Saba en Sint Maarten

Ondertussen zitten we alweer op Sint Maarten. Daar zijn we gisteren aangekomen, laat en we hebben nog geen internet. We hadden ook geen internet op Saba, dus het heeft inderdaad een tijdje geduurd eer wij weer wat van ons hebben kunnen laten horen. Dit berichtje gaat via de SSB en gelukkig zijn jullie ons niet vergeten, want we hadden weer leuke berichtjes terug op de SSB! We hebben bijzondere paasdagen gehad. Brenda van de Modesty wist zelfs nog aan chocolade eieren, paashazen en paaskuikens van spekkies te komen die we vrolijk in de Valentijn verstopt hadden (chaos). Verder hadden we nog een soort van straatfeest op de kant. Ook bijzonder. De muziek hield lang aan en begon 's morgens om 6.00 uur weer te brullen. Dat was minder en daarom besloten we maar om verder te gaan naar Saba. Van Sint Eustatius naar Saba was een klein tochtje, zo'n 25 mijl met een goede wind en dat maakte het een heerlijk tochtje. We hebben ook weer grienden gezien, die meestal in een school langs komen en we durven zelfs te zweren dat we een walvis hebben gezien, maar dat was zo kortdurend dat we dat moment helaas niet hebben kunnen vastleggen. Het vissen vangen wilde helaas ook niet lukken, maar omdat we nog steeds met de Jonathan en de Modesty opvaren, hadden we van 2 kanten een heerlijke sashimi van tonijn, want beide boten was het wel gelukt. Nu op Sint Maarten heeft Daniel ook gelijk weer nieuwe "lures" gekocht, want dit kunnen we niet op ons laten zitten! Daniel heeft zich minimaal een uur laten voorlichten door een zeer enthousiaste Amerikaan! Dus we zijn benieuwd! Op Saba wakkerde helaas de wind aan. En juist op Saba moet je dat niet hebben. In Ladder Bay konden we al helemaal niet mooren, omdat we de wind op de neus hadden en in Fort Bay waren de mooringen bezet en moesten we op 15 meter diepte ankeren. Nu hebben we tot op heden nog geen problemen met het ankeren gehad, maar eigenlijk ben je nooit zeker! De wind nam toe tot 30 knopen, zo'n windkracht 7. Dus we schommelden behoorlijk. De volgende dag zijn we aan land gegaan en konden we ons met de taxi laten afzetten op het trail naar de hoogste punt van Nederland! Spectaculair en als je nog geen hoogtevrees had, dan zou je dat daar waar kunnen krijgen. Acuut! Er is geen gezamelijke top waar je met z'n allen kunt staan, nee, je staat of op een richel of je gaat via een touw naar het hoogste topje! Dat hebben we gedaan, maar het topje is niet groot genoeg om daar met z'n allen te zitten, dus we konden maar met z'n twee-en op de foto! Daarna volgde de tocht weer naar beneden. Saba is gemoedelijk, schattig ook weer en erg goed verzorgd. Je kunt zo verliefd worden op dit eiland! We hebben heerlijk gegeten in een soort van snackerette en boodschappen gedaan in een "hollandse" supermarkt! Nou daar is niets Hollands aan helaas! Toen we terug kwamen hebben we nog een klein borreltje gedaan op de Valentijn. De volgende dag wilden we duiken en snorkelen rond Saba. Het water is zo verschrikkelijk helder, in die 15 meter kun je rondkijken en de bodem zien. Het is echt fantastisch. Helaas is de Jonathan hun huisdieren "verloren", zij hadden 2 Ramora's rond hun boot zwemmen. Gelijkend op een haai, maar dan met een vreselijke grote zuignap op hun hoofd, zodat ze zich lekker aan je boot of aan een ander zeedier kunnen hechten en zo met diegene mee kunnen liften. Je schrikt je dood als je ze voor het eerst ziet, maar ze zijn niet bang voor jou. Ook weer roggen en zeeschildpadden gezien. Helaas ging het duiken en snorkelen vanwege teveel wind niet door en zijn we direct doorgevaren naar Sint Maarten. Het was weer een barre tocht en we waren heel erg blij toen we hier gisteravond aankwamen. We zijn nog even met z'n allen de kant opgeweest om een hapje te eten, maar daarna gingen we weer afgepeigerd ons mandje in. We slapen gigantisch veel, de buitenlucht doet ons meer dan goed, maar als je nou vraagt of we ook uitgeslapen zijn? Vandaag hebben we sinds lange tijd weer school gedaan. Floris en Katelijne welteverstaan, Baaf doet nog steeds ontzettend goed zijn best. Daniel zit daar als een waakhond op, maar het werpt wel zijn vruchten af! We mochten vandaag eindelijk een wat grotere supermarkt aandoen en we hebben weer hagelslag en vlokken kunnen scoren. Daar zijn we erg blij mee, want met de paasdagen hebben we een zakje van de Jonathan gekregen en in 2 dagen was dat op! Dat zou ons thuis nou nooit gebeuren, maar hier gebeuren de vreemdste dingen. Hagelslag dus en nu maar hopen dat er geen schimmel inkomt! Het weekend zullen wij nog wel hier blijven, we liggen in de baai van Philipsburg. De Nederlandse kant van sint Maarten, maar ook hier weer, niets (behalve de hagelslag) Nederlands aan. Heel soms spreekt er iemand Nederlands en dat is fijn om weer even iets in je eigen taal te kunnen zeggen. Maar zelfs Floris en Katelijne spreken net zo goed een woordje Engels en dat is dan ook wel weer mooi. Maandag gaan we uit het water , op de kant. De boot gaat in de anti-fouling. Maar tot die tijd hoop ik, of weer internet te hebben of weer een ander stukje op het blog gezet te hebben. We houden jullie op de hoogte!