zondag 4 april 2010

Sint Eustatius

Daar zitten we dan op Nederlands grondgebied! Na een tochtje van Montserrat naar Statia, ook wel genoemd, met natuurlijk alweer de verkeerde wind, de wind op de neus ipv op de kont, 65 mijl weg te tikken. Maar het weer was goed en Montserrat ook goed bevallen. Ik vergeet nog te melden dat de eilandbewoners wel heel trots zijn op hun eiland en dat heb ik, behalve op Dominica, nog niet zo sterk meegemaakt. Nu liggen we in Oranjestad. Het water is bijzonder helder en ik moet zeggen dat komt heel goed uit, want er zijn al verschillende dingen slot, bijbootsleuteltje, flipper naar beneden gekukkeld en die konden we zoweer opduiken! Ook zwemmen er 2 van die grote zuignap vissen rond de boot. Zij lijken een beetje op haaien en ik was er de eerste keer ook flink van geschrokken, maar nu is het alleen maar mooi. Ook een zeeschildpad die hier steeds rondjes rond de boot zwemt en een kleine rog. Ik heb het niet zo op die roggen, maar deze schijnt niet gevaarlijk te zijn. Oranjestad was vroeger een hele drukke zeehaven en er werd hier veel gehandeld. Deze stad van vroeger is nu onder water belandt en kun je nog resten , in de vorm van muren, zien onder water. Je schijnt hier schitterend te kunnen duiken, maar ja, wij snorkelen en dat is ook heel mooi. Helaas kwamen we hier aan op Goede Vrijdag en waren alle winkels dicht.
Dus moest er weer een brood gebakken worden! Vandaag was er gelukkig 1 supermarktje open en hebben we daar heel wat boodschappen ingeslagen. Ik was er heel blij mee. Helaas geen paaseitjes en zeker geen chocolade, al betwijfel ik het of die niet direct gesmolten zou zijn! Straks maar eitjes koken en dan maar verven met waterverf. Het verstoppen slaan we dit jaar maar een keertje over. Dat doen de kakkerlakken wel voor ons! Daar gaat het trouwens steeds beter mee! Ze hadden zich al 3 dagen niet laten zien en dan krijg je hoop en ben je blij, totdat we gisteravond er weer 2 in hun vodden hebben gegrepen! Verder hebben we het hier heel gezellig met de "Modesty" een bescheiden bootje van 73 foot, dat is zo'n 23 meter lang met werkelijk alles erop en eraan, van Brenda en Jack en hun dochtertje Anne-Sophie. En natuurlijk de Jonathan. We zijn weer herenigd! Onze kinderen waren echt super blij! We zijn heerlijk uiteten geweest en ik moet zeggen, dat is een hele lange tijd geleden dat ik zo lekker gegeten heb! Vanmiddag zullen we een poging wagen om naar Saba te varen. De wind staat weer tegen, maar hopelijk kunnen we daar aan een mooring liggen en zullen we niet al teveel rollen. Dat doen we hier, ondanks een achter ankertje nog wel behoorlijk!

Geen opmerkingen: