middag de wind steeds verder af en moesten we noodgedwongen de motor starten. De hele nacht de motor bij gehad en lekker tuffen op een vlakke zee. Wel rustig, hoewel zowel Mo als ik niet zo best hebben geslapen. Waarschijnlijk zijn we er zo aan gewend om scheef in bed te liggen met het geruis van water om je heen, dat als dat opeens het monotone motorgeluid is, we niet meer zo best slapen. Maar goed, de accu's en de watertanks zijn weer vol, want als de motor draait, draait ook de dynamo en zetten we de watermaker aan. Vanochtend begon het dan weer te waaien en nu ook uit een wat gunstiger hoek. Heerlijk windje uit zuidoost en lekker zeilen. Zo moet het zijn! Elke dag luisteren we op de kortegolf naar "Herb", een goeroe voor de zeilers tussen de oostkust van de VS en de Azoren, van de Carieb tot Canada. Hij maakt gedetailleerde voorspellingen voor alle boten die zich aanmelden en doet suggesties om stormen en fronten te ontwijken. Tot nu toe werkt ons plan om op de 32e breedtegraad te blijven prima. Volgens de voorspellingen moet de wind vanmiddag gaan aantrekken en draaien naar zuidwest. Zo'n 20-25 knopen is best stevig, maar de windrichting is gunstig voor ons. Dit blijft dan tot zaterdagavond, waarna de wind wegzakt tot variabel op zondag en maandag. Tegen die tijd gaan we ook wat meer noordelijker koersen, op weg naar de Azoren.
De kinderen zijn ondertussen druk met hun Nintendo's. Onvoorstelbaar hoe lang ze met de apparaten bezig kunnen blijven. Maar ze hebben er een hoop lol bij en wisselen af en toe de spelletjes af met een DVDtje. We laten ze maar lekker, want afgezien van een enkel bordspelletje kunnen we ze niet veel ander vermaak bieden. En al is dit voor hen niet het meest leuke onderdeel van de reis, ze klagen niet! Mo en ik lezen veel of liggen wat te luieren in de kuip. Vandaag hadden we eindelijk beet! Een gigantische zwaarvis van wel zo'n 2 meter lang! Een onmogelijke taak om die binnen te halen. Uiteindelijk knapte de lijn, vis er met aas en al vandoor en het grappige was, dat hij werkelijk een vreugdedans OP het water maakte. Hij kwam er meerdere malen met zijn volle lengte uit, om op zijn staart op het water te dansen. Met mond open vol bewondering hebben we staan te kijken! Dit hebben we nog nooit gezien en zullen we waarschijnlijk ook nooit meer zien! Verder hebben we nog iedere dag contact met Zilvermeeuw, Brandaan en Barbarossa. Brandaan ligt zo'n 270 mijl voor ons en zal 2 dagen voor ons de Azoren bereiken. Zilvermeeuw en Barbarossa ongeveer 1 dag eerder. Helaas is het einde nog niet in zicht, want het tellertje van de aankomstdatum verschuift nog steeds de toekomst in.
zaterdag 12 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten