Sint Barts

We zijn nog steeds maar aan het wachten! Deze hele week was het dus carnaval en morgen is het koninginnedag! Vandaag hadden de cilinders van de watermaker moeten aankomen, maar helaas, dat is niet gebeurd! Nu moeten we dus wachten tot maandag, maar ja, je kunt al op je vingers na tellen, dat als er deze dagen niets gebeurt, dat tot maandag ook het geval zal zijn! En zo wachten we dus al een hele week! Omdat we dat ook wel een beetje beu waren, dachten we over te steken naar Sint Barts. Dat was een goede gedachte! Wel weer eens pal tegen de wind in, en als je dan flinke golven hebt en je laat de dekluiken open, dan wil er wel eens een flinke emmer water naar binnen komen. Gelukkig niet op de nieuwe Nintendo's en de nieuwe DVD speler, maar de banken waren goed nat. Dat betekende weer een wasbeurtje voor de grandfoulards. Gelukkig droogt hier alles ook weer snel. Sint Barts is leuk! Mondain, maar leuk! Je moet er niets kopen, want het zijn ook erge mondaine prijzen! Wel hebben ze een hele mondaine supermarkt, waar ik wel graag winkel! Zou ik een supermarkt fettisch hebben? Hmmmmmm. In Nederland ben je beter af, daar kies je gewoon voor Appie Happie, Jumbo, Super, buurtsuper of whatever! Hier ben ik nog steeds superblij met een supermarkt die meer dan 1 soort beleg verkoopt, die verse groente en fruit heeft en yoghurt. Vandaag kocht ik runderrookvlees. Voor 8,15 euro per ons! Gelukkig was het een "promotion" en dat betekende 50% korting! Toch smaakt het niet zoals in Nederland. Das wel jammer! Zou ik ook iets met eten hebben? Oh ja, de augurken zijn trouwens op!!!! Wisten jullie dat je die heel goedkoop bij de Aldi kon kopen???? hahahahaha. Ze waren wel lekker hoor, Opa! Nu liggen we in een heel mooie baai! Bay du Colombier op Sint Barts. Het water is weer super helder en lekker warm. Het is sowieso nog heel erg warm hier. Een lekker strandje, maar gek genoeg zitten we niet zo heel veel op het strand meer. We kwamen hier aan met de Mjolners en dat was erg gezellig. We hebben weer flink geborreld en de volgende dag een nog flinkere wandeling gemaakt, pffffffft! Gelukkig zijn de Mjolners weer weg, want dat tempo kunnen wij niet bijbenen! Hahahahahaha. Baaf en Jeroen (vd Mjolner) hebben nog vissen gevangen. Baaf won, al moet ik zeggen dat Jeroen erg goed is in vissen vangen. Hij heeft zelfs een hamerhaai gevangen! Staat op you-tube, heb het zelf alleen nog niet gezien! Maar goed Baaf ving dus een Ramora. Dat is zo'n grote vis met zo'n grote zuignap op zijn kop. Mooi dat ie er vandoor ging met haakje, aasje en al! Weet je wat er ook op het blog van de Mjolners staat? Een filmpje van de vliegtuigen. Dat hebben we volgens mij niet eens verteld. Ik kan het nu niet nakijken, want wij hebben nu geen internet, maar wij zijn nog, samen met de Mjolners naar Kerosine Beach geweest. De naam zegt het al, dat is het strand waar de vliegtuigen landen en opstijgen op Sint Maarten (Nederlandse kant). Als ze aankomen dan scheren ze over je heen. in het begin lijkt het net alsof je iets doet wat helemaal niet mag, alsof je iets stouts doet! Bij Schiphol zou je in de verste verte de kans niet krijgen, maar hier kun je de vliegtuigen bijna aanraken. Als ze opstijgen, taxi-en ze voor je, ook de grote boeings en zwaaien zelfs nog naar je. Dan zetten ze de vliegmachine pontificaal voor je neer en zetten ze daar de motoren toch open, ze blazen je zo omver! Na 2 van die grote jongens geincasseerd te hebben, (een daarvan is ook op filmpje te zien, Mjolner, even googlen) dachten we dat we de laatste grote ook wel konden hebben.......DUS NIET!!! We verder volledig weggeblazen door een McDonnell Douglas! En heel sneu, de kinderen ook! Wat zijn wij toch een slechte ouders!!!!!!! Maar nu dus rust! We gaan morgen toch maar niet koninginnedag vieren. We gaan net als ieder jaar lekker op de boot zitten hahahahaha, al dat gebier, daar houden we helemaal niet van! Wel jammer van die oranje tompoezen, al heb ik mijn twijfels of ze die hier wel verkopen! Morgen gaan we verder naar Isle Pinel vlakbij St Maarten! Dan zijn we in de buurt van waar we maandag uiteindelijk willen zijn, daar waar de watermaker op ONS wacht!

