Grenada, Prickly Bay

Met pijn in het hart hebben we afscheid genomen van Tobago. Wat een schitterend eiland, wat was het daar mooi, relaxed en fijn om te beginnen. In de avond van maandag 19 januari zijn we richting Grenada gevaren. Een lekker tochtje met toch wel weer een aantal vissersboten om ons heen. Die jagen ons een beetje schrik aan. Normaal denk je, ach een visser, laat ik uitwijken.
Nu denk je, hoe snel mogelijk kan ik voorbij die visser komen! Het blijft spannend, omdat vissersboten piraten kunnen zijn of omgekeerd, piraten kunnen vissersboten zijn. Gelukkig bleek er niets aan de hand. We hebben voor de zekerheid maar samen wacht gedraaid. Om 7.00 uur dinsdagochtend lieten wij in een druilerig regenbuitje ons anker vallen in Prickly Bay en daar waren we niet alleen! De hele baai ligt vol boten en dat is na Tobago wel even wennen. We sliepen nog even een uurtje bij en de kindertjes speelden monopoly. Wat hebben we toch een lieve kindertjes! Daarna waren onze kinderen van harte welkom bij de Waterman en dat aanbod sloegen zij niet af. Vooral niet omdat de Waterman heel veel Lego aan boord heeft en ze hun hart weer konden ophalen. Daniel en ik hebben ons ingeklaard en dat verliep uiterst soepel. 's Middags een zoektocht met bus naar St George om een pakje op te halen waar onze nieuwe waterpomp inzat. Onze watermaker is voor de helft gesneuveld en nu werd ons een nieuwe pomp opgestuurd. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Daniel ging dus met de bus naar St. George en moest behoorlijk zoeken naar het DHL punt. Daar aangekomen moest hij een formulier hebben en dat kon hij daar en daar tegen betaling ophalen. Dat formulier moest nog wel door een "broker" worden ingevuld en ook daar zaten kosten aan. Uiteindelijk met formulier naar afhaalpunt, moesten er nog wat restanten aan postzegels gekocht worden en kon uiteindelijk na betaling van de verzekering van het pakketje, het pakketje in ontvangst genomen worden. Ik weet niet of het wel zo handig is om iets op te laten sturen! En daar baal ik wel van, want Jolan staat alweer in de startblokken voor mij, om fijne Nederlandse spullentjes op te sturen, waar ik natuurlijk niet zonder kan! We gaan kijken of het makkelijker kan! Verder moet Daniel dus flink klussen aan de boot om de waterpomp weer in te bouwen en zijn er nog genoeg andere zaken op zijn lijstje die dringend behoefte hebben om aangevuld te worden. Gelukkig zit er hier een budget marina in de buurt, ook wel "chandler" genoemd! De komende dagen gaan we dus vullen met klussen, lijstjes afvinken en ook weer aanvullen. Ik ben met de bus naar de supermarkt gegaan. Kwam terug met 3 volle tassen die gelukkig ook in de bus konden. Het is een mijl op zeven, maar eindelijk hebben we weer lekker op de boot ouderwets een broodje shoarma met echte kipfilet kunnen eten.......jammie!!!!!! Inmiddels droom ik van een stokbroodje filet, maar dat moet nog heel even wachten.......