Stuck in Sint Maarten

Donderdag weer te water en tegelijk een mooie dag om die boot eens even te poetsen. De bilgen watervrij te maken en voorraden in te slaan. So far so good!  Naar Simpson Bay om een expert naar onze watermaker te laten kijken, want vlak voordat wij het water uitgingen, stopte die ermee. Rob Wink, zo vlug als altijd gaf ons het advies de watermaker te spoelen met diverse daarvoor geschikte spoelmiddeltjes. Helaas mocht spoelmiddel 1 heel even helpen en spoelmiddel 2 al helemaal niet! Dus op zoek naar een service station. Die was gelukkig vlakbij, een baaitje verder en zelfs de serviceman, kon tijd vrij maken. De rest is balen, want de watermaker is gewoon weer stuk! de cylinders zijn kapot en de vraag is of ze die de laatste keer in Rodney Bay wel vervangen hebben. Dat had wel de bedoeling moeten wezen. Als we moeten wachten op nieuwe cylinders uit Nederland kunnen we onze lol op, want het is hier de hele week carnaval en feestdagen, koninginnedag en verder. Nou vinden we carnaval doorgaans wel leuk, maar als jullie er niet bij zijn, is er gewoon niks aan! Gelukkig liggen we niet alleen in Sympson Baai. We liggen hier met de Modesty en we hebben de Mjolners weer ontmoet. Daarbij ook nog even "en passant" de Waterman, want wij dachten dat zij al aan het oversteken waren. Maar ook zij hadden weer een klus te doen en door gezelligheid ook weer vertraging opgelopen. Gister hadden we een borrel in een strandtent met lekker eten op de grill. Daarbij heel erg mooi weer, zo mooi, dat we allemaal weer veel te veel zon op ons lijf incasseerden en daar ook last van hadden. Vandaag regent het weer en komt het idee, hier nog een week wachten helemaal zo binnen..........

Weer in het water!

Weet je wat nou zo fijn is als je lekker in een bed op de kant slaapt? Je slaapt eindelijk eens een keer door. Je hoeft je antennes niet uit te zetten voor de regen zodat je de luiken moet sluiten, wind, zodat je alles binnen moet halen wat aan de lijn hangt en last but not least, dat je niet gaat krabben bij harde wind. Lig ik nog wel op hetzelfde plekje? Zijn we niet verschoven? We zijn gedraaid, kan de buurman dat wel hebben? enz. enz. En: heerlijk een bed wat niet wiebelt! Ik wil bij deze ook de kinderen een compliment geven. Hoe makkelijk zij toch met elke situatie weer om gaan. Ik ben echt trots op onze kanjers! Het is hier ook weer ouderwets hot! Bij alles wat je doet, loopt het zweet in straaltjes van je lijf! En op zich is dat allemaal niet zo erg, want we hebben airco en een lekkere douche (in het hotel) en daar springen we omstebeurt zo'n twee keer per dag onder, als het niet vaker is! Maar we moeten ook klussen op de boot! De schroefas lekte en das niet zo mooi, die maakt dan water en het water moet het liefst buiten de boot blijven! Daan heeft bloed, zweet en tranen vergoten, maar volgens Daan moet ie het weer doen. En de watermaker, snik, ook die heeft weer kuren! Het is een top apparaat en ik kan niet zonder, maar als ie het niet doet, ben je zuur! Inmiddels liggen we weer in de baai, Daan is nu de watermaker aan het maken en ik hoop zo dat die het straks weer doet! Ik heb boodschappen gedaan in een grote supermarkt en ik kan wel zeggen, we kijken er beiden naar uit om Sint Maarten weer te verlaten, want we lopen hier helemaal leeg! Wat een geld heeft het ons hier gekost! Maar we zijn wel helemaal happy! De boot is weer als nieuw en we zijn blij dat w eweer "thuis"zijn! Straks houden we een afscheidsmaaltijd met de Modesty. Ik ga patatjes bakken, frikandellen en krokketten, jammie!!!!!!

Het ontbrekende stuk blog

Vorige week waren we een soort van gevlucht uit Great Bay, Philipsburg. Dat was omdat we ons niet ingeklaard hadden en dus ook niet uitgeklaard. De Modesty, dat bescheiden bootje van 73 foot, werd al een tijdje in de gaten gehouden door de douane (boot) en uiteindelijk ook getackeld om inklaringspapieren te laten zien, die ook Jack niet had. Dat komt ook zo, omdat je denkt dat doe ik dadelijk wel en dadelijk wordt morgen en morgen wordt overmorgen en zodoende hadden we al een paar dagen in het heerlijke Philipsburg gelegen. Nederlands grondgebied, welteverstaan! In Philipsburg kun je je hart ophalen aan elektronica, juwelen en alle soorten kleding. En dat komt goed uit want onze dvd-speler is overleden en daarbij alle 3 de Nintendozen. Zeewater en zonlicht kan schadelijk zijn voor je gezondheid, maar ook voor de duur van je apparaten en dat blijkt wel. Helaas hier nog geen dvd speler op de markt die naast de Amerikaanse dvd's ook andere dvd's kan afspelen, dus we moeten nog even blijven zoeken. Hoezo Amerikaans georiënteerd? Er was 1 zaak die ons beloofde volgende week speciale software te kunnen leveren en ook dat kwam goed uit, want we moesten hier toch nog zijn! Ondertussen had Jack (vd Modesty) een boete van 550 US dollar te pakken, omdat hij niet was ingeklaard. Daarnaast nog een bureaucratische boete van 170 US dollar, dus hij zei tegen ons ( de Valentijn en de Jonathan) jullie moeten snel wegwezen, anders zit je straks ook met een boete. Zo gezegd zo gedaan. Jack mocht zelf nog niet anker op, maar moest zich melden bij de politie. Wij zijn naar Anse Marcel gevaren. Een heerlijk klein baaitje met allerlei resorts en hotels aan de rand van de baai. Het Radisson Hotel had ook een heerlijk zwembad, maar daar aangekomen vielen we dus als ouders met 2 keer 3 kinderen na een plons in het zwembad behoorlijk op en mochten we wel op een strandbedje liggen, maar niet in "the pool". Erg jammer! Het inklaren hier aan de Franse kant van Sint Maarten was een eitje. Op een computer kun je de datum aangegeven van het inklaren en dat wordt dus afgestempeld door de havenmeester. Super! En zo werd ook ons "verdwenen" weekje netjes weggewerkt. Vind ik ook wel weer raar dat dat kan! Zet dan zo een computer op de datum van heden, maar wij konden ons dus inklaren op de datum waarop wij eigenlijk in Philipsburg lagen. Snappen jullie het nog? De volgende dag voeren wij naar Grand Case en daar kwam ook de Modesty weer naartoe. Die had een lumineus idee om met z'n allen op het strand te BBQ-en. Heerlijk en wat was dat alweer lang geleden! Jammer dat het zo vroeg donker is, om 19 uur is het hier echt hartstikke donker! Brenda (vd Modesty) had ook nog een lekkere champagne, dus we hebben erg genoten van alle lekkere dingen. De volgende dag was een dag van mis-communicatie , die naarmate de dag vorderde weer goed gepraat werd! Floris en Katelijne mochten op de Jonathan blijven slapen en dat was echt groot feest! De kinderen vonden het geweldig! De volgende dag zei Floris voor het eerst, dat hij de wereldreis toch eigenlijk wel leuk vond! (Gelukkig!!!!) Zaterdag werd de druk voor de Jonathan toch wel wat groot. Zij zijn inmiddels al ruim een maand op Sint Maarten en speciaal voor ons gebleven, maar nu werd het toch ook wel tijd voor ze om door te gaan! Maar omdat het zaterdag was en Giel er achter was gekomen dat hij zijn bootpapieren en paspoorten in een winkel had laten liggen die over een half uurtje dichtging, sprong hij als een bezetene in zijn bijboot en zouden wij de grote boten naar Marigot Bay varen. Daniel klom aan boord van de Jonathan en Baaf en ik voeren samen de Valentijn. Het ging allemaal hartstikke goed! In Marigot ben ik met Brenda gaan winkelen voor een nieuwe bikini en een lekker sexy jurkje! Mijn lievelingsbikini heb ik met pijn in het hart moeten weggooien, totaal versleten door zon, zee en zout! De Jonathan maakte zich klaar voor vertrek richting BVI's (Britse Maagden eilanden). De volgende dag zijn ze ook inderdaad in alle vroegte en in alle stilte vertrokken..........Het deed pijn! Rest ons niets anders om straks als ons bootje weer geverfd is, om ze zo snel mogelijk achterna te gaan om nog een paar weken samen te hebben! De Jonathan zal waarschijnlijk niet de grote oversteek maken, maar straks via Curacao de boot laten opknappen. Al weet je dat bij de Jonathan maar nooit!! Wij hebben ook voor even afscheid genomen van de Modesty, maar we komen ze nog wel tegen in Philipsburg. Wij maakten nog even een pitstop in de lagoon, alwaar we de Waterman weer tegenkwamen. Zij maken zich op om vandaag of morgen koers te zetten naar de Azoren. DE weg terug! 3 weken varen!!!!!! Ik geloof niet, dat ik daar al klaar voor ben! Daarna zijn wij omgevaren naar Great Bay, Philipsburg en zijn we vanmorgen na een erg rollerige nacht op de kant gezet. Valentijn is al afgespoten en geschuurd en ze ziet er weer mooi uit. Wij zitten in een super hotel, aan de boulevard met uitzicht op zee. Het lekkerste is een douche met warm en koud water en een stilstaand bed! Een televisie met een Nederlandse zender. We horen nu pas van de vulkaanuitbarsting op Ijsland en het vliegverkeer wat volledig ontwricht is. Toch blij dat we nergens afhankelijk van zijn?!!!!!! en lekker in ons bootje kunnen varen.........

Nog steeds Sint Maarten

Alweer een week gelden en ik had zo'n mooi blog geschreven, die ik er op dit moment met een paar drukken op de knoppen erop wilde zetten..........weg blog! Afijn om een lang verhaal kort te maken, vandaag zijn we de kant op gegaan! Het is best spannend om Valentijn in de beugels van de kraan te zien en je hoopt dat alles goed gaat! Ze zag er dan ook niet uit, maar toen ze afgespoten was, konden we zo weer met haar het water in! Helaas zou het dan van korte duur zijn ,want de anti-fouling was er ook voor een groot gedeelte afgespoten! Vandaag zijn ze al met schuren begonnen en hopelijk morgen de primer en de 1e verflaag. Wij zijn toch maar gevlucht.
Het was zo warm op de werf en hier op Sint Maarten mag je het niet zelf doen, maar moet je het laten doen, zodat je ook niemand ziet die op zijn boot bivakeert. Ook wij hebben nu voor 3 nachtjes een schitterend hotel geboekt, zo aan het strand! Moeten maar even kijken hoe we het morgen doen met school en dat soort zaken!

St Maarten - continued...

Ken je die van dat jacht dat het water uit zou gaan? Nou, ze gingen uiteindelijk niet.

Dat is althans een beetje het verhaal van ons op dit moment. We zouden gisteren de kant op gaan voor een nieuwe antifouling laag. Dat is hard nodig, want de groene baard op de waterlijn neemt verontrustende vormen aan. Maar ja, het weer hier is momenteel net als in Nederland: regen en wind, het lijkt wel herfst. Naar onze begrippen dan, want we lopen natuurlijk nog wel in korte broek en zwemmen elke dag nog gewoon een rondje boot. Rondom die groene baard. Maar die regen belemmert wel het verven van het onderwaterschip, dus dat hebben we gisteren maar een weekje uitgesteld. Gelukkig terwijl de boot nog in het water ligt, anders hadden we een week voor niks op de kant gelegen en dat is geen pretje.

Komende week gaat er dus wat anders uit zien dan eerst gedacht. Vandaag toch nog maar een dagje hier in Philipsburg gebleven want met school, boodschappen, kapper en alvast een moederdag kadootje kopen in dit shoppers paradise is de dag zo gevuld. De kapper was hard nodig bij de jongens, maar ze hebben het weer zo kunnen draaien dat ik het verschil niet zie tussen voor en na. Nu is een "St Vincentiaanse tondeuse" (zie foto´s van mij op St Vincent) ook niet direct nodig, maar enige waar voor mijn geld druk ik toch wel uit in verminderde centimeters haar. Oplettend als altijd had ik ook niet door dat Mo ook haar haar had laten doen. Maar gelukkig heb ik wat credits opgebouwd met de gezamenlijke aanschaf van een moederdag kadootje. Hierover kan ik verder natuurlijk nog geen mededelingen doen.

Met Modesty en Jonathan is het hier nog erg gezellig. De kids spelen veel bij elkaar en wij drinken regelmatig samen een borreltje. Baaf heeft gisteren opgepast bij de Modesty zodat zij uit eten konden, een voorbeeld dat vanavond door Jonathan wordt gevolgd. Verder is het plan om morgen dan toch maar te vertrekken uit deze baai. Het weer wordt pas donderdag/vrijdag weer wat beter, maar we willen wel eens wat anders zien dan cruiseschepen die aankomen en vertrekken. Het plan is de komende dagen wat andere baaien van St Maarten te verkennen, zondag hier terug te keren om enkele dagen op de kant te gaan en daarna weer door te varen. We houden jullie op de hoogte!

Sint Maarten, Philipsburg

En je gelooft het niet, maar we hebben slecht weer! Koud is het niet, maar wel erg regenachtig en heel veel wind. Zoveel wind dat er weer dingen van de boot afwaaien en we ze niet meer terug kunnen vinden. Katelijne haar laatste en mooiste zwembroekje. Helaas! We liggen nog steeds te liggen in de baai. Daar waar ook de cruiseschepen komen. Iedere dag of nee, iedere nacht komt er wel 1 of soms wel 2 aan en de passagiers worden dan overdag "uitgelaten"in Philipsburg. Hier draait de economie op. Philipsburg bestaat ongeveer uit 2 straten en je kunt je werkelijk helemaal gek kopen aan juwelen en pandora armbanden. Heel veel t-shirts en jurken en de rest van de souvenirs, die je eigenlijk helemaal niet wilt hebben. De dollar is favoriet. de NAF, de Nederlandse Antilliaanse Florijn heb ik nog niet in mijn handen gehad. 's Middags drinken we een biertje op de kant. De mannen hadden gisteren "stapavond" en kwamen vanmorgen heel, heel vroeg thuis na een flinke avond veel dorst te hebben gehad. Er gingen heel wat biertjes in.
De dames gingen vanmiddag winkelen op de kant, gelukkig hebben ze hier ook nog wel een paar leuke winkels, waar we ons hart konden ophalen. Het was weer een fijn weekend. Morgen zondag en dan gaan we maar weer school doen, dat bevalt beter dan zo'n dag "rondhangen'.

Saba en Sint Maarten

Ondertussen zitten we alweer op Sint Maarten. Daar zijn we gisteren aangekomen, laat en we hebben nog geen internet. We hadden ook geen internet op Saba, dus het heeft inderdaad een tijdje geduurd eer wij weer wat van ons hebben kunnen laten horen. Dit berichtje gaat via de SSB en gelukkig zijn jullie ons niet vergeten, want we hadden weer leuke berichtjes terug op de SSB! We hebben bijzondere paasdagen gehad. Brenda van de Modesty wist zelfs nog aan chocolade eieren, paashazen en paaskuikens van spekkies te komen die we vrolijk in de Valentijn verstopt hadden (chaos). Verder hadden we nog een soort van straatfeest op de kant. Ook bijzonder. De muziek hield lang aan en begon 's morgens om 6.00 uur weer te brullen. Dat was minder en daarom besloten we maar om verder te gaan naar Saba. Van Sint Eustatius naar Saba was een klein tochtje, zo'n 25 mijl met een goede wind en dat maakte het een heerlijk tochtje. We hebben ook weer grienden gezien, die meestal in een school langs komen en we durven zelfs te zweren dat we een walvis hebben gezien, maar dat was zo kortdurend dat we dat moment helaas niet hebben kunnen vastleggen. Het vissen vangen wilde helaas ook niet lukken, maar omdat we nog steeds met de Jonathan en de Modesty opvaren, hadden we van 2 kanten een heerlijke sashimi van tonijn, want beide boten was het wel gelukt. Nu op Sint Maarten heeft Daniel ook gelijk weer nieuwe "lures" gekocht, want dit kunnen we niet op ons laten zitten! Daniel heeft zich minimaal een uur laten voorlichten door een zeer enthousiaste Amerikaan! Dus we zijn benieuwd! Op Saba wakkerde helaas de wind aan. En juist op Saba moet je dat niet hebben. In Ladder Bay konden we al helemaal niet mooren, omdat we de wind op de neus hadden en in Fort Bay waren de mooringen bezet en moesten we op 15 meter diepte ankeren. Nu hebben we tot op heden nog geen problemen met het ankeren gehad, maar eigenlijk ben je nooit zeker! De wind nam toe tot 30 knopen, zo'n windkracht 7. Dus we schommelden behoorlijk. De volgende dag zijn we aan land gegaan en konden we ons met de taxi laten afzetten op het trail naar de hoogste punt van Nederland! Spectaculair en als je nog geen hoogtevrees had, dan zou je dat daar waar kunnen krijgen. Acuut! Er is geen gezamelijke top waar je met z'n allen kunt staan, nee, je staat of op een richel of je gaat via een touw naar het hoogste topje! Dat hebben we gedaan, maar het topje is niet groot genoeg om daar met z'n allen te zitten, dus we konden maar met z'n twee-en op de foto! Daarna volgde de tocht weer naar beneden. Saba is gemoedelijk, schattig ook weer en erg goed verzorgd. Je kunt zo verliefd worden op dit eiland! We hebben heerlijk gegeten in een soort van snackerette en boodschappen gedaan in een "hollandse" supermarkt! Nou daar is niets Hollands aan helaas! Toen we terug kwamen hebben we nog een klein borreltje gedaan op de Valentijn. De volgende dag wilden we duiken en snorkelen rond Saba. Het water is zo verschrikkelijk helder, in die 15 meter kun je rondkijken en de bodem zien. Het is echt fantastisch. Helaas is de Jonathan hun huisdieren "verloren", zij hadden 2 Ramora's rond hun boot zwemmen. Gelijkend op een haai, maar dan met een vreselijke grote zuignap op hun hoofd, zodat ze zich lekker aan je boot of aan een ander zeedier kunnen hechten en zo met diegene mee kunnen liften. Je schrikt je dood als je ze voor het eerst ziet, maar ze zijn niet bang voor jou. Ook weer roggen en zeeschildpadden gezien. Helaas ging het duiken en snorkelen vanwege teveel wind niet door en zijn we direct doorgevaren naar Sint Maarten. Het was weer een barre tocht en we waren heel erg blij toen we hier gisteravond aankwamen. We zijn nog even met z'n allen de kant opgeweest om een hapje te eten, maar daarna gingen we weer afgepeigerd ons mandje in. We slapen gigantisch veel, de buitenlucht doet ons meer dan goed, maar als je nou vraagt of we ook uitgeslapen zijn? Vandaag hebben we sinds lange tijd weer school gedaan. Floris en Katelijne welteverstaan, Baaf doet nog steeds ontzettend goed zijn best. Daniel zit daar als een waakhond op, maar het werpt wel zijn vruchten af! We mochten vandaag eindelijk een wat grotere supermarkt aandoen en we hebben weer hagelslag en vlokken kunnen scoren. Daar zijn we erg blij mee, want met de paasdagen hebben we een zakje van de Jonathan gekregen en in 2 dagen was dat op! Dat zou ons thuis nou nooit gebeuren, maar hier gebeuren de vreemdste dingen. Hagelslag dus en nu maar hopen dat er geen schimmel inkomt! Het weekend zullen wij nog wel hier blijven, we liggen in de baai van Philipsburg. De Nederlandse kant van sint Maarten, maar ook hier weer, niets (behalve de hagelslag) Nederlands aan. Heel soms spreekt er iemand Nederlands en dat is fijn om weer even iets in je eigen taal te kunnen zeggen. Maar zelfs Floris en Katelijne spreken net zo goed een woordje Engels en dat is dan ook wel weer mooi. Maandag gaan we uit het water , op de kant. De boot gaat in de anti-fouling. Maar tot die tijd hoop ik, of weer internet te hebben of weer een ander stukje op het blog gezet te hebben. We houden jullie op de hoogte!

Vrolijk Pasen

Iedereen hele fijne paasdagen toegewenst!
Katelijne heeft net onze eitjes geverfd, dus we gaan er lekker van genieten.......

Sint Eustatius

Daar zitten we dan op Nederlands grondgebied! Na een tochtje van Montserrat naar Statia, ook wel genoemd, met natuurlijk alweer de verkeerde wind, de wind op de neus ipv op de kont, 65 mijl weg te tikken. Maar het weer was goed en Montserrat ook goed bevallen. Ik vergeet nog te melden dat de eilandbewoners wel heel trots zijn op hun eiland en dat heb ik, behalve op Dominica, nog niet zo sterk meegemaakt. Nu liggen we in Oranjestad. Het water is bijzonder helder en ik moet zeggen dat komt heel goed uit, want er zijn al verschillende dingen slot, bijbootsleuteltje, flipper naar beneden gekukkeld en die konden we zoweer opduiken! Ook zwemmen er 2 van die grote zuignap vissen rond de boot. Zij lijken een beetje op haaien en ik was er de eerste keer ook flink van geschrokken, maar nu is het alleen maar mooi. Ook een zeeschildpad die hier steeds rondjes rond de boot zwemt en een kleine rog. Ik heb het niet zo op die roggen, maar deze schijnt niet gevaarlijk te zijn. Oranjestad was vroeger een hele drukke zeehaven en er werd hier veel gehandeld. Deze stad van vroeger is nu onder water belandt en kun je nog resten , in de vorm van muren, zien onder water. Je schijnt hier schitterend te kunnen duiken, maar ja, wij snorkelen en dat is ook heel mooi. Helaas kwamen we hier aan op Goede Vrijdag en waren alle winkels dicht.
Dus moest er weer een brood gebakken worden! Vandaag was er gelukkig 1 supermarktje open en hebben we daar heel wat boodschappen ingeslagen. Ik was er heel blij mee. Helaas geen paaseitjes en zeker geen chocolade, al betwijfel ik het of die niet direct gesmolten zou zijn! Straks maar eitjes koken en dan maar verven met waterverf. Het verstoppen slaan we dit jaar maar een keertje over. Dat doen de kakkerlakken wel voor ons! Daar gaat het trouwens steeds beter mee! Ze hadden zich al 3 dagen niet laten zien en dan krijg je hoop en ben je blij, totdat we gisteravond er weer 2 in hun vodden hebben gegrepen! Verder hebben we het hier heel gezellig met de "Modesty" een bescheiden bootje van 73 foot, dat is zo'n 23 meter lang met werkelijk alles erop en eraan, van Brenda en Jack en hun dochtertje Anne-Sophie. En natuurlijk de Jonathan. We zijn weer herenigd! Onze kinderen waren echt super blij! We zijn heerlijk uiteten geweest en ik moet zeggen, dat is een hele lange tijd geleden dat ik zo lekker gegeten heb! Vanmiddag zullen we een poging wagen om naar Saba te varen. De wind staat weer tegen, maar hopelijk kunnen we daar aan een mooring liggen en zullen we niet al teveel rollen. Dat doen we hier, ondanks een achter ankertje nog wel behoorlijk!

Montserrat

Barbuda was schitterend! Er was helemaal niets en we kwamen eindelijk tot rust in heel helder water. Heerlijk met een boek en een wijntje op je voordek liggen! We wilden eigenlijk uiteten in het restaurantje, maar helaas had "iemand" het hele restaurant inclusief 9 kamers hotel afgehuurd om daar alleen te zitten! Je kunt maar zo desperate zijn! Maar eigenlijk zit er nog zat weggestopt in die boot, en met de vissen die we hadden gevangen, hadden we ook weer 2 dagen te eten! Jammie!!!!! Van Barbuda zijn we 55 mijl "terug" gevaren naar Montserrat. We wilden het toch wel graag zien. Op 8 februari is daar nog een as-uitbarsting geweest en het moet zo'n desolaat eiland zijn, dat we nu we er toch in de buurt zijn, dat met eigen ogen wilden zien. Op internet was fase 3 afgeroepen, fase 1 betekent veilig, fase 5 evacueren! Toch de gok gewaagd. Op de weg hierheen wederom een Spaanse makreel gevangen, op bestelling want die stond bovenaan mijn lijstje. Daarna een tonijn. Ook deze tonijn kwam maar voor de helft binnen, want terwijl hij aan onze lijn zat, heeft iemand zijn staart eraf gevreten! Scheelt weer een hoop fileerwerk, maar blijft toch een gek gezicht! Afijn ze waren wel weer heerlijk! Ook nu moesten we weer scherp aan de wind, helaas, veel kunnen we dan niet doen. Een stuk brood, boterhammen snijden en je kunt er alleen pindakaas opkrijgen. Een pak sap uit de koelkast en dat kun je drinken. En ook nu hebben we deze tocht weer overleefd. Jemig, hoe moet dat straks als we weer 2 weken moeten varen??????? Laat, bijna in het donker kwamen we op een zeer somber, depressief Montserrat aan. Er is hier nog maar 1 haven. De vorige marina, inclusief resort, restaurantjes en golf course is weggeveegd door de vulkaan uitbarsting in 1995 en 1997. De hoofdstad Plymouth is in 1997 volledig bedolven. Maar goed, deze haven bestaat uit 1 sombere pier, waar ook de grotere schepen aanleggen. Daarnaast is er aan de linkerkant wat plaats voor vissersbootjes en aan de rechterkant een klein beetje plaats voor wat jachtjes. We liggen hier nu met 3 jachtjes en vergeleken met de Carieb is dat heel, heel weinig. We vinden de Carieb druk, heel druk, maar dat kun je van Montserrat niet zeggen. We werden ook belegerd door vliegen en we hadden even het gevoel terug te zijn in de vieze vissershaven van Marokko! Bah! Hebben we er wel goed aan gedaan om naar Montserrat te gaan? Vanmorgen werden we na een hele rollerige nacht, wakker van de regen! Met een blik op de hemel zou het ook nog wel even kunnen duren! Op zich verfrissend, mits het niet zo bewolkt was. Gelukkig klaarde het toch nog op en toen we aan de kant waren en ons ingeklaard hadden, stond daar ook al een taxi te wachten, die ons gedurende de rest van de dag over het eiland heeft rondgereden! We hebben de economie weer gesteund zeg maar! Maar wat een eiland. Hier, in deze buurt van de haven,is alles in aanbouw . Iedereen die een huisje aan de zuidkant heeft, maar wat nu verboden gebied is verklaard, wil een huis aan deze kant van het eiland bouwen, want dit is de veilige kant. Er wordt dus veel aan de weg getimmerd, letterlijk en figuurlijk. We mochten Zone A in en ook een klein stukje in Zone B. Gek gevoel, die zones. Toen kwamen we in een vallei, die compleet was verwoest door een "mudstream". Hier was vroeger de golfbaan, het resort en het restaurant. Je staat echt te kijken, van hoe heeft dit in godsnaam kunnen gebeuren? We lopen over het dak van een ooit bestaand huis! Daarna door een soort van "Beverly Hills". Een hele mooie villawijk, met supermooie huizen met zwembad. Vrijwel allemaal verlaten en leegstaand. Sommige bewoners zijn teruggekeerd, maar het ziet er verlaten en triest uit. Ons uitzichtpunt was Garibaldi Hill, vanwaar we Plymouth, of dat wat er van over is, in de verte konden zien liggen. Het lijkt wel een maanlandschap! Een lunch in een klein maar lekker restaurantje. Daarna nog een kijkje in het "Volcano Observatory". Een dvd van 10 minuten die de uitbarstingen van de afgelopen tijden liet zien. Morgen 65 mijl naar Sint Eustatius, Nederlands grondgebied